Μία ἐπισήμανσι ἱστορικής γεωγραφίας..

Μία ἐπισήμανσι πρός  φίλους αναγνώστες φίλους πού γράφουν ὅτι δέν ὑπάρχει Τουρκία ἀλλά μόνον κατεχόμενη Ἰωνία. Τό ὁλοκληρωτικῶς ὀρθόν εἶναι ὅτι ὑπάρχει κατεχόμενη Μικρά Ἀσία, κατεχόμενη Ἀνατολική Θράκη μέ τήν Κων/πολι καί κατεχόμενη Βόρειος Κύπρος. Ἡ Ἰωνία κατέχει μόνον ἕνα πολύ μικρό τμῆμα τῆς Δυικῆς Μικρᾶς Ἀσίας, σημαντικώτατο ὅμως ἀπό ἱστορικῆς καί ἐθνικῆς ἀπόψεως.

Οἱ χῶρες τῆς καθ' ὁλοκληρίαν ἑλληνικῆς Μικρᾶς Ἀσίας πού κατέχεται ἀπό τούς Τούρκους εἶναι οἱ ἑξῆς: Τρωάς, Αἰολίς, Μυσία, Ἰωνία καί ἡ ἐνδοχώρα αὐτῆς Λυδία,

Η χειραφέτηση των πατρίδων.

Σε όλους όσοι παρακολουθούν τη διαδικασία του ξεφλουδίσματος της δύσκαμπτης υπερεθνικής κατασκευής που αποκαλείται Ευρωπαϊκή Ενωση έχει γίνει κατανοητό το γεγονός ότι αυτό οφείλεται και σε μια κάστα Γερμανών σαν τον κ. Σόιμπλε. Τούτη η «παρέα» δεν είναι ευάριθμη στην οικονομική, στην πνευματική και την πολιτική ελίτ της χώρας. Αντιθέτως, θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι οι δυστοπικοί άνθρωποι είναι πλειοψηφία στην άρχουσα τάξη της «ατμομηχανής» της Ευρώπης.

Αυτοί συμπεριφέρονται σαν να έχουν αναρίθμητα απωθημένα. Οι πράξεις τους, οι απόψεις τους αλλά και το ύφος τους μαρτυρούν ότι πάσχουν από κρίσεις... μεγαλείου και διαθέτουν σε πλεόνασμα τοξικές απόψεις για την κοινωνία και την πολιτική.

Επιβεβαιώνει η NASA την ιστορία στον μύθο του Οδυσσέα

Η χρονολόγηση των Ομηρικών Επών αποτελεί εδώ και δεκαετίες για τους επιστήμονες άλυτο γρίφο αλλά και ένα μεγάλο στοίχημα. Ωστόσο μία ομάδα Ελλήνων επιστημόνων, χρησιμοποιώντας την αστροφυσική, φέρνει τα αριστουργήματα του Ομήρου πιο κοντά στην ιστορική τους διάσταση.

Όπως αναφέρει η «Καθημερινή», πολλά από τα φυσικά φαινόμενα που περιγράφονται στα έργα, φαίνεται πως συνέβησαν στην πραγματικότητα, κάτι που με απλά λόγια σημαίνει πως εκείνοι που υποστηρίζουν ότι οι ήρωες του Ομήρου ήταν πραγματικά πρόσωπα, κερδίζουν έδαφος. 

Η ερευνητική ομάδα μάλιστα, κάνει λόγο για «ιστορικό πυρήνα στο μύθο», κάτι που φαίνεται πως επιβεβαιώνεται και από τη χρήση των χαρτών της NASA.

Κάθε Τετάρτη βράδυ στις 10, Πολιτικά Ανορθόδοξοι

                      

Εκπομπή σχολιασμού της Ελληνικής και Παγκόσμιας πολιτικής επικαιρότητας με τους Πολιτικά Ανορθόδοξους Νίκο Τζιόπα και Μιχάλη Δέλτα. 

Απλή και δόλια αναλογική (του Φοίβου Ιωσήφ)

του συνεργάτη μας Φοίβου Ιωσήφ
Χρονογράφημα

Με πρόφαση μία ωραία και ελκυστική ιδεολογία έχουν διαπραχθεί τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Με πρόταγμα τον Χριστιανισμό οι ορδές των σταυροφόρων καθυπέταξαν, εξανδραπόδισαν και με το σύνθημα  ‘’ες γην φέρειν’’ εξαφάνισαν τα ωραιότερα μνημεία της αρχαίας Ελλάδος. Το ίδιο συμβαίνει και με την απλή και άδολη δήθεν τάχαμ αναλογική. Ο νέος εκλογικός νόμος της σημερινής Κυβέρνησης που φέρνει για ψήφιση στη Βουλή έχει μέσα της το σπέρμα της εθνικής αποσύνθεσης. Με άρωμα καπνού δημοκρατίας θα επισπεύσει την διάλυση του Ελληνικού κράτους.

Αριστοτέλη Βαλαωρίτη: Φωτεινός ο ζευγολάτης

Ο Εθνικότερος από τους εθνικούς μας ποιητές στο μεγάλο του ποίημα το ΦΩΤΕΙΝΟ ΤΟ ΖΕΥΓΟΛΑΤΗ τραγουδάει και ψέλνει μαζί μαζί με το μεγαλείο του γεωργού σε μια σύγκρουσή του με την ξενόφερτη εξουσία. Του αγρότη που τον κάνει σύμβολο του Έθνους. 

Αν εξεράθη το κλαρί, πάντα χλωρή είν’ η ρίζα

και μένει πάντα ζωντανό, ή ρόδι φάγ’ ή βρίζα,

αυτό το βόιδι το μανό, π’ όσο βαθιά ρουχνίζει

τόσο εύκολα μυγιάζεται κι ανεμοστροβιλίζει,

και που το κράζουνε Λαό. Θα σπάσει το καρύκι 

και θα προβάλει με φτερά μια μέρα το σκουλήκι.

Τότε, πουλί το σερπετό, ποιός ξέρει πού θα φτάσει!…

ακολουθεί ολόκληρο το ποίημα 

Φωτεινός ο ζευγολάτης

Όταν ο "εθνάρχης" επιχειρούσε να μας αλλάξει γλώσσα...

Πώς απέτρεψαν, ο Κ.Τσάτσος και ο Ε.Παπανούτσος, την καθιέρωση του λατινικού αλφάβητου και της φωνητικής γραφής από τον Κ.Καραμανλή
Σε ένα άρθρο του Σ.Ψυχάρη στις 25.7.1999, στο "Βήμα" αναφέρεται ότι ο Κ.Καραμανλής επιχείρησε να καθιερώσει, στην πρώτη τετραετία της μεταπολίτευσης , το λατινικό αλφάβητο και την φωνητική γραφή και υποχώρησε μετά την σθεναρή αντίδραση του Κ.Τσάτσου και του Ε.Παπανούτσου. 

Δεδομένου ότι ο Κ. Καραμανλής, παρότι επιθυμούσε να βρίσκεται κοντά σε σημαντικούς στοχαστές, ο ίδιος ποτέ δεν είχε ιδιαίτερους θεωρητικούς προβληματισμούς, είναι αξιοπερίεργο τι τον ώθησε να ασπαστεί θέσεις, που στην χώρα μας συμμερίζονταν μόνο ένα κομμάτι του δημοτικισμού.