Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

TO KINHMA - IMPERIUM MUNDI (Εθνικιστικό Περιοδικό ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ Νοέμβριος 1975 τεύχος 3)


Υπάρχει άραγε σήμερα έστω κι' ένας "Έλληνας, απ' αυτούς πού φωνάζουν και αυτοπροβάλλονται με κάθε τρόπο, πού να αντιλαμβάνεται αυτά πού συμβαίνουν γύρω του σ' ολόκληρο τον κόσμο.  Ένας πού να καταλαβαίνει το μέγεθος και το επικείμενο του κινδύνου πού επικρέμεται πάνω από τη φυλή του ; Υπάρχει κανείς απ' αυτούς τούς λιμοκοντόρους της πολιτικής πού να βλέπει πιο μακριά από το παρόν, πιο μακριά από το στενό κύκλο της πολιτικάντικης δουλείας του ;
Ζούμε σε μια εποχή πού είναι γεμάτη γεγονότα. Το άγνωστο πεπρωμένο της Ιστορίας άρχισε κιόλας να περνά σαν σίφουνας από πάνω μας και η θα μας εξύψωση η θα μας εκμηδενίσει. Ποιος κατανοεί τί συμβαίνει γύρω του ;

Το παρελθόν του Λαού μας εκδικείται τώρα γι'αύτά τα τριάντα τελευταία χρόνια του πολιτικαντισμού και των άθλιων κομμάτων πού δεν έχουν ούτε ίχνος μεγαλείου, καμία ιδέα και
κανένα σκοπό. Και ο μέσος "Έλληνας συνεχίζει να βλέπει πάντα τη μοίρα της μεγάλης του χώρας σαν οπαδός κάποιου πολιτικού κόμματος, σαν ιδιώτης, δηλαδή με ποταπότητα , με ανοησία μέσα στην πεζότητα και τη στενότητα της αντιλήψεως του.

‘Όλος ό κόσμος φοβάται τη πραγματικότητα. Γεμάτη φόβο, ή ηθική σαπίλα των αστικών μας κέντρων κραυγάζει την υποτιθέμενη αισιοδοξία της. Δεν μπορούν πια να ανεχθούν την πραγματικότητα. Στη θέση των γεγονότων βάζουν μια ονειρική εικόνα του μέλλοντος όπως θα την επιθυμούσαν, αρχίζουμε από τον ευτυχισμένο κόσμο των παιδιών είτε φτάνουμε στην ευρωπαϊκή ένωση (;) των μεγάλων. ‘Όμως ή  Ιστορία δεν ασχολείται ποτέ με τις ανθρώπινες επιθυμίες.

Από την εποχή του 1949 μέχρι το 1974 οι "Έλληνες γνώρισαν μία κατάσταση ηρεμίας πού παρόμοια θ'άναζητοΰσε κανείς μάταια σ' όλες τις περασμένες δεκαετίες. "Όμως ή εισβολή των Τούρκων στη Κύπρο ανέτρεψε τα πάντα μέσα σε μια νύχτα. Δεν γνωρίζουμε τις Ιστορικές αιτίες και τούς λόγους πού έκαναν αδύνατη τη διατήρηση αυτής της καταστάσεως. Σίγουρα όμως μια παρόμοια κατάσταση πραγμάτων δεν θα ξανάρθει ποτέ πια.

"Ίσως οι προηγούμενες γενεές των Ελλήνων,  ν'άνέβαλαν για ένα μακρινό μέλλον την αντιμετώπιση των σοβαρών και άλυτων προβλημάτων της εποχής, φορτώνοντας τα στα παιδιά και τα εγγόνια τους, σαν μία κακή κληρονομιά.  Αφού είχαν απαλλαγεί μ'αύτό τον τρόπο από τα προβλήματα κατέληγαν να μη πιστεύουν πια και σ' αυτήν την ύπαρξη τους. "Όμως το μέλλον εγκυμονούσε την απειλή τους, μέχρις ότου ξέσπασαν με όλη τη δύναμη του πεπρωμένου.

Σ' όλες τις επίσημες συνελεύσεις και σε όλες τις εφημερίδες αντηχεί ή λέξις Κρίσις , με την έννοια μιας περαστικής αναστολής τής ευημερίας. Αυτός ό όρος έχει σαν σκοπό του να αποκοιμίζει για να μην μπορούμε να βλέπουμε την αλήθεια. Πρέπει όμως να γνωρίζουμε ότι πρόκειται για μια ολοκληρωτική καταστροφή πού κανείς δεν μπορεί να πρόβλεψη τα αποτελέσματα της και πού είναι ή φυσιολογική μορφή τής ολοκληρώσεως των μεγάλων καμπών τής νεώτερης Ιστορίας του Λαού των Ελλήνων μέσα στην εποχή πού ζούμε.

Γιατί ζούμε σε μια μεγαλειώδη εποχή. Ό σύγχρονος πολιτισμός δεν γνώρισε ποτέ,  ούτε θα γνωρίσει παρόμοια. Είναι ίδια με αυτήν πού ό αρχαίος κόσμος γνώρισε στο διάστημα πού μεσολάβησε ανάμεσα στο Γρανικό και στο Άκτιο, απ' όπου μας έρχονται τα' ονόματα του  Αννίβα,  του Σκιπίωνα,  των Γράκχων,  του  Αλεξάνδρου,  του Κασσάνδρου,  του  Αντιγόνου,  του Μάριου του Σύλλα,  του Καίσαρα. Οι δύο Παγκόσμιοι    πόλεμοι δεν ήταν παρά οι πρώτες αστραπές αυτής τής θύελλας πού πλανάται πάνω απ' αυτόν τον αιώνα με όλο το βάρος του πεπρωμένου.
Ναι' έχουμε εισέλθει πια στην εποχή των μεγάλων πολέμων τής ιδεολογίας και τής πολιτικής, πού άρχισε τον 19ον αιώνα και θα διαρκέσει όλον τον παρόντα αιώνα και τον επόμενο. Σημαίνει το πέρασμα του κόσμου πού διαμορφώθηκε από τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό στην εποχή του IMPERIUM MUNDI. "Όπως εκείνη ή Περίοδος  πού μεσολάβησε ανάμεσα στο Γρανικό και το 'Άκτιο καθόρισε τον αρχαίο κόσμο και τις διακλαδώσεις του, έτσι και αυτή εδώ θα γίνει, για μια άγνωστη διάρκεια,  ή μοίρα του πλανήτη.

Ζούμε στην εποχή των μεγάλων Αυτοκρατοριών, τής Αμερικής, τής Ρωσίας, τής Κίνας. Ζούμε στην εποχή των κρατών-τεράτων πού διακατέχονται από ακατανίκητη τάσι για επέκταση και για κυριαρχία. Τι είναι επιτέλους όλο αυτό το Σοβιετικό κρατικό σύστημα με τον αυστηρά καθορισμένο κομματικοτεχνοκρατικό του μηχανισμό,  τούς πειθαρχημένους στρατούς και στόλους του, την πολιτική ηγουμένη ομάδα του από ανθρώπους ψυχρούς, υπολογιστικούς και αδίστακτους, αυτούς τούς νέους Τσάρους του Κρεμλίνου. Δεν είναι μια Αυτοκρατορία ;
Τι είναι επιτέλους όλο αυτό το Αμερικανικό Κρατικό σύστημα, με το γιγαντιαίο πλέγμα των βιομηχανικών του δεινοσαύρων, τις τεράστιες υπηρεσίες πληροφοριών του, πού έχουν επικεφαλής τους εκείνες τις διοικητικές μυστικές επιτροπές τών "εγκεφάλων" πού καθορίζουν τη μοίρα ολοκλήρων Λαών. Δεν είναι Αυτοκρατορία ;

Τι είναι επιτέλους όλο αυτό το Κινεζικό Κρατικό σύστημα τις μάζες  των οργανωμένων εκατομμυρίων, πού πειθαρχούν τυφλά σ’ ένα γιγαντιαίο κομματικό μηχανισμό,  πού καθορίζει  τη μοίρα τους απόλυτα και αποκλειστικά; Δεν είναι μια Αυτοκρατορία και ό επικεφαλής της ένας Αυτοκράτορας πού οι λόγοι του εί­ναι χρησμοί για τον Λαό του"    Ναι,  ζούμε στην εποχή του IMPERIUM MUNDI,  γιατί στην  Ιστορία μόνον τα ονόματα έχουν αλλάξει.   Ή ουσία παραμένει ή ίδια. Άς μιλήσουμε την αλήθεια και ας δούμε την πραγματικότητα καθαρά και χωρίς φόβο. Αυτό πού ονομάζεται σήμερα  Ιμπεριαλισμός δεν έχει  καθόλου ένα περιεχόμενο οικονομικό ,  όπως θέλουν να ισχυριστούν πολλοί.   Ή οικονομία αποτελεί μόνο μία πλευρά, μια μορφή του  Ιμπεριαλισμού πού ανταποκρίνεται μόνον ίσως στην περίπτωση του  Αμερικάνικου δεινοσαύρου.  Ό Ρωσικός   'Ιμπεριαλισμός  έχει μιαν εντελώς    διαφορετική μορφή:  Είναι ένας πολιτικός 'Ιμπεριαλισμός. 0 ίδιος όμως   'Ιμπεριαλισμός   δεν είναι ούτε οικονομικός,  ούτε πολιτικός,  ούτε πολιτιστικός, ούτε  ιδεολογικός. Αυτές είναι απλώς οι μορφές του. 0 ίδιος παραμένει απλώς ένα γιγαντιαίο κοσμοϊστορικό φαινόμενο. Πρόκειται για   μια νέα μορφή του κόσμου πού εμφανίσθηκε σαν μια πρώτη πρόταση συλλογισμού των μελλοντικών γεγονότων πού θά ξεσπάσουν με μια τρομερή φρενίτιδα.
Ζούμε την εποχή των συμφωνιών της Γιάλτας, πού μας στέλνει την βροντή των αμερικανικών τηλεβόλων, εκείνων πού κτύπησαν την Κορέα στα 1950, τό Βιετνάμ

στα 1967 και την Μέση Ανατολή. Ζούμε την εποχή των συμφωνιών τής Γιάλτας όπου ακούγεται ο θόρυβος των ρωσικών αρμάτων μάχης εκείνων πού έπνιξαν κάτω από τις βαριές τους ερπύστριες στο αίμα την επανάσταση τής 'Ανατ. Γερμανίας στα 1953, την επανάσταση τής Πολωνίας και τής Ουγγαρίας στα 1956, την επανάσταση τής Τσεχοσλοβακίας στα 1968· Ζούμε την εποχή των συμφωνιών τής Γιάλτας όπου ακούγεται ή βοή των κινεζικών εκατομμυρίων, εκείνων πού επιτέθηκαν κατά κύματα εναντίον των Ρώσων στον Ποταμό Ουσούρι, εκείνων πού επιτέθηκαν εναντίον των Ινδιών στο Θι­βέτ, εκείνων πού επιτέθηκαν εναντίον τής Φορμόζας, και κατάπιαν ολόκληρη την Ινδοκίνα. Ναι ! τούτη ή εποχή είναι ή εποχή του IMPERIUM MUNDI.

Η ζωή του άτομου στην  Ελλάδα δεν έχει σημασία πια παρά μόνον για το ίδιο το άτομο. Το μόνο    πια πού ενδιαφέρει είναι να γνωρίζαμε    εάν θέλει να ξεφύγει από την ιστορία η να θυσιαστή γι' αυτήν. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τεράστιες δυνάμεις και πρέπει να τις συντρίψαμε εάν θέλομε: να μην συντριβούμε  εμείς. Δεν είναι κάτι το ακατόρθωτο.     Αυτά τα τεράστια κράτη μοιάζουν μ' εκείνους τούς    αρχαίους δεινόσαυρους πού θωρακισμένοι κάτω από τα βαρά τους λέπια δεν άντεξαν στην γρήγορη αλλαγή των κλιματολογικών συνθηκών κάποτε και εξαφανίστηκαν, ενώ το αδύναμο θηλαστικό άνθρωπος προσαρμόσθηκε και επεβίωσε. Γιατί ο άνθρωπος διέθετε ένα ανώτερο νευρικό σύστημα,  ενώ τα γιγαντιαία ερπετά είχαν ένα κεφάλι πού τούς χρησίμευε σαν ένα απλό περισκόπιο.    "Έτσι και στις κοινωνίες. "Ότι για τούς οργανισμούς είναι το νευρικό σύστημα, στον άνθρωπο είναι ή ιδεολογία Τα γιγαντιαία ερπετά τής δικής μας εποχής είναι γεννήματα ενός παρακμάζοντος κόσμου, ενός καταρρέοντος Ευρωπαϊκοί πολιτισμοί.  Ή αλλαγή του ηθικού κλίματος τής εποχής μας, πού όσο πάει γίνεται    και πιο έντονη,  τα ωθεί συνεχώς, προς την καταστροφή . Οι "Έλληνες μπορούν να γίνουν οι νεκροθάφτες αυτοί του κόσμου γιατί κρατούν στα χέρια τους τις δύο μεγάλες παρακαταθήκες τής ιστορίας τους:  τη θέληση για Εθνική Ανεξαρτησία και τη θέληση για Αξιοκρατική οργάνωση τής Κοινωνίας. Αυτά τα δύο αποτελούν τα θεμέλια του κόσμου πού έρχεται.

 Αλλά ποιος το καταλαβαίνει; Ποιος μπορεί να το υπομείνει; Ποιος θα νοιώσει ευτυχία λαμβάνοντας μέρος σ' αυτήν την κοσμοϊστορική πλημμυρίδα;  Ή εποχή είναι απέραντη αλλά οι άνθρωποι είναι πολύ μικροί. Γεμάτοι έγνοιες, κουρασμένοι δεν επιθυμούν παρά το "ευτυχισμένο τέλος" όπως στα ανόητα μυθιστορήματα του συρμού.   Άλλα ή μοίρα πού τούς έριζε στη μέση αυτών των καιρών, τούς αρπάζει από το λαιμό και κάνει αυτό πού θα έπρεπε να γένη είτε το θέλουν είτε όχι.

Ή δειλή σιγουριά τής περασμένης τριακονταετίας, τελείωσε στην Ελλάδα. Ή ζωή των κινδύνων, πού είναι ή πραγματική ζωή τής ιστορίας, ξαναπαίρνει τα δικαιώματα της. Τα πάντα έχουν γίνει ασταθή. Τώρα λογαριάζονται μόνο οι άνθρωποι πού τολμούν, πού έχουν το κουράγιο να δουν και να πάρουν τα πράγματα όπως είναι. Γιατί ή Ελλάδα έχει γίνει ό μοχλός του κόσμου.
Ήρθε ό καιρός πού μέσα στο Λαό μας γεννιέται το έμβρυο μιας Μεγάλης  Επαναστάσεως : ΤΟ    ΚΙΝΗΜΑ
Μέσα σ' αυτό ό παλαιός,  ό πραγματικός "Έλληνας  πού ήταν για πολλούς αιώνες κοιμισμένος και αλυσοδεμένος από τη δύναμη μιας γέρικης πια κουλτούρας   
ξυπνάει και πάλι. Τώρα πού τελειώνει ή κουλτούρα αρχίζει ό πολιτισμός. Γιατί   ΤΟ  ΚΙΝΗΜΑ είναι ή υγιής και μαχητική χαρά πού περιφρονεί την εποχή την παραφορτωμένη με λογοτεχνία και κούφια σκέψη. Είναι το δυνατό ένστικτο τής Φυλής των Ελλήνων πού  δεν θέλει πια να ζήση κάτω από την πίεση των σάπιων
διανοουμένων και του στείρου διανοουμενίστικου ιδεώδους. Κι' αυτό το ένστικτο υπάρχει ακόμη σε  μεγάλη ποσότητα στον Λαό πού κατοικεί γύρω από το Αιγαίο πέλαγος, σ' αυτήν την οκταγωνική περιοχή πού ενώνει την  Ευρώπη,  την  Αφρική και την Ασία, σ' αυτήν την αρχαία κοιτίδα των πνευματικών κατακτητών του κόσμου. Δεν έχουμε παρά να το επικαλεσθούμε.

Εθνικιστικό Περιοδικό ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ Νοέμβριος 1975 τεύχος 3

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π