"Όλες όμως οι χώρες δεν είναι εθνικές. Αυτό σημαίνει
ότι οι κοινωνίες, πού ζουν σε κάθε μία από τις χώρες αυτές, δεν είναι εθνικές
ομοιογενείς δηλαδή δεν είναι εθνικές κοινωνίες, αλλά αποτελούνται σε μερικές
χώρες από πληθυσμούς ανομοιογενείς. Με άλλους λόγους όλες οι κοινωνίες δεν
αποτελούν "έθνος.
Το 'Έθνος είναι ένα
ιδιαίτερο είδος κοινωνίας, το Έθνος προϋποθέτει μία κοινωνία, άλλα περιέχει
κάτι περισσότερο από μια απλή κοινωνία, είναι ένα σύνολο ανθρώπων, τούς οποίους
συνδέουν μεταξύ τους πλην των κοινωνικών σχέσεων και ορισμένα άλλα στοιχεία, φυσικά,
βιολογικά ψυχολογικά, ιστορικά. Τέτοια στοιχεία
είναι η κοινή Πατρίδα, ή κοινή καταγωγή, ή φυλετική ομοιογένεια, η κοινή
γλώσσα, η κοινή θρησκεία, ό κοινός πολιτισμός ,ή κοινή νοοτροπία, τα κοινά ήθη
και έθιμα, οι κοινές παραδόσεις, ή κοινή Ιστορία, κοινές εθνικές δόξες ή περιπέτειες , ή κοινή εθνική υπερηφάνεια .
Όλα αυτά αποτελούν παράγοντες της υπάρξεως μιας κοινωνίας. Όσοι
περισσότεροι από τους παράγοντες αυτούς υπάρχουν τόσο οι δεσμοί μεταξύ των μελών
του έθνους είναι στενότεροι ,και η εθνική συνοχή ισχυρότερη. Και όσο περισσότερα
είναι τα μέλη μιας κοινωνίας, πού συνδέονται έτσι, τόσο το Έθνος είναι πιο ομοιογενές.
Η χώρα μας ευτυχώς κατόρθωσε μετά ηρωικούς αγώνες να αποκαταστήσει
την πλήρη σχεδόν εθνική της ενότητα και η ελεύθερη Ελλάς αποτελεί
Έθνος ομοιογενές και συμπαγές. Για μας τούς Έλληνες και για την Ελλάδα άλλου
είδους κοινωνική μορφή πλην της εθνικής, δεν είναι νοητή.
Το Έθνος είναι η διαρκής
και αθάνατη μορφή τής Ελληνικής Κοινωνίας.
Ζούμε μέσα στην Ελληνική Κοινωνία. Αποτελούμε όχι μόνον
ιστορικά, αλλά και βιολογικά και φυσιολογικά, αναπόσπαστα μέλη της ελληνικής φυλής.
Αυτό αποτελεί μία αλήθεια πού κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί.
Αλλά τα στοιχεία αυτά που δημιουργούν τούς φυσικούς δεσμούς
των ανηκόντων στο Έθνος, δεν αρκούν για
την ύπαρξη ενός έθνους ισχυρού και συμπαγούς.
Απαιτείται και κάτι άλλο, ουσιώδες και απαραίτητο στοιχείο. Το στοιχείο
αυτό, πού και αυτό γεννιέται φυσικά,
αλλά αναπτύσσεται και δυναμώνει με τη διαπαιδαγώγηση είναι ή εθνική συνείδηση η Εθνική ψυχή.
Είναι το λεγόμενο Εθνικό φρόνημα .Είναι η συνείδηση των ατόμων, πού ζουν σε ορισμένη στιγμή, ότι αποτελούν μέλη αναπόσπαστα του Έθνους και ότι η Εθνική ζωή αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση της ατομικής. Είναι η πίστη της υπάρξεως του Έθνους, η πίστη της ανάγκης της υπάρξεως του, ή πίστη της αξίας του Έθνους .Είναι η ενότης σκέψεων και αισθημάτων, πού προϋποθέτει την πίστη στην κοινή εθνική αποστολή. Είναι η συναίσθηση ότι το πρώτον καθήκον είναι να υπερασπίσει την ακεραιότητα της Πατρίδος και να εργαστεί για την πρόοδο της. Είναι ή πίστη αλλά και η θέληση να εργαστεί με όλες του τις δυνάμεις, και μέχρι θυσίας τής ζωής του, για την διατήρηση της Πατρίδος και για την καλύτερη εκπλήρωση τής ιστορικής της αποστολής.
Είναι το λεγόμενο Εθνικό φρόνημα .Είναι η συνείδηση των ατόμων, πού ζουν σε ορισμένη στιγμή, ότι αποτελούν μέλη αναπόσπαστα του Έθνους και ότι η Εθνική ζωή αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση της ατομικής. Είναι η πίστη της υπάρξεως του Έθνους, η πίστη της ανάγκης της υπάρξεως του, ή πίστη της αξίας του Έθνους .Είναι η ενότης σκέψεων και αισθημάτων, πού προϋποθέτει την πίστη στην κοινή εθνική αποστολή. Είναι η συναίσθηση ότι το πρώτον καθήκον είναι να υπερασπίσει την ακεραιότητα της Πατρίδος και να εργαστεί για την πρόοδο της. Είναι ή πίστη αλλά και η θέληση να εργαστεί με όλες του τις δυνάμεις, και μέχρι θυσίας τής ζωής του, για την διατήρηση της Πατρίδος και για την καλύτερη εκπλήρωση τής ιστορικής της αποστολής.
Η συνείδηση αυτή αποτελεί μία συνεκτική ιδέα, μία κεντρομόλο
δύναμη, πού έλκει τα άτομα στο να συσπειρωθούν και να αποτελέσουν ένα σύνολο με
άρρηκτη συνοχή, ένα σύνολο συμπαγές και ισχυρό.
'Αυτό δημιουργεί εκείνο που αποκαλείται εθνική αλληλεγγύη.
Αλληλεγγύη πού δεν είναι μόνο φυσική, ένστικτη, υποσυνείδητη αλλά που με τη διαπαιδαγώγηση γίνεται ενσυνείδητη, θεληματική και επιτακτικό
καθήκον.
Ποια είναι η σχέση μας προς την Ελληνική Κοινωνία,
την Πατρίδα.
Η σχέση μας είναι ότι είμαστε υπηρέτες σε ότι άφορα την
Πατρίδα, αφοσιωμένα παιδιά της. Επομένως η σχέση μας προς την ελληνική Πατρίδα
είναι σχέση στενότατη, ακόμη στενότερη από
τη σχέση του παιδιού προς τους γονείς του και η αφοσίωση είναι απόλυτη ! Είναι η κατανόηση ότι όλοι μαζί αποτελούμε
ένα σύνολο αλληλένδετο. Γιατί τότε μόνο, όταν είμαστε ένας λαός ενιαίος και
αδιαίρετος, όταν όλα τα άτομα, πού συγκροτούν το λαό αυτό είναι αλληλέγγυα
μεταξύ τους όταν κάθε άτομο αισθάνεται και πιστεύει ότι ή δυστυχία του άλλου
είναι και δυστυχία δική του, αποτελούμε πραγματικά ένα "Έθνος, ικανό να
αναπτύσσει την εσωτερική του ζωή σε πολιτισμό,
ακμή και πρόοδο, αλλά και
ικανό να αντιμετωπίσει
οποιαδήποτε πίεση από το
εξωτερικό.
Για να επιτευχθεί όμως αυτό πρέπει να θυσιάσουμε μέρος του
εαυτού μας και ηθικά και υλικά, χάριν του Συνόλου. Να θυσιάσουμε τον ατομικισμό
μας. Γιατί ουδείς είναι ελεύθερος, αλλά όλοι είμαστε υπηρέτες της Πατρίδος μας.
Πρέπει να κατανικήσουμε τον εγωισμό μας, τον ατομικισμό μας.
Από χιλιάδες χρόνια το Έθνος μας έδωσε τα ωραιότερα δείγματα
εθνικών αγώνων ανδρείας, ηρωισμού και κατορθωμάτων. Από χιλιάδες χρόνια το έθνος
μας υπήρξε δημιουργός Αξιών, περισσότερο από κάθε άλλο Έθνος, προσφέροντας στο
ανθρώπινο γένος τις βάσεις του σημερινού του πολιτισμού.
Πρέπει επομένως να αισθανόμαστε εθνική υπερηφάνεια για το
παρελθόν μας. Είναι το παρόν και το μέλλον. Το Έθνος δεν αποτελείται μόνον από τις
παρελθούσες γενεές, αλλά από τη
σημερινή, αλλά και τις μέλλουσες. Εάν περάσουμε δίχως να εξασφαλίσουμε την
μέλλουσα γενεά της Ελλάδος, θα έχουμε διαπράξει το μεγαλύτερο έγκλημα κατά της
Ελλάδος.
Το Έθνος συνδυάζει παρελθόν, παρόν και μέλλον. 'Η έννοια του
Λαού, λαμβανομένη κακώς ως απλό αριθμητικό σύνολο των διαβιούντων σε μια χώρα, δεν
έχει σχέση με το "Έθνος. Με το Έθνος συνδέονται εκείνοι μόνον πού έχοντας τις
προαναφερθείσες ιδιότητες ενώνονται με την ψυχική ταυτότητα, πού είναι ό εθνική
συνείδηση.
Το οργανικό αυτό σύνολο αποτελεί το λαό πού αντιπροσωπεύει σε
δεδομένη στιγμή, την ανθρώπινη του έθνους
υπόσταση.
Ό λαός επομένως, υπό την εθνική του έννοια,
δεν συμπίπτει ούτε προς όλη την κοινωνία τής χώρας, αλλά ούτε και προς όλους τους υπηκόους του Κράτους Και αυτό γιατί είναι δυνατόν μέλη του έθνους να βρίσκονται ατά ξένα και να
είναι μάλιστα και ξένοι υπήκοοι, να διατηρούν όμως την εθνική τους συνείδηση.
Άφ' ετέρου δε είναι δυνατόν να μην αποτελούν μέλη του Έθνους άτομα πού έχουν την ελληνική υπηκοότητα, αλλά
δεν εμφορούνται από πατριωτική συνείδηση, όπως επίσης και άτομα, πού ανήκουν σε
ξένες εθνικές μειονότητες.
Ή εθνική συνείδηση εκφράζεται με εθνικούς ύμνους, με έπη με
σύμβολα. "Όλα συμβολίζουν την Πατρίδα και την κάνουν αισθητή στην καρδιά του
καθενός σε κάθε τόπο και χρόνο. Συμβολίζουν την ενότητα των γενεών τού Παρελθόντος
και του Μέλλοντος. Συμβολίζουν την ομοιογένεια, την εθνική συνέχεια των γενεών στην
ιδία Πατρίδα, την εθνική αλληλεγγύη. Διεγείρουν το πατριωτικό αίσθημα και
καθιστούν συνειδητά τα εθνικά καθήκοντα, πού επιβάλλονται σε κάθε "Έλληνα.
Η Ελλάς είναι ή μεγάλη μάννα όλων μας. Είθε εμείς τα παιδιά
της να ετοιμάσουμε ευτυχισμένο μέλλον για τα παιδιά μας και να κάμουμε κάθε θυσία
και να υποστούμε κάθε στέρηση με χαρά και αγαλλίαση, για την ανύψωση του ελληνικού
μας πολιτισμού, το μεγαλείο του "Έθνους και το μέλλον της Φυλής.
Το 'Έθνος είναι ένα σύνολο. Και το "Ελληνικό Έθνος,
πηγή του πολιτισμού και του Πνεύματος της Δύσεως πρέπει να ξαναβρεί τον εαυτό του. Αυτό είναι το ενικό
περιεχόμενο, πού πρέπει να έχει μια Ελληνική
Κυβέρνηση για να εμπνέει εμπιστοσύνη στους πολίτες της.
Για να γίνουμε, Έθνος συσσωματωμένο σε ένα σύνολο, χωρίς
πάθη και μίση και εθνοκτόνους διχασμούς, χρειαζόμαστε πειθαρχία. Μόνον έτσι θα
υψώσουμε υπερήφανοι τη σημαία του Πολιτισμού μας. μόνον έτσι θα κρατήσουμε τη
θέση μας στον Κόσμο.
Για να μπορέσει όμως το "Έθνος να σηκώσει υπερήφανα το κεφάλι του χρειάζεται 'Εθνική
Κυβέρνηση, όπου να μην είναι ποτέ έρμαια της ιδιοτροπίας των κομμάτων. Μόνο
τότε ό λαός ενωμένος, χωρίς εσωτερικές διαιρέσεις, με ομόνοια και πειθαρχία,
μπορεί να αντιμετωπίσει τα σκοτεινά σχέδια των εχθρών του. Μόνο τότε διατηρεί
υψηλό το φρόνημα και ακέραιη την ελληνική ψυχή του. Μόνο τότε θα φθάσει στο ύψος εκείνο, που θα του επιτρέψει να λύση
τα προβλήματα τής ζωής του και τής ευημερίας του. Μόνο τότε θα εντείνει όλες τις
δυνάμεις και θα δημιουργήσει και πάλι το Νέο Πολιτισμό του. 'Άλλη προϋπόθεση για
την Αναδημιουργία του Έθνους, είναι η έξαρση των Ιδεωδών του και ή πίστη σ' αυτά. Μέσα σε κάθε ελληνική ψυχή υπάρξουν μερικά
πράγματα ουσιωδέστατα, πού σκεπάζουν όλα τα άλλα: Είναι τα Εθνικά Ιδεώδη. Το
σύνολον τους είναι το Εθνικό Φρόνημα.
Αυτό ακριβώς προσπάθησε με κάθε μέσο ό κομμουνισμός να' διαλύσει,
επειδή γνώριζε ότι αντιτίθεται στο εθνοκτόνο έργο του. Αλλά δεν μπόρεσε, δεν
μπορεί –και δεν θα μπορέσει ποτέ, γιατί
αποτελεί τη συνολική ψυχή του έθνους.
Η πίστη και η αφοσίωση σ αυτά, καθιστούν το "Έθνος
απρόσβλητο από τις υπονομεύσεις της υποστάσεως του και εμφυσούν στους πολίτες
του τα αισθήματα της υπερηφάνειας και της αυτοθυσίας, δεδομένου ότι τα Έθνη δεν
γίνονται μεγάλα παρά όταν οι πολίτες έχουν τα αισθήματα αυτά βαθιά
ριζωμένα. ' Όταν σε πλήρη ειρήνη και ευτυχία είναι έτοιμοι και αποφασισμένοι να
δώσουν ότι τούς ζήτηση η Πατρίδα. Απαραίτητη προϋπόθεση για την εμφύσηση των
αισθημάτων αυτών στους πολίτες, για την έξαρση της πίστεως στα Ιδεώδη είναι μια
Εθνική Κυβέρνηση.
Μια κυβέρνηση για να
είναι Εθνική, πρέπει να ανήκει σε όλο το Έθνος. Από την ώρα πού θα αναλάβει τις
ευθύνες δεν έχει το δικαίωμα να δημαγωγεί, ούτε να απευθύνεται στα ποταπά
ένστικτα του πλήθους. Πρέπει να αποτείνεται προς όλους, να τούς υποδεικνύει και εν ανάγκη να τούς επιβάλει να σκέπτονται γενικά, προς το συμφέρον όλου
του "Έθνους. Κανείς δεν μπορεί, ούτε και επιτρέπεται να βρίσκει το δικό
του συμφέρον όταν το "Έθνος δυστυχεί, γιατί το "Έθνος αποτελεί ένα
κοινωνικό σύνολο και οι Κοινωνίες δεν αποτελούνται από άτομα όπως λένε διάφορες αναρχικές φιλοσοφίες. Οι
Κοινωνίες αποτελούνται από ομάδες. Ό κάθε άνθρωπος δεν είναι μόνος του. Εκτελεί
μία εργασία. Και μαζί με τούς άλλους, πού εκτελούν την ιδία εργασία και έχουν τα
ίδια συμφέροντα και τις ίδιες σκέψεις, αποτελεί ένα σύνολον. Γι' αυτό, το συμφέρον
του συνόλου, προέχει του συμφέροντος του ατόμου. Έτσι το Κράτος είναι εθνικό και
δι αυτού κυβερνάται ολόκληρο το "Έθνος.
«Προορισμός του Έλληνος
είς τόν κόσμον αυτόν ,
ήτο καί είναι εις
κάθε έποχήν,
σήμεοα καί αύριον,
ό εξανθρωπισμός της οικουμένης»
Περικλής
Γιαννόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π