Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

Αιτία πληρωμής


Χρονογράφημα                                                                                                                                                      Του Συνεργάτη μας  Φοίβου Ιωσήφ
  Αιτία πληρωμής
Με τον Μήτσο από την Ορεστιάδα γνωριστήκαμε στην Αεροπορία στα 1970. Μείναμε μόνον δυό μήνες μαζί στο αεροδρόμιο του Σέδες και μετά χαθήκαμε. Τά λέγαμε τις προάλλες μετά από σαράντα
δύο χρόνια. Μου διηγήθηκε πώς σπούδασε Φυσικός και ασχολήθηκε επί οχτώ χειμώνες με τά φροντιστήρια. Δύσκολη δουλειά θυμάται αλλά παραγωγική, ετοίμαζε νέους ανθρώπους να μπούνε στα πανεπιστήμια, να γίνουν επιστήμονες. Μετά ήρθε το σωτήριο έτος 1981 και με την κομματική του προτίμηση μπήκε μόνιμος υπάλληλος στη ΔΕΗ. Προσελήφθη σε ένα κτίριο της οδού Χαλκοκονδύλη
στην Αθήνα και άρχισε να προσέρχεται ευπειθής στις εφτάμιση κάθε πρωϊ. Πήγα την πρώτη
μέρα διηγειται, και μου έδειξαν ένα δωμάτιο με την σύσταση νά βρώ μέσα εκεί ένα γραφείο και μία καρέκλα.
Γραφείο βρήκα, καράκλα δεν εύρισκα.Με λίγη προσπάθεια, συνεχίζει, κάθισα σε μία καρέκλα πού εγκατέλειψε ένας συνάδελφος πού ήθελε νά πάει στον τρίτο όροφο πού είχε περισσότερη θέα. Από την ώρα εκείνη και μέχρι το σχόλασμα κανένας δεν ενδιαφέρθηκε να μάθη το όνομά μου ή να μου αναθέση μια δουλειά. Η επόμενη μέρα ήταν ολόϊδια με την προηγούμενη, κανένα ενδιαφέρον, καμμία απασχόληση. Ετσι συνεχίστηκε ο ρυθμός για
ακόμη εβδομήντα ημέρες, τά πάντα εκινούντο ανάμεσα στο μηδέν, το χασμουρητό και το τίποτα. Δεν άντεξα μου λέει ο Μήτσος, αποφάσισα να μην ξαναπάω στη ΔΕΗ και το έπραξα. Τον μισθό βέβαια τον εισέπρατα κανονικά κάθε πρώτη και δέκα πέντε.Μετά τέσσερις μήνες έλαβα ένα τηλεφώνημα στο σπίτι μου όπου μου ζητούσαν να πάω στο γραφείο επειγόντως. Πήγα και βρήκα έναν τμηματάρχη ανήσυχο
και έντρομο,πού είστε κύριε Μήτσο, ανησυχήσαμε, νομίσαμε πώς αρρωστήσατε, γιατί δεν ξαναήρθατε στην υπηρεσία? Του εξήγησε ο περί ου ο λόγος υπάλληλος πώς αφού δεν έκανε τίποτα δεν έκρινε και σκόπιμο να εμφανίζεται στο γραφείο του με κίνδυνο να καταπιή καμμιά μολυσμένη μύγα και να τρέχη στα νοσοκομεία, τόσα και τόσα έχουμε δεί να συμβαίνουν στις υπηρεσίες. Ο τμηματάρχης δεν έδειξε να
κάμπτεται και τον απείλησε πώς κάθε Πέμπτη στις 12 ακριβώς θα περνάει να κάνη έλεγχο στο γραφείο του και αν δεν τον ξαναβρή θα έχη άσχημα ξεμπερδέματα. Κάθε Πέμπτη και ακριβώς στις δώδεκα.
Ο φίλος μου έλαβε σοβαρά υπ όψιν την απειλή και από τότε τις πέμπτες ακριβώς στις δώδεκα έδινε το παρόν στην υπηρεσία του. Δεν υπήρξε Πέμπτη μόνο στις 12 και να μην είναι συνεπής με το ωράριο της
υπηρεσίας. Και να φαντσθής μού λέει ο παλιός σμηνίτης, πώς σε κείνο το κτίριο στεγάζονταν τετρακόσιοι υπάλληλοι, μηχανικοί, μηχανολόγοι, ηλεκτρονικοί πού έκαναν ακριβώς το ίδιο με μένα, κινδύνευαν
από επικίνδυνες μύγες στην στοματική κοιλότητα. Ευτυχώς πού είχαμε γερή ασφαλιστική κάλυψη.
΄Ηταν ευσυνείδητος ο Μήτσος και στον χρόνο απάνω έφυγε εγκαταλείπωντας τις τριανταοχτώ χιλιάδες δραχμές τον μήνα για να διορισθή στην κρατική εκπαίδευση, και να φαντασθήτε πώς οι ιδιωτικοί
υπάλληλοι την ίδια εποχή έπαιρναν τέσσερις χιλιάδες δραχμές τον μήνα, και από πάνω δούλευαν τά κορόϊδα. Τι να πής,άμυαλος λαός, απαίδευτοι ιδιώτες.
Πάνω στο μεζέ και την ρετσίνα ρώτησα τον φίλο μου αν πίστευε πώς οι Βουλευτές και οι Υπουργοί εκείνης της εποχής γνώριζαν γι αυτές τις απαράδεκτες αργομισθίες στη ΔΕΗ. Και βέβαια, μου απάντησε,
αφού μάλιστα οι ίδιοι πίεζαν τους αντιστεκόμενους κάπως Διευθυντές να κάνουν τις προσλήψεις. Ηταν γι αυτούς ζήτημα ζωής και Βουλευτικού μισθού. Οι άνθρωποι αυτοί βέβαια συνέχισε, δεν παρήγαγαν τίποτα, μόνον ρεύμα κατανάλωναν και πετρέλαιο για ζέστη, μην τυχόν και κρυώσουν, τότε θα τά άκουγε ο Βουλευτής. Τον ρώτησα αν οι Βουλευτές θα μπορούσαν να τοποθετούσαν τους άεργους σε θέσεις
πού να έπαιρναν μέν τον παχυλό μισθό αλλά να προσέφεραν και το ανάλογο έργο. Και βέβαια θα μπορούσαν μου απάντησε, αλλά η εντολή έξωθεν στα κρατικά κομματικά φερέφωνα ήταν μία: πληρώστε τους
για να κάθονται, μην τους αφήνετε να δουλέψουν, διαφθείρτε τους όσο πιο βαθιά μπορείτε. Μην τους αφήνετε να σκεφθούν δευτερόλεπτο, κάντε τους χαφτομύγες, κάντε τους τεμπέληδες, το αγώϊ ξυπνάει τον
αγωγιάτη, απαγορεύστε τους την σκέψη με τους δόλιους, υπουλους και απαράμιλλα χαμογελαστούς διορισμούς. Αιτία πληρωμής του ακριβού μισθού το εγκεφαλικό ηλεκτροσόκ.
Και ο κόσμος, εμείς όλοι ,κοιμηθήκαμε ήσυχα σαν τά μωρά παιδιά πάνω στούς δανεισμένους μισθούς του κυρίου Κόλ και αργότερα της κυρίας Μέρκελ. Και είδαμε όνειρα χειροπιαστά, με BMW και εξοχικά σπίτια
χωρίς ποτέ να σκεφθούμε αυτά πού λέγανε οι πρόγονοί μας:Τὸ δάνειο δούλους τοῦς ἐλεύθερους ποιεῖ. Περαστήκαμε γιά μάγκες κι ενώ πηγαίναμε για εμφύτευση μαλλιών βγήκαμε κουρεμένοι με την ψιλή.΄Όχι
εμείς, τά παιδιά μας.
Βέβαια, μού είπε ο καθ όλα αξιοπρεπής και έντιμος συστρατιώτης μου ότι ουδέν αιτιατόν άνευ αιτίας. Η Ελλάδα είναι οι κρεμαστοί κήποι της Βαβυλώνος και πώς οι ισχυροί θέλουν ένα ήσυχο,γαλήνιο
παραθεριστικό κέντρο με πλούσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Το σχέδιο ήταν απλό, βούτηξαν έναν Ντίλιγκερ Πολωνοεβραικής καταγωγής σοσιαλιστή από το Σικάγο και τον φύτεψαν στην πανέμορφη Πατρίδα μας ως υποτιθέμενο Πρωθυπουργό.
Πάνε οι παλιές αντιλήψεις περί κατάληψεως με ένοπλες συρράξεις, βόμβες και χαρακώματα,η διαφθορά είναι μία αποτελεσματική και αναίμακτη λύση, αν εξαιρέσεις τους αυτοκτονούντες. Αυτούς τους βολεύεις, ούτε το όνομά τους δεν αναφέρεις, ένας πενταπεντάχρονος λές και αποφεύγεις την ηρωποίηση. Καθαρές και τοκοφόρες λύσεις. Το πραγματικό πρόγραμμα της τάχαμτες σοσιαλιστικης λύσης ήτανε η διαφθορά των ηθών των Ελλήνων και η αποβλάκωση των διορισθέντων μαζών. Αφιόνι έπιανε τους Ελληνες μπροστά στην ιδέα του διορισμού, πρόωρη εκσπερμάτωση, πολλές γυναίκες ζήτησαν διαζύγιο.
Το αποτέλεσμα είναι γνωστό μου είπε ο Μήτσος,στό τέλος διεφθάρη και η βραδυσκεπτόμενη Δεξιά. Βουλευτές,Νομάρχες, Πρόεδροι Βουλής ξεβρακώθηκαν μπρός στήν εκτυφλωτική αργομισθία και πούλησαν τις ελεύθερες οικονομίες, τις φιλελεύθερες αντιλήψεις, την φιλελεύθερη παράταξη, την ανελεύθερη ιδιωτική εργασία και συμπαρατάχθηκαν για οχτακόσια ξεκούραστα ευρουδέλια στην φιλοδημοκρατική προοδευτουριά. Και οι Δεξιοί έσονται Αριστεροί, και οι Αριστεροί χαίρονται χαρά μεγάλη. Ball d’ enfent.
Το μικρόβιο της διαφθοράς για το οποίο  όλοι έχουμε πλέον οπλισθεί με τηλεοπτική ανοσία, είναι και το μικρόβιο πού θα μειώση τον Ελληνικό γεωγραφικό οργανισμό. Η οικονομική κρίση είναι το πρώτο στάδιο
πρίν την εγκατάσταση αλλοθρήσκων Νομαρχών σε ακριτικούς νομούς.


1 σχόλιο:

  1. Κε ΙΩΣΗΦ
    Θα συμφωνήσω με το κεντρικό μήνυμα του σχολίου σας,καθώς αποδείχθηκε πως κατά ένα μεγάλο ποσοστό τα πράγματα εξελίχθηκαν όπως τα περιγράφετε.Προσωπικά έζησα όλη αυτή τη περίοδο
    εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα,αν και εργάσθηκα
    ως συμβασιούχος 1978-1980 στον ίδιο Δημόσιο Οργανισμό ως εργάτης παράλληλα με τις σπουδές μου.Ακριβώς τα ίδια πράγματα συνάντησα ως προς τη νοοτροπία και την απόδοση με τη περίοδο που
    σχολιάζετε.Αρα μήπως δεν είναι έτσι τα πράγματα?
    Μήπως είμασταν πολύ εύκολος στόχος για όλους αυτούς που αναφέρετε?Αλλωστε είναι τυχαίο μόλις
    αποκαλύφθηκε η πραγματικότητα οι ίδιοι άνθρωποι
    μετακόμισαν....πολιτικά σε άλλον...φερελπιν
    κομματικό μηχανισμό?
    Υ.Γ Κατά τη ίδια περίοδο ποτέ δε πήρα 4000.Έφυγα το τέλος του'80 με μισθό 11000 και όταν ξαναδούλεψα΄τέλη του'82 πήρα 20000,πάντα στον ιδιωτικό τομέα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π