Παρέδωσαν το όνομα «Μακεδονία» στα Σκόπια και από πάνω...Ζητούν και τα ρέστα !

Δεν μπορεί ούτε ένας εχέφρων πολίτης να καταλάβει την επίθεση που δέχονται όσοι με καθαρό τρόπο και σε κάθε ευκαιρία υπερασπίζονται τα δίκαια της Πατρίδας. Υπάρχει μια έρπουσα υποκουλτούρα που θεωρεί ότι είναι ακραίο να μιλά κανείς για την Ελλάδα τις επιβουλές που επιχειρούν να την υπονομεύσουν και προέρχονται από «φίλους» και γείτονες. Απέναντι σε μια κατάσταση που αποτελεί την συνέχεια, ή θέλουν κάποιοι να αποτελέσει τη συνέχιση της συρρίκνωσης του Ελληνισμού, μια είναι, η απάντηση: Λέμε «όχι» σε κάθε διεκδίκηση σε βάρος της Ελλάδος. Διότι όταν μιλάμε για συρρίκνωση του Ελληνισμού, η πρόσφατη Ιστορία «διηγείται» τα περί Μικράς Ασίας, Βορείου Ηπείρου, Αιγαίου και Κύπρου.

Είναι ανυπόφορο, όποιος αναφέρεται σε τέτοιας κρισιμότητας ζητήματα, να αντιμετωπίζεται από τους έχοντες μια εξόχως στρεβλή αντίληψη των πραγμάτων, ως εθνικιστής. Κατά το δημόσιο διεθνές δίκαιο εθνικιστής δεν είναι αυτός που υπερασπίζεται τα δίκαια της χώρας του, άλλα εκείνος που επιβουλεύεται εδάφη, πολιτισμό και όνομα άλλης χώρας.

                                                                   Πολιτική ανεξαρτησία

Ο Εθνικισμός άλλωστε, είναι πολιτική ιδεολογία που υποστηρίζει την ιδέα της εθνικής ταυτότητας για μία συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων, τη διατήρηση της ταυτότητας αυτής και των ξεχωριστών χαρακτηριστικών ενός έθνους καθώς επίσης με την πολιτική ανεξαρτησία του έθνους.

Οι υποστηρικτές αυτού του δόγματος βλέπουν το έθνος σε ένα πλαίσιο πολιτικής νομιμότητας το οποίο πιθανόν να προέρχεται από την θεωρία του Ρομαντισμού περί πολιτιστικής ταυτότητας, με το φιλελεύθερο επιχείρημα, ότι η πολιτική νομιμότητα προέρχεται από ένα συγκεκριμένο πληθυσμό, τον γηγενή.

 

Η σημερινή χρήση της λέξης Εθνικισμός αναφέρεται στον εθνικό ή θρησκευτικό εθνικισμό. Ωστόσο, οι πολιτικοί επιστήμονες τείνουν να ερευνούν ακραίες μορφές εθνικισμού που σχετίζονται με στρατιωτικά ή αποσχισματικά καθεστώτα.

Ο Ίων Δραγούμης είπε για τον Ελληνικό Εθνικισμό: «Όταν  ο Έλληνας πάψει να είναι Εθνικιστής, θα πάψει να είναι Έλληνας».

Ακόμη και υπό αυτή την έννοια, δεν καταλαβαίνουμε ποιο είναι το πρόβλημα όλων εκείνων, οι οποίοι ενοχλούνται όταν κάποιοι άλλοι υπερασπίζονται ιδέες.

Μάλιστα, τον τελευταίο καιρό, τείνει να επικρατήσει και ένα είδος διεθνισμού, που αντιπαθεί τα εθνικά κράτη, υποβιβάζει τις έννοιες του Πολιτισμού, της Θρησκείας, της Παράδοσης της Κοινής Τύχης που έχει αποφασίσει να ακολουθήσει μια χώρα.

                                                                  Πολιτική «μόδα»

Είναι η... μεταμοντέρνα έκφραση της πολιτικής «μόδας», που θέλει να χαρακτηρίζει «προοδευτικό», εκείνον που με ένα ιδιότυπο πάθος, το οποίο φθάνει στα όριο της νοητικής παράκρουσης, αρέσκεται να προβάλλει όσα οι εχθροί του Ελληνισμού πρεσβεύουν. Οι ίδιοι υποβιβάζουν τις απαραχάρακτες αξίες μιας Ελλάδας, που επιβίωσε παρά τους όποιους «Εφιάλτες» την περιτριγύριζαν κατά καιρούς. Είναι μια πρακτική που στόχο έχει τη δημιουργία σύγχυσης, προκειμένου να επιτευχθούν ανομολόγητοι στόχοι. Μια πρακτική που δεν συνάδει με την έννοια του Πατριωτισμού, επιχειρεί να εξαπατήσει όσους δεν είναι καλά ενημερωμένοι και. να παραχαράξει την αλήθεια. Εκείνο που ξεχνούν είναι ότι «άγει εις φως την αλήθειαν ο χρόνος». Ότι δηλαδή κάποια στιγμή η μεν αλήθεια θα λάμψει, αλλά το επιχειρούμενο κακό μπορεί να έχει γίνει, προς όφελος των επιβου­λέων.

Το ζήτημα είναι, σε καιρούς πονηρούς, όπως οι σημερινοί, να μην επιτρέψουμε σε κανέναν να κάμψει το φρόνημα μας, με το να κολλάει «ταμπέλες», σε κάθε πατριώτη, ώστε να χαμηλώσει τη φωνή του. Κάθε άλλο. Σήμερα , τώρα η φωνή μας θα πρέπει να γίνει πιο δυνατή, καθώς η μεν αλήθεια είναι με το μέρος μας, η δε προσπάθεια που γίνεται για αποσταθεροποίηση τού Ελληνισμού, ολοφάνερη, Για το λόγο αυτό, είναι τεράστιες οι ευθύνες της σημερινής Κυβέρνησης, η οποία δείχνει ότι έχει ένα έντονο «φλερτ» με την ενδοτικότητα, κάτι που χαρακτήριζε και τις τελευταίες κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας.

                                                          

                                                                     Ούτε βήμα πίσω...

Επομένως, το δικό μας χρέος και το σύνθημα, είναι ούτε ένα βήμα πίσω. Δεν πέρασαν δα και πολλά χρόνια από τότε που κυριαρχούσε το «δόγμα» ότι δεν διεκδικούμε τίποτα, αλλά δεν παραχωρούμε και τίποτα. Βέβαια τώρα διεκδικούμε: Την εθνική μας ακεραιότητα. Το δικαίωμα μας να μιλάμε για την Πατρίδα. Την υποχρέωσή μας να την υπερασπιζόμαστε, Και τα διεκδικούμε όλα αυτά, διότι, ούτε λίγο, ούτε πολύ, ορισμένοι επιθυμούν να μη μιλάμε καν, όταν μάλιστα με περισσή ευκολία παραδίδει η σημερινή Κυβέρνηση το όνομα «Μακεδονία» στα Σκόπια.

Όταν καταργεί εν μια νυκτί τα Υπουργεία Μακεδονίας και Αιγαίου και όταν δείχνει έκπληκτη που κάποιοι σαν κι εμάς εμμένουμε σε αυτό που έχει πει κάποτε ό Ανδρέας Παπανδρέου. Ότι δηλαδή «ένα Κράτος, με το όνομα «Μακεδονία» στα βόρεια. σύνορα μας, αποτελεί εν δυνάμει κίνδυνο».

Όσοι από τους σημερινούς πολιτικούς «φωστήρες», άλλα λένε τώρα, ας απαντήσουν στα λόγια του Ανδρέα Παπανδρέου. Μπορούν;

Άγγελος Κολοκοτρώνης  

Το άρθρο το αναδημοσιεύουμε μετά τις εξελίξεις με την αναγνώριση των Σκοπίων ως Δημοκρατία της Μακεδονίας από την Ουγγαρία