Η δύναμη της θέλησης .

Έπρεπε να δω αυτή την φωτογραφία για να μου θυμίσει τις αφηγήσεις του πατέρα μου για τα σχολικά και παιδικά τους χρόνια.Αφηγήσεις που η λογική της καλοπέρασης που εμείς απολαμβάναμε, από αυτούς που παλέψανε αλλά τα καταφέρανε να ανατρέψουν τα πλέον αρνητικά δεδομένα, δεν τις χωρούσε.Πως να πιστέψεις άραγε πως αυτά τα παιδιά για να πάνε στο σχολείο τους περπατούσανε κάθε μέρα ξυπόλητα, (στην καλύτερη περίπτωση να φοράγανε γουρνοτσάρουχα 10 χιλιόμετρα διασχίζοντας δάση, ποτάμια με κορμούς δέντρων ως υποτυπώδεις γέφυρες, κουβαλώντας και από ένα ξύλο ζαλίγκα για την σόμπα του σχολείου με
βροχές και χιόνια.Πως να πιστέψεις πως συνέβαιναν όλα αυτά την ώρα που το δικό μας σχολείο με τα καλορφέρ ήταν μερικά λεπτά από το σπίτι μας που πηγαίναμε μέσα από ασφαλτοστρωμένους δρόμους και επιλέγοντας τον τύπο παπουτσιών και ρούχων που θα φοράγαμε. Ας κρατήσουμε αυτή την φωτογραφία, όχι γιατί μπορεί να γυρίζουμε σε εκείνες τις εποχές, αλλά ως πηγή της δύναμης της θέλησης. Ας την βλέπουμε κάθε φορά που θέλουμε να οπλίσουμε με δύναμη τον εαυτό μας . Να ξέρουμε πως όσο και αν θέλουν να μας ρίξουν κάτω αν εμείς δεν θέλουμε δεν θα μπορέσει κανείς να το καταφέρει . Αυτός ο λαός έχει περάσει πολύ μεγάλες δοκιμασίες που τα σημερινά ωχριούν μπροστά σε αυτές αλλά δεν γονάτισε γιατί φάνηκε δυνατός και γιατί δεν είναι στο αίμα του να γονατίζει. 


Υπερείδης Γλαύκιππος     

Η φωτογραφία είναι από σχολείο στα Γρεβενά κάπου στο 1950 και είναι από την Φιλονόη