Εθνικισμός εναντίον συστημικής ακροδεξιάς

γράφει ο Βασίλης Πανδής

Επικεφαλής της ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Ν.Κερκύρας
Καταρχάς, για να οριοθετήσουμε τα όρια και να εντοπίσουμε τις διαφορές μεταξύ Εθνικισμού και συστημικής ακροδεξιάς πρέπει να ορίσουμε τι σημαίνει συστημική ακροδεξιά (τουλάχιστον για την χώρα μας, αφού το κάθε εθνικό πολιτικό σύστημα παρουσιάζει πολλές διαφοροποιήσεις σε σχέση με τα υπόλοιπα).
Ως συστημική ακροδεξιά στην Ελλάδα ορίζουμε όλες εκείνες τις πολιτικές πρωτοβουλίες και δυνάμεις οι οποίες τοποθετούνται "δεξιότερα" του χώρου της ΝΔ και που ιδεολογικά δεν ξεφεύγουν από τον παραδοσιακό ξενόδουλο ντόπιο συντηρητισμό της δεκαετίας του '50 και του '60 (χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι και εντός της ΝΔ δεν υπάρχουν εσωκομματικές πλατφόρμες με παρόμοιο προσανατολισμό).

- Πού εντοπίζεται η βασική διαφορά μεταξύ Εθνικισμού και ακροδεξιάς;

Η ακροδεξιά σε όλες τις εκφάνσεις της είναι φύσει συστημική. Είναι το πιο πιστό σκυλάκι του συστήματος και το πιο καλολαδωμένο γρανάζι του. Είναι άλλο ένα μακρύ χέρι της κομματοκρατίας, άλλη μια φράξια βολεμένων παρτάκηδων που άγεται και φέρεται από δημαγωγούς και λαοπλάνους. Εν αντιθέσει, ο Εθνικισμός είναι επαναστατική και ανατρεπτική ιδέα. Είναι η κοσμοθεωρία εκείνη που προάγει το "ηρωικώς ζην" και την μέχρι θανάτου αγάπη για την Πατρίδα (για την Πατρίδα και όχι για την παρτίδα...).

Με αφετηρία λοιπόν το γεγονός αυτό και λαμβάνοντας το σοβαρά υπ'όψιν, ας εντοπίσουμε τις κυριότερες και ειδοποιούς διαφορές μεταξύ των δύο ιδεολογιών:

Ενώ ο Εθνικισμός είναι ό,τι πιο όμορφο και αγνό έχει πλάσει η ιδεολογική εξέλιξη και ζύμωση της πατριωτικά και κοινωνικά ευαισθητοποιημένης σκέψης, η ακροδεξιά είναι ό,τι πιο σάπιο και βορβορώδες έχει να επιδείξει ο καθεστωτικός μηχανισμός για να καθυποτάξει όλους όσους εμφορούνται από τα πατριωτικά ιδεώδη.

Εθνικισμός και σωβινισμός είναι δύο έννοιες καθ'όλα αντίθετες, ακροδεξιά και σωβινισμός όμως είναι έννοιες αλληλοσυμπληρούμενες και σχεδόν ταυτόσημες. Ο Εθνικισμός δεν προσπαθεί να ανακτήσει τις "αλησμόνητες πατρίδες" όταν δεν μπορεί καλά-καλά να διατηρήσει ζωντανές αυτές που ήδη κατέχει. Αντιθέτως η ακροδεξιά χρησιμοποιεί διαρκώς σωβινιστικά κηρύγματα για να διατηρεί "τα πρόβατα στο μαντρί".

Ο Εθνικισμός είναι η μόνη δύναμη που αντιστέκεται έμπρακτα στην παγκοσμιοποίηση, τη Νέα Τάξη Πραγμάτων και τον διεθνή Σιωνισμό. Από την άλλη, η ακροδεξιά λόγω μεν είναι αντινεοταξίτικη, έργω δε σε κάθε δυνατή ευκαιρία συνεργάζεται στενά με κάθε είδους νεοταξίτες και τροφίμους μασονικών στοών.

Ο Εθνικισμός είναι προστάτης της Λαϊκής Κυριαρχίας και εκφραστής της Άμεσου Δημοκρατίας. Η ακροδεξιά είναι κάθετα αντίθετη στις εθνικιστικές "ευαισθησίες" για πατριωτική-δημοκρατική αναθέσμιση των δομών εξουσίας και εν γένει στην όλη ιδέα της Δημοκρατίας.

Ο Εθνικισμός μάχεται για αληθινή Εθνική Ανεξαρτησία και αυτοτέλεια, σε πλήρη αντίθεση με την ακροδεξιά που δηλώνει υποτέλεια σε ανθελληνικούς υπερεθνικούς οργανισμούς ή σε υπερατλανικούς "σωτήρες" που θέλουν την Ελλάδα αποικία.

Συνεπώς συμπεραίνουμε πως οι ιδεολογικές και αξιακές αντιθέσεις του Εθνικισμού με την αστική, συστημική ακροδεξιά είναι τεράστιες.
Παρ'όλα αυτά, ενώ όπως διαπιστώνεται υπάρχει αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ τους, πολλές φορές -συνήθως οι ιδεολογικοί αντίπαλοι του Εθνικισμού- προβαίνουν σε μια ισοπεδωτική εξίσωσή μεταξύ των δύο.

- Αλλά γιατί να γίνεται μια τέτοια σύγχυση δυο πολύ διαφορετικών εννοιών;
Για να αντιληφθούμε τι πραγματικά συμβαίνει, πρέπει πρώτα να απαντήσουμε σε ένα άλλο εξίσου σημαντικό ερώτημα: Ποιός ωφελείται από αυτήν την σύγχυση;
Και η απάντηση είναι: "Πολλοί". Το ποικιλλόχρωμο παζλ των εχθρών του Εθνικισμού το συμπληρώνουν πολλά διαφορετικά και φαινομενικά ετερόσημα κομμάτια: από την  -δήθεν αντισυστημική- ακροαριστερά μέχρι και την εξίσου -δήθεν αντισυστημική- ακροδεξιά.

- Συγκεκριμένα όμως ο Εθνικισμός εναντίον ποιών τάσσεται εναντίον;
Εχθροί του Εθνικισμού είναι:

Η ακροδεξιά που ενσωματώνοντας στην ρητορεία της μια άκρατη πατριδοκαπηλεία και προγονολατρεία, επιδιώκει την ταύτισή της με τον Εθνικισμό προκειμένου να διευρύνει την εκλογική της βάση.

Η ραγιαδίστικη "νεοφιλελεύθερη" κεντροδεξιά και η μειοδοτική "σοσιαλδημοκρατική" κεντροαριστερά, οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος με κοινό τους χαρακτηριστικό την ξενοδουλία και τον δωσιλογισμό. Οι πολιτικές δυνάμεις που παραδοσιακά θέλουν την Ελλάδα δεμένη στο άρμα της εκάστοτε "μεγάλης δύναμης" που εξυπηρετεί και τα δικά τους ποταπά συμφέροντα.

Η εθνομηδενιστική και διεθνιστική "ροζουλί" αριστερά (όπως και η αντεθνική ακροαριστερά) που προσπαθεί μανιωδώς να υποσκάψει τα θεμέλια του Ελληνικού Πολιτισμού, των παραδόσεων και συνολικά της Εθνικής ταυτότητας.

Οι νεοταξίτες εν γένει (στους οποίους περιλαμβάνονται όλοι οι ανωτέρω αναφερόμενοι), που θέλουν τους Λαούς αγνώμονες ώστε να είναι εύκολα θύματα της προπαγάνδας τους και χρήσιμους ηλήθιους στην τελική φάση του σχεδίου τους.

- Ο Εθνικισμός όμως δεν είναι "προνόμιο" της "δεξιάς";
Μέγα λάθος: ο Εθνικισμός είναι προνόμιο και κοινό κτήμα όλων των εθνικά σκεπτόμενων Ελλήνων. Κανείς δεν μπορεί να κατέχει τα σκήπτρα της μονοκρατορίας του Εθνικισμού.
(Σ.Σ.: Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για την ουσιαστική σχέση της υγιούς "αριστεράς" και του πραγματικού Εθνικισμού αλλά και την λαθεμένη ταύτιση Εθνικισμού και φασισμού που επιχειρούν συνήθως οι κύκλοι της εθνομηδενιστικής αριστεράς, διαβάστε εδώ)

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ:
Η ακροδεξιά είναι -αν όχι ο χειρότερος- εις εκ των χειροτέρων εχθρών των Εθνικιστών και του ίδιου του Εθνικισμού, παρ'όλο που παρουσιάζεται σαν φίλος ή σύμμαχος. Ο χαφιές και εθελόδουλος του καθεστώτος δεν μπορεί να είναι πραγματικός σύμμαχος ενός πραγματικού Εθνικιστή. Το πειθήνιο όργανο των ξένων δυνάμεων (ο δωσίλογος, στην ουσία) δεν μπορεί να αγωνιστεί για τα εθνικιστικά ιδεώδη και βασικά για το υπέρτατο αυτών, την προάσπιση της Εθνικής Ανεξαρτησίας.

Ο Πραγματικός Εθνικισμός
Ένα κίνημα είναι πραγματικά εθνικιστικό όταν οι ιδεολογικές του αναφορές διαπνέονται από το υγιές πνεύμα του αγνού Πατριωτισμού και Ελληνοκεντρισμού και όταν οι πολίτες συστρατεύονται μαζί του και δημιουργούν συλλογικά τα οράματά του για το αύριο.

Εκείνες οι μερίδες ρεταλιών του ξεφτισμένου χιτλερισμού που αυτοαποκαλούνται "εθνικιστικές", το μόνο που καταφέρνουν, είναι να γελοιοποιούν και να δαιμονοποιούν τον Εθνικισμό στην λαϊκή συνείδηση.
Ο πραγματικός Εθνικισμός όμως δεν είναι ούτε μπαμπούλας και αφορμή εκφοβισμού του λαουτζίκου, ούτε ευκαιριακός πολιορκητικός κριός για τον εκφοβισμό του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος.
Και ο πραγματικός Εθνικιστής δεν είναι ο κλασικός μαμούχαλος που παπαγαλίζει τρία-τέσσερα κλισέ της συστημικής ακροδεξιάς και επαναπαύεται στον καναπέ του παραφουσκωμένος από εθνική υπερηφάνεια, είναι ανοιχτόμυαλος.

Όποιος αμφιβάλλει για την αγνή και ευγενή φύση του πραγματικού Εθνικισμού μπορεί να διαβάσει τα έργα του Ίωνα Δραγούμη, του Περικλή Γιαννόπουλου και του Κωστή Παλαμά.
Ουδείς εκ των ανωτέρω δεν ήταν ιμπεριαλιστής ή υπέρμαχος σωβινιστικών μισαλλοδοξιών, παρόλαυτά όλοι τους δήλωναν υπερήφανα Εθνικιστές.
Στα έργα τους εντοπίζεται ένας διακαής πόθος για Επανελληνισμό, για την επιστροφή του νέου Ελληνισμού στις ηθικές και πολιτιστικές αξίες του μεγαλοπρεπούς παρελθόντος.
Κανένας από αυτούς δεν είχε βλέψεις για επεκτατισμούς. Πόσω δε μάλλον, λ.χ. ο Ίωνας Δραγούμης ήταν σφόδρα αντίθετος με την "Μεγάλη Ιδέα" και φανατικός πολέμιος όσων υποστήριζαν την Μικρασιατική Εκστρατεία (1919-1922) είτε αυτοί τοποθετούνταν στο φιλοβασιλικό στρατόπεδο, είτε στο φιλελεύθερο.

Ο πραγματικός Εθνικισμός δεν εκφράζεται από ροπαλοφόρους ή από "αγωνιστές με τρύπιες παντούφλες" που θέλουν να πάρουν την Πόλη και την Κορυτσά με... νεροπίστολα!
Ο πραγματικός Εθνικισμός, είναι ο υγιής και ευγενής εθνικισμός που προασπίζει την επιβίωση, διαιώνιση και ευημερία του Έθνους και την διαφύλαξη της διαχρονικής εθνικής ταυτότητας.
Και αυτό γιατί ο Εθνικισμός είναι κάτι το ιδεατό και από την φύση του ρομαντικός... Δεν είναι ευκαιρία ούτε χουλιγκανισμού και υλικών καταστροφών, ούτε ιμπεριαλισμού και γενοκτονιών.

πηγή