1η Απριλίου 1955: Τηλαυγής Φάρος

επικήρυξη Γρίβα από τους Άγγλους

γράφει η Μαρία Παλαιχωρίτου από την Κύπρο
Με εθνική υπερηφάνεια, συγκίνηση και δέος τιμούμε και φέτος την επέτειο της επανάστασης του κυπριακού ελληνισμού, του μεγάλου έπους της ΕΟΚΑ φέροντας στην μνήμη μας, εκείνους που είτε έπεσαν μαχόμενοι, είτε θανατώθηκαν από βασανιστήρια, είτε απαγχονίστηκαν, είτε σκοτώθηκαν εν ψυχρώ από τους 'Άγγλους.

 Η 1η Απριλίου 1955 αποτελεί την πιο γενναία υπέρβαση ήθους και αρετής και κοσμεί την Ιστορία μας ως η κορυφαία πράξη αυτοθυσίας και προσφοράς για την Ελευθερία. Κανένας δεν υπολόγισε τη ζωή του, δεν φοβήθηκε δεν σταμάτησε μπροστά στην σιδερόφρακτη αυτοκρατορία. Κίνησαν για μια ελεύθερη πατρίδα, για την πολυπόθητη Ένωση με την Eλλάδα. Ένας ανεπανάληπτος θρυλικός Αγώνας, μια κατάθεση ζωής στο βωμό της χιλιάκριβης Λευτεριάς.

 Η λαμπρή αυτή μέρα μας βρίσκει απογοητευμένους και με κορυφωμένη αγωνία για τα όσα τραγικά συμβαίνουν στον Ελληνισμό σήμερα εξαιτίας του ανίερου πολέμου οικονομικής φύσης που

δεχόμαστε από την καθόλα ενωμένη Ευρώπη, τον οποίο επέτρεψαν δυστυχώς οι πολιτικοί σε Κύπρο και Ελλάδα με τους λανθασμένους και ανεύθυνους χειρισμούς τους. Βρίσκει την Ελλάδα αδύνατη να αντιμετωπίσει τους εχθρούς της, κατασπαραγμένη και κατατρεγμένη από τους ευρωπαίους εταίρους της.

 Η φετινή επέτειος δεν πρέπει να προσφέρεται μόνο για πανηγυρισμούς και δοξολογίες αλλά περισσότερο για περίσκεψη, μεγάλο προβληματισμό και ιδιαίτερα για άντληση διδαγμάτων από το πνεύμα της εποχής εκείνης. Τότε που ο καθένας κυριευμένος από τα πλέον πατριωτικά αισθήματα, από αγνά και ανιδιοτελή κίνητρα ζητούσε μόνο να προσφέρει και εν ανάγκη να θυσιαστεί για την ελευθερία και την εθνική ολοκλήρωση χωρίς να ζητά οποιοδήποτε αντάλλαγμα.

Μπλόκο Άγγλων σε Κυπρίους  

Το εθνικό και ηθικό μας κατάντημα δεν είναι τίποτε άλλο από το αποτέλεσμα απεμπόλησης του δικαιώματος για Ένωση με την Μητέρα Ελλάδα από την κυπριακή ηγεσία την στιγμή που κάποιοι έδωσαν την ζωή τους γι' αυτό. Ανθενωτικοί και ριψάσπιδες όμως, ματαιοπονούν γιατί η 1η Απριλίου θα είναι τηλαυγής φάρος που θα καθοδηγεί τον κυπριακό ελληνισμό και θα εμπνέει τις μελλοντικές γενιές που στους ώμους τους θα πέσει η ευθύνη αποκατάστασης της δικαιοσύνης. Είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να αντισταθούμε, να αντιδράσουμε και να υπερασπιστούμε τα δίκαια της γης μας με όσα μέσα διαθέτουμε. Η ΕΟΚΑ ζει στην ψυχή μας και θα ζει αιώνια στις καρδιές των Ελλήνων από γένια σε γενιά.

Δόξα και τιμή στον Αρχηγό της ΕΟΚΑ, Γεώργιο Γρίβα Διγενή, την τελευταία ηγετική μορφή που γέννησε ο τόπος μας. Ήταν αυτός που έστησε τον κυπριακό ελληνισμό υπο ένα μοναδικό λάβαρο, αυτό της Ελευθερίας τον όρθωσε γενναία απέναντι απο τους κατακτητές και στρατιωτικά υπήρξε Νικητής. Δόξα και τιμή στον Μόδεστο Παντελή από το Λιοπέτρι που πρώτος έσυρε το χορό στα μαρμαρένια αλώνια.

ΖΗΤΩ Η 1η ΑΠΡΙΛΙΟΥ!

ΖΗΤΩ Η ΕΝΩΣΙΣ!

ΥΓ: Σε μια πατρίδα που ακόμα και οι εθνικές εκδηλώσεις ακυρώνονται λόγω οικονομικών και ηθικών εκπτώσεων, η ελπίδα αναζωπυρώνεται πάντα τους λίγους εκείνους που αμετανόητα παραμένουν Πιστοί στα Ιδανικά του Ελληνισμού...