Η Επανάσταση είναι Αλλιώς .. (του Σπύρου Παπαδόπουλου)

«Πολλές φορές οι ιδέες χρειάζονται και τανκς για να επιβληθούν..»

Μάνος Χατζηδάκης

Με αφορμή άρθρο μου με τίτλο «Η Άνοιξη του Εθνικισμού» πριν την επέτειο της 21ης Απριλίου δημιουργήθηκε μια μικρή «αναστάτωση» και προέκυψε ένας διάλογος με σχόλια, απαντήσεις κλπ

Σε ότι φορά τον εκδότη του Ελεύθερου Κόσμου  συν.Δημήτρη Ζαφειρόπουλο ο οποίος απάντησε περίπου με σαρκαστικό τρόπο και την απάντησή του ανέβασε ο Κοινός Παρονομαστής δεν απάντησα, ούτε θα απαντήσω δεδομένου ότι δεν υπήρξε προσωπική αντιπαράθεση αλλά διαφορετική αντίληψη όσον αφορά το εθνικιστικό κίνημα. Μόνον σε δυο σημεία θέλω να δώσω μια απάντηση .

Στο κείμενό μου ΠΟΥΘΕΝΑ δεν αναφέρω τον όρο «χούντα» (κλίκα) και σε καμία περίπτωση δεν διανοήθηκα να υποδείξω σε κανέναν τι εκδήλωση θα κάνει και τι προϊόντα θα πουλήσει, όπως και εγώ δεν ζήτησα την άδεια κανενός να καταθέσω τις απόψεις μου ελεύθερα και να κριθώ ανάλογα.

Αυτό όμως που με εξέπληξε ήταν η απίστευτη προσωπική επίθεση που δέχθηκα από τον Μάνο Χατζηδάκη έναν νέο άνθρωπο, με τον οποίο είναι ζήτημα αν έχουμε ανταλλάξει διάλογο πάνω από πέντε λεπτά συνολικά στις τρεις φορές που έχουμε συναντηθεί σε εκδηλώσεις, με ύφος που σε καμία περίπτωση δεν θα πίστευε κανείς ότι διακρίνει έναν συγγραφέα. Προτείνω δε στους φίλους  και συναγωνιστές που διαβάζουν αυτό το κείμενο να ανατρέξουν στο άρθρο μου «Η Άνοιξη του Εθνικισμού» και να αξιολογήσουν αν σε κάποιο σημείο στρέφομαι προσωπικά και μειωτικά σε κάποιο πρόσωπο και στην συνέχει να διαβάσουν το σχόλιο – επίθεση του Μ.Χατζηδάκη σε προσωπικό επίπεδο με αχαρακτήριστες εκφράσεις και με τρόπο εμπαθή χωρίς να σεβαστεί όχι τα 58 μου χρόνια αλλά τουλάχιστον την καθημερινή αγωνιστική μου παρουσία στον εθνικιστικό αγώνα επί 37 συνεχή χρόνια την ίδια στιγμή που ο ίδιος δεν έχει να επιδείξει ούτε ένα λεπτό αγωνιστικής παρουσίας πουθενά και σε τίποτε

Διαβάστε χαρακτηρισμούς: «έχεις πλήρη και παντελή άγνοια» « όταν η ασχετοσύνη συνοδεύεται με άμετρο συμπλεγματισμό»  «γνωστός παντογνώστης και ξερόλας» «μονίμως είρων» « ο χώρος αυτός κατάντησε έτσι από ανθρώπους σαν και εσάς..» «απωθημένα είναι αυτά τι να κάνουμε»

  Και με αυτόν τον άνθρωπο δεν έχουμε αλλάξει, όπως προανέφερα, διάλογο ούτε πέντε λεπτών στο σύνολό του ούτε προφορικά ούτε γραπτά !!                                             

Ας μπω όμως στην ουσία και στην οφειλόμενη απάντηση την οποία σκοπίμως άφησα για μετά την εκδήλωση της 21ης Απριλίου στο President διότι διαισθάνθηκα έναν «φόβο» μήπως  και «επηρεαστεί» η προσέλευση, πάντως αν ήταν έτσι, προσωπικά τέτοια πρόθεση δεν είχα και τέτοια επιρροή δεν ασκώ .

Ξεκινώ από το δεύτερο σχόλιο στο οποίο αφού με ευχαριστείς κύριε Χατζηδάκη που αγόρασα(?) το βιβλίο σου μου λες ότι «δεν πιστεύω ότι το διάβασες» Συγγνώμη που δεν σε φώναξα να με εξετάσεις προφορικά και γραπτά ! 

Σου γράφω ότι διάβασα το «Πιστεύω» σου και μου απαντάς ότι δεν είναι το πιστεύω σου αλλά στοιχεία που βρήκες και παραθέτεις, προφανώς γιατί δεν ¨έπιασες¨ το υπονοούμενο για το «Πιστεύω», τα βιβλία δηλαδή του Γ. Παπαδόπουλου τα οποία διάβασα στα είκοσι μου χρόνια το 1975 και στα οποία αναφέρονται οι ιδεολογικές αρχές του ηγέτη της 21^ης Απριλίου τις οποίες κι εσύ αναδημοσιεύεις στο βιβλίο σου στο κεφάλαιο για την ιδεολογία του καθεστώτος και όχι μόνο .

Εκτός όμως από το «Πιστεύω» είχα την τύχη και την ευκαιρία τα πρώτα εκείνα χρόνια της μεταπολίτευσης οργανωμένος από το 1976 στο ΚΙΝΗΜΑ να ακούσω από ανθρώπους που έζησαν το καθεστώς από τα μέσα του όσα θα έπρεπε ώστε να διαμορφώσω αντικειμενική άποψη και όχι εθελοτύφλωση

Είχα επίσης την ευκαιρία να αγωνισθώ μαζί και  δίπλα με συναγωνιστές μου που έζησαν σαν φοιτητές επί 21^ης Απριλίου, ιδεολόγους εθνικιστές με γνώσεις και τεράστια ποιότητα , την πορεία του καθεστώτος προσπαθώντας εις μάτην, να υποδείξουν αυτά που έπρεπε να γίνουν για να υπάρχει η συνέχεια του καθεστώτος και όχι μόνο δεν εισακούσθηκαν αλλά πολλοί από αυτούς υπέστησαν και διώξεις και ως εκτιθέμενοι με την «επανάσταση» έγιναν μαύρα πρόβατα στην μεταπολίτευση και τους στέρησαν την δυνατότητα να πάρουν το πτυχίο τους .

Παρ’ όλα αυτά όμως ματώναμε στους δρόμους να αγωνιζόμαστε  για τη «δικαίωση και αποφυλάκιση των ελλήνων αξιωματικών» και η ανταμοιβή μας ήταν η διάσπση της ΕΝΕΠ, το καίριο χτύπημα του Εθνικιστικού Κινήματος διότι ο Γ. Παπαδόπουλος ( ο Θεός να τον συγχωρέσει) και το περιβάλλον του απαίτησαν από την εθνικιστική ηγεσία της Νεολαίας (ΕΝ.Ε.Π.) να μετονομασθεί σε νεολαία Γ. Παπαδοπούλου !!

Αυτή την ιστορία θα την καταθέσουμε την κατάλληλη  στιγμή στον Κοινό Παρονομαστή

Εγώ πουθενά λοιπόν δεν αναφέρω ότι η 21^η Απριλίου δεν είχε ιδεολογία και προφανώς δεν την έμαθα από το βιβλίο σου, από το οποίο μερικές λεπτομέρειες είναι αξιόλογες, ωστόσο δεν πρέπει να θεωρείς ότι.. ανακάλυψες την Αμερική !!

Αυτό που έγραψα είναι ότι «οι πραγματικές επαναστάσεις γίνονται με Ιδέες έχουν κοσμοθεωρία και έχουν και ένα λαό και μια νεολαία να γαλουχείται, να αγωνίζεται και να δημιουργεί το Μέλλον !» (όχι με τανκς)

Ο Γ. Παπαδόπουλος λοιπόν παίρνοντας πολλές από τις ιδεολογικές αρχές της 4^ης Αυγούστου και του Ι.Μεταξά και αρκετές από τον Δραγούμη κ.ο.κ. διατύπωσε όντως το  «δικό του»  ΠΙΣΤΕΥΩ

Όμως σε ρωτώ : Πως διοχετεύθηκε αυτή η ιδεολογία στον λαό και ειδικά στην νεολαία ;  Ήμουν στο Γυμνάσιο όταν  μας έλεγαν να μην ασχολούμαστε με τα …πολιτικά, αυτά πλέον τα κανονίζει η ..επανάσταση !

Μας είπαν να είμαστε στα σπίτια μας και να διαβάζουμε, να ¨κουρνιάζουμε¨από τις 8 το βράδυ κ.ο.κ. (όχι τόσο κακό) όμως την γαλούχηση των νέων την ανέλαβαν οι Μαρξιστές με τις υποδείξεις Γεωργαλά, πως φτιάχνονται οι γιάφκες και έτσι έπεσαν στον «ιστό της αράχνης»

Ο Ι Μεταξάς δημιούργησε άμεσα εθνική νεολαία, όμως πολύ καλά γνωρίζεις, ακριβώς για την γαλουχήσει στις εθνικές ιδέες, να της δώσει αγωνιστικό διέξοδο, να της δείξει τον δρόμο του Ελληνισμού, για να δημιουργήσει στελέχη, για να υπάρξει συνέχεια

Ο Γ. Παπαδόπουλος αρνήθηκε την οργάνωση νεολαίας , αρνήθηκε τον αγώνα, δεν εμπιστεύθηκε τα νιάτα της Ελλάδας  ( εδώ πολυτεχνείο..εδώ …)

Για ποια ιδεολογία λοιπόν μιλάς; Αν εννοείς αυτή που όπως λες έψαχνες επί 15 χρόνια, ε αυτό από μόνο του κάτι λέει, οι ΙΔΕΕΣ δεν κλείνονται στα συρτάρια, ούτε είναι κρυφό μυστικό μις ελίτ που την στοιχειώνει για να μην την βασκάνουν !

Γιατί πως αλλιώς εξηγείται ότι την επόμενη μέρα της πτώσης του καθεστώτος η πλατεία Ομονοίας γέμισε με εκατοντάδες ινστρούχτορες του μαρξισμού, του αναρχισμού, του σοσιαλισμού που δίδασκαν σαν σε ανοιχτό πανεπιστήμιο τον Μαρξ τον Ενγκελς τον Μπακούνιν και τα άλλα τα παιδιά ;   Η μόνη εθνική διαπαιδαγώγηση γινόταν στην Μακρόνησο τόσο καλά !

Μιλάμε συνεπώς για μια ιδεολογία απολίθωμα για ιδέες που δεν πέρασαν στην μάζα, στον λαό ώστε να γίνουν «κινητήρια  δύναμη»

Γράφω επίσης ότι η 21^η Απριλίου υπήρξε δια στόματος Αρχηγού της «παρένθεσις» και τελειώνω το κείμενό μου γράφοντας «Η παρένθεσις επανέφερε το παρελθόν» και για αυτό δεν λες κουβέντα !

Διότι οι επαναστάσεις δεν μπορεί ΠΟΤΕ να αποτελούν «παρένθεση» και παραθέτω από το βιβλίο σου (που δεν έχω διαβάσει) σελ.598 παραγρ. 2 «φορεύς της (επανάστασης) υπήρξε ένα πρωτότυπο καθεστώς «παρενθέσεως» Ένα μεταρρυθμιστικό καθεστώς εθνικής και κοινωνικής ενότητος ..»

Έτσι ήταν επόμενο η παρένθεση να έχει ημερομηνία λήξεως και οι αιτίες εδώ, δεν έχουν παρά ιστορική αξία, αφού μια απονευρωμένη  κατάσταση ιδιαίτερα ιδεολογικά, δεν είχε καμία προοπτική και όπως όλα τα κάστρα πέφτουν από μέσα έτσι και η 21^η Απριλίου σύντομα πήρε την τροχιά της παρακμής, της αποσύνθεσης της κατάρρευσης και του πολιτικού θανάτου επαναφέροντας τους βρυκόλακες του παρελθόντος 

Το πόνημά σου ίσως να είναι μια συνολική δουλειά αξιέπαινη σαν παρακαταθήκη, είναι όμως σαφής η τάση σου να βλέπεις μόνο τα «καλά» και να εξωραΐζεις τα πάντα. Θα ήταν ολοκληρωμένο ίσως, και αμερόληπτο, εάν έβλεπες τα λάθη και τα αίτια που οδήγησαν στην πτώση

Στο δια ταύτα. Τι είναι ακριβώς σήμερα το ζητούμενο; Να αναδείξουμε ως εθνικιστές τα σύμβολα, τις μεθόδους, την νοοτροπία κλπ ενός καθεστώτος που τελείωσε με ήττα και απώλεια της μισής Κύπρου ;

Εάν το ζητούμενο είναι μόνο η ιστορική αναφορά έχει καλώς, εάν κάπου πίσω στο μυαλό κάποιων υπάρχει η λογική της αναβίωσης τότε είμαστε απέναντι, με παλιά υλικά δεν φτιάχνεις καινούργια πράγματα.

Μετά τις τελευταίες εκλογές διάβασα αρκετά ελπιδοφόρα και αξιόλογα άρθρα συναγωνιστών στο   Patria με θέμα : « Η επόμενη μέρα του Εθνικισμού » και όλα έδειχναν μια κατεύθυνση του εθνικιστικού κινήματος προς τα εμπρός προς τα εμπρός μακριά από αγκυλώσεις του παρελθόντος, έναν εθνικισμό ελληνικό που θα αντλεί την δημιουργικότητα και την προοπτική του από το μέλλον..

Αυτό είναι το μόνο ¨απωθημένο¨ που έχω βαθειά ριζωμένο μέσα μου, και εδώ θα συμφωνήσω μαζί σου στον χαρακτηρισμό που μεταξύ άλλων μου αποδίδεις, χαρακτηρισμούς που ελπίζω να βρεις την δύναμη όπως δημόσια και αναίτια τους εκτόξευσες στο πρόσωπό μου, το ίδιο δημόσια και παλικαρίσια να τους ανακαλέσεις. Είναι άλλο πράγμα η πολιτική διαφωνία και άλλο η εμπάθεια.

«Ειδικότερα στην Ελλάδα όλες οι επαναστάσεις που έγιναν τις έκανε ο Στρατός»

Μάνος Χατζηδάκης          

Ο υπόλοιπος λαός απλά…κοίταζε ( σχόλιο δικό μου )

«Ή Εθνική Επανάσταση δεν είναι μια ορμητική δραστηριότητα μερικών ανθρώπων πού μένει στο επίπεδο μιας εκδηλώσεως ανταρσίας, χωρίς να ανέβει στο ύψος μίας πανεθνικής γενικής αλλαγής. Αντίθετα, είναι μία διαδικασία πού οδηγεί σε μια  συντονισμένη ένωση όλων εκείνων των δυνάμεων πού γεννιούνται μέσα στο Λαό»

Περιοδικό ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ τεύχος 2ΟΡΓΑΝΩΘΕΙΤΕ ! Οκτώβριος 1975

Ε π α ν ά σ τ α σ ι ς   Ατομική

Ε π α ν ά σ τ α σ ι ς   Κοινωνική

Ε π α ν ά σ τ α σ ι ς   Πολιτική

Ε π α ν ά σ τ α σ ι ς   Ιδεολογική

Ε π α ν ά σ τ α σ ι ς   Φιλολογική

Ε π α ν ά σ τ α σ ι ς   Καλλιτεχνική

Ε π α ν ά σ τ α σ ι ς   Πνευματική

ΝΑΙ! Βαθύτατη Πνευματική Επανάστασις γεννώσα ΦΩΣ. 

                                           ( Περικλής Γιαννόπουλος )