«Κλαίγω για την πατρίδα»

Οπως συνηθίζω να κάνω κάθε χρόνο αυτές τις ιστορικές ημέρες, έτσι και φέτος ξεσκόνισα το βιβλίο του Στρατηγού Μακρυγιάννη «Απομνημονεύματα», ενός από τους σημαντικότερους ηγέτες της Επανάστασης. Κατ’ αρχήν, πρόκειται για ένα φιλολογικό αριστούργημα. Πρόκειται όμως και για ένα εγχειρίδιο ανιδιοτελούς πατριωτισμού. Εχει, λοιπόν, πολλά να εξιστορήσει ο Στρατηγός για την Επανάσταση. Πολλά από τα οποία, παρ’ όλα τα χρόνια που πέρασαν, παραμένουν ανατριχιαστικά επίκαιρα και πικρά: «Ο ζήλος της Πατρίδος μου δίνει αυτή την αγανάκτησιν και δεν μπόρεσα να γράψω γλυκώτερα» εξομολογείται. Iδού, λοιπόν, μερικά αποσπάσματα: »...και οι προκομμένες του οι Bουλές (του Κωλέτη) και άλλοι τοιούτοι οπού δεν άφησαν λεπτό εις το ταμείο και όλο το κράτος το έφεραν σε μιαν μεγάλη δυστυχία και ανωμαλία και ένας
μεγάλος στόλος των σκύλων μας έχουν κάνει μπλόκο οπούναι περίτου από τρεις μήνες και μας πήραν όλα τα καράβια και... τζαλαπάτησαν την σημαία μας και πεθαίνουν