Ελλάδα μας Ελλάδα, αστέρι τ' ουρανού

«Στον Ουρανόν; Στην Θάλασσαν; Στο όρος; Στην κοιλάδα; Και εις τα έγκατα της Γής, θα συναντάς Ελλάδα!»
Οι πιο πάνω στίχοι, απόσπασμα από το ποίημα του Βασίλη Μιχαηλίδη με τίτλο ‘’Ελλάς και Ευρώπη’’, κατορθώνουν να φανερώσουν με μια ιδιαίτερη μνεία την διαχρονική αξία της Ελλάδας ως Έθνος, ως Πολιτισμό, ως Ιδανικό για όλους τους Έλληνες και για την Ανθρωπότητα γενικότερα. Αξία για την σπουδαία της Ιστορία. Για το φώς που χάρισε στον Κόσμο με τα δημιουργήματα της. Για τους πνευματικούς και γενναίους άνδρες και γυναίκες που με τις πράξεις τους έγιναν παγκόσμια πρότυπα. Για την φυσική ομορφιά της. Μα κυρίως για την αθάνατη ψυχή της. Εκείνη που ζει μέσα μας. Εκείνη που όπου και να ταξιδέψεις θα την βρεις μπροστά σου, σαν μια αιώνια Πόλη του Καβάφη.

Η οικονομική κρίση και ο εθνικός ξεπεσμός του ελλαδικού κράτους, μια καταστροφική κατοχή, συνέβαλε στην εμπέδωση μιας δυτικοευρωπαϊκής άποψης πως όλοι οι Έλληνες είναι τεμπέληδες, άχρηστοι και απατεώνες. Πως η Ελλάδα είναι στα όρια της κατάρρευσης και είναι θέμα χρόνου να ξεπουληθεί όσο όσο. Δικοί και ξένοι την ποδοπάτησαν, την έκαψαν, την έκλεψαν. Την περιφρόνησαν και το χειρότερο πίστεψαν πως έχασε την μοναδικότητα της. Μα χάνονται τα Ιδανικά; Σβήνουν τα Αστέρια; 

Η Ελλάδα δεν είναι πλέον ασφαλής και ο επανελληνισμος είναι αναγκαίος. Πρέπει να επιστρέψουμε στις ηθικές αξίες της Ελλάδας του Παρελθόντος και να μην δώσουμε σημασία στα πικρόχολα σχόλια των επιπόλαιων εκείνων, των απατρίδων ανθρώπων που τρέφονται από τα σκουπίδια της ξέφρενης και αναρχικής ζωής. Η υγιής και ειρηνική διαβίωση, δεν είναι δεδομένη αλλά αποτέλεσμα κόπων και θυσιών. Η καταγωγή και η εδαφική μας ακεραιότητα αμφισβητείται από τους εχθρούς του Ελληνισμού και επιβάλλεται να επικεντρωθούμε σε έναν αγώνα για τη σωτηρία της διατήρησης της.
Γι’ αυτό ας αφυπνιστούμε. Να μορφωθούμε! Να αποκτήσουμε τη γνώση και να επενδύσουμε σ’ αυτήν. Να παλέψουμε με την καρδία μας, την λαϊκή γενναιοδωρία μας, με όσα αποθέματα ελληνικής ψυχής μας έχουν απομείνει. Οπλισμένοι με την δημιουργικότητα που μας διακατέχει ως λαό. Ο καθένας από μας με το προσωπικό του μετερίζι να πασχίσει για μια Ιερή Ελλάδα. 

Να εγκαταλείψουμε την ομφαλοσκόπηση και να αλλάξουμε πορεία. Να μάθουμε από τον Μακρυγιάννη, όταν πρόκειται για την πατρίδα μας είμαστε πάντα εις το εμείς. Να θυμηθούμε τον Όμηρο, το να αμύνεσαι για Εκείνην σου αξίζουν αριστεία. Η αποστροφή από την ξενομανία και υιοθέτηση ενός Ελληνικού Γίγνεσθαι επιβάλλεται. Όσοι δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν να περιθωριοποιηθούν. Να θέσουμε ένα τέλος στον βιασμό της γλώσσας μας που χαρακτηρίστηκε ως η μεγαλύτερη καταστροφή μετά την Μικρασιατική. Από την κατάργηση του πολυτονικού φτάσαμε εντελώς απαρατήρητα στα βαρβαρικά greeklish και χωρίς να το αντιληφθούμε σκοτώνουμε τις ρίζες μας.
Θα μπορούσα να γράφω σελίδες αμέτρητες για το πώς θα επιστρέψουμε στους εαυτούς μας. Μα η ουσία είναι να το θέλουμε. Να κατανοήσουμε τη σπουδαιότητα της εθνικής αφύπνισης και να αναζωπυρώσουμε την φλόγα που καίει εκ γενετής μέσα μας. Να αγαπήσουμε ξανά την Ελλάδα που μας μεγάλωσε και να γεννηθεί η Ελπίδα. 

Η Ελλάδα μας θα ζήσει. Προορίζεται να ζήσει και να είναι ευλογημένη. Σαν ένας μυθικός φοίνικας θα αναγεννηθεί εκ των σταχτιών της και θα ορθοποδήσει. Ευχή μας να γίνει σύντομα ξανά η Ελλάδα μας παράδειγμα για την Οικουμένη. Να γίνουμε εμείς ξανά οι σπουδαίοι εκείνοι πρόγονοι μας που τόσο εύκολα τους χρησιμοποιούμε για να παίρνουμε δύναμη μα και κουράγιο.
«Τέλος πάντων, ορκίζομαι εις Σε, ω Ιερά πλην τρισάθλια Πατρίς!...» 

Μαρία