Κληρονομικότης και Περιβάλλον - του Κωνσταντίνου Χατζησταύρου

Ανατρέχοντας στο πολιτικό μας αρχείο ανασύραμε και θεωρούμε σκόπιμο να σας το παρουσιάσουμε όλο (των 33 σελίδων βιβλίο ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΤΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ) Πρόκειται για ένα επιστημονικό πόνημα το οποίο επεξεργάστηκε και συνέγραψε το 1978 ο ιατρός Κωνσταντίνος Χατζηστάυρου, κορυφαίο στέλεχος του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ και καθηγητής της έδρας ιδεολογίας της Σχολής Στελεχών .  

Μια ακόμη επιστημονική εργασία με πολιτικές και κοινωνικές προεκτάσεις που αποδεικνύει πόσο μπροστά από την εποχή του βρίσκονταν το νεαρό τότε εθνικιστικό κίνημά μας.

Εισαγωγή 

Πολλοί είναι αυτοί πού θεωρούν τίς μαρξιστικές αντιλήψεις σάν επιστημονικές. Παρ' όλα τά επιχειρήματα καί τούς χιμάρους των συλλογισμών, άν έξετάση κανείς μέ προσοχή τήν πραγματι­κότητα θά ανακάλυψη τήν ψευδαίσθησι αυτή. Είναι μάλιστα κα­νόνας, μέ ελάχιστες εξαιρέσεις, τό γεγονός, ότι πίσω άπ' όλες τίς σοβαροφανεΐς καί δήθεν επιστημονικές θεωρίες των μαρξιστών κρύβονται

άνομες πολιτικές σκοπιμότητες, περ ωρισμένες σέ πολύ στενά πλαίσια. Γιά τούς γνώστες όμως τής πραγματικότητος είναι πιά αυτονόητο ότι ή έξέλιξι τής επιστήμης προκάλεσε τρομακτικό κλονισμό στήν μαρξιστική ιδεολογία. Ώρισμένοι μά­λιστα δέν διστάζουν νά προβούν στήν διαπίστωσι πώς ή εποχή μας, είναι ή εποχή τού τέλους τής μαρξιστικής Ιδεολογίας.

Καί όμως, δέν πρέπει νά μας διαφεύγει τό γεγονός ότι στήν εποχή μας ο! μαρξιστικές αντιλήψεις κυριαρχούν στό χώρο τής διανοήσεως. Καί έτσι σάν αποτέλεσμα έρχεται ή σοβαρή διάστασι επιστήμης καί διανοήσεως, τεχνολογίας καί διανοήσεως.

Αυτοί πού μελετώντας τήν μαρξιστική ιδεολογία δέν τήν απορρίπτουν είναι νευρωτικοί ή ψυχοπαθείς. Είναι έκπτωτοι άπό τήν πραγματικότητα. Είναι άρνητές τής αλήθειας. Έκτος φυσικά, έάν υπάρχουν ασυνείδητα κίνητρα. Πού πραγματικά υπάρχουν καί τίς περισσότερες φορές αποκαλύπτονται. Έτσι ή ιδεολογία, τά ώραΐα λόγια, δέν είναι γι' αυτούς παρά τό γάντι πού μέσα του κρύβουν τό βρώμικο χέρι τους. Άπό τήν άλλη πλευρά γιά τούς νευρωτικούς καί τούς ψυχοπαθείς ή Ιδεολογία αποτελεί κατάλ­ληλο εργαλείο γιά τήν συγκάλυψι ανομολόγητων παθών. Χαρα­κτηριστικό παράδειγμα τής τελευταίας κατηγορίας, ή διαστροφή τής ήδη διεστραμμένης μαρξιστικής ιδεολογίας άπό τόν σταλινι­σμό.

Ή πορεία τών μαρξιστών μοιάζει μέ εκδρομή τυφλών, πού  όλοι κυττάζουν πρός τά μέσα, καί αδυνατούν νά «δουν» τό εξ­ωτερικό περιβάλλον. Τήν επιστημονική έξέλιξι καί τά σύγχρονα επιτεύγματα της τεχνολογίας. Άπησχολημένοι μέ τό νά δικαι­ολογήσουν τά αδικαιολόγητα είναι οί ίδιοι τέλεια αποπροσανατο­λισμένοι. Στήν περίπτωση μάλιστα τού ιδεολογικού θέματος «κληρονομικότης καί περιβάλλον» προσπαθούν νά γίνουν, καί τελικά γίνονται, άπολογηταί τού Λαμαρκισμού.* Χρησιμοποιούν πληθώρα τεχνασμάτων καί ελιγμών. Δυστυχώς όμως γι' αυτούς υπάρχει ή πραγματικότης, πού δέν είναι άλλη άπό τήν επιστημο­νική αλήθεια πού προσπαθούν νά αρνηθούν.

Θάρθη όμως ή μέρα πού ό μαρξισμός θά είναι μιά πικρή, μα­κρύ νή άνάμνησι. Θά είναι ή εποχή της ιδεολογίας τού Εθνικι­σμού. Θά είναι ή εποχή ενός Νέου παγκοσμίου πολιτισμού. Σή­μερα στόχοι τού Εθνικισμού είναι ή απαλλαγή τής άνθρωπότητος άπό τήν σκοταδιστική τυραννία «καθιερωμένων» ιδεολογιών, όπως είναι ό μαρξισμός. Γιατί καί μόνον ή θέσι τού Εθνικισμού, ή οποία απορρίπτει τό νομοτελειακά αναγκαίο τού μαρξισμού καί πού δέχεται τό επιλεκτικά πιθανό εξηγεί πάρα πολλά. Γιατί έτσι ανοίγει διάπλατα ό δρόμος, ό Νέος Δρόμος γιά τήν πνευματική άναζήτησι, τήν έρευνα, τήν μελέτη καί τήν δημιουργική προσπά­θεια σέ κάθε τομέα τής επιστήμης. Τό πρόβλημα τοποθετείται πλέον σάν ϋπαρξι ηθικής ρωμαλεότητος, φυσικών δυνατοτήτων καί πνεύματος αλληλεγγύης, θυσίας καί ανθρωπισμού.

Άπό τήν άποψι αυτή ή ιδεολογία τού Εθνικισμού αποτελεί μοναδική συνεκτική δύναμι τής φύσεως μέ τόν άνθρωπο. Αποτε­λεί όπλο αποφασιστικό εναντίον τής παρακμής καί θετικό στοι­χείο Αναγεννήσεως. Αυτή τήν εποχή είμαστε σέ θέσι αμύνης. Θάρθη ό καιρός πού θά περάσουμε στήν έπίθεσι. Ό Εθνικισμός αποτελεί αυτή τήν στγμή μοναδική ελπίδα τής άνθρωπότητος. Ή μοναδική ελπίδα γιά τούς πρησμένους αστούς καί τούς κούφιους καί θρασύδειλους δούλους, «γιά τούς εξόριστους τού Απολύτου γιά τούς ανίατους τής αμφιβολίας».

Ή επιστήμη πού έρευνα καί αναζητά τίς πλευρές τής αντικει­μενικής πραγματικότητος είναι σύμμαχος τού Εθνικισμού στόν πόλεμο μέ τήν πνευματική αδυναμία, τόν εκφυλισμό, τίο ηδονές τής ευκολίας καί τόν παρασιτισμό. Ή υλιστική καταπίεσι τής έπιστήμης, πού τόσο τήν χαρακτηρίζει σήμερα, πρέπει νά πάψη νά υπάρχει. Ό άτακτος πολλαπλασιασμός καί οί τυφλές συσσωρεύ­σεις δέν έχουν καμμία θέσι στήν Αναγεννητική προσπάθεια.

Απαιτείται πολύς κόπος καί ηράκλεια προσπάθεια. Απαιτούν­ται ψυχική ώριμότης καί συναισθηματική ισορροπία. Απαιτούνται αρχές, ηθική καί αρετή. Καί τότε θά έλθη ή πραγματική πρόοδος όχι μόνο στον τομέα τής επιστήμης, άλλά καί τής φιλοσοφίας καί των κοινωνικών σχέσεων.

Ό Εθνικισμός, ό Ελληνικός Εθνικισμός καί ή επιστήμη, ή παγκόσμια επιστήμη είναι αδέλφια. Γιατί οί ρίζες καί τό υπόβα­θρο τού Ελληνικού Εθνικισμού είναι στήν Ιστορική πορεία τοϋ Λαού τών Ελλήνων καί είναι γέννημα τής Ελληνικής σκέψεως. Καί ή επιστήμη, όπως καί ό Εθνικισμός, έχει τίς ρίζες της στήν Ελληνική σκέψι πού μεταλαμπαδεύτηκε στήν οικουμένη.

Ό Εθνικισμός δέχεται τήν πρόοδο, καλλιεργεί τήν έξέλιξι τής επιστήμης καί ενσωματώνει τά πορίσματα της μέσα στήν ιδεολο­γία του. Πρακτική εφαρμογή τού προηγουμένου γίνεται στό θέμα «κληρονομικότης καί περιβάλλον», πού οί σύγχρονες επιστημο­νικές αντιλήψεις βρίσκονται ενσωματωμένες στήν ιδεολογία τού Εθνικισμού. Τεράστια ή διαφορά τής αρνητικής στάσεως τού μαρξισμού απέναντι στό ζήτημα αυτό. Ό μαρξισμός επιμένοντας στίς δογματικές αντιλήψεις του γίνεται φοβερά άντιεπιστημονι-κός. Βέβαια τά παραδείγματα είναι άπειρα, άλλά αυτό τής κληρο-νόμικότητος καί τού περιβάλλοντος είναι άπό τά πιό κραυγαλέα. Η Ελληνική σκέψι, πού αποτελεί καί τήν ουσία τής επιστήμης είναι εχθρός κάθε μορφής παραλογισμού καί φυσικά καί τού μαρξισμού.

Ό J. BURNHAM, μεγάλος σύγχρονος διανοητής καί συγγρα­φεύς στό βιβλίο του «Ή αυτοκτονία τής Δύσεως» αναφέρει ότι στήν διάρκεια μιας ιδεολογικής συζητήσεως, όταν αυτή προχω­ρήσει σέ βάθος, τελικά ό υπερασπιστής μιας ιδεολογίας φθάνει σέ ένα αξίωμα πού αποτελεί τό πιστεύω του. Τό πιστεύω αυτό είναι δύσκολο νά προσβληθή άπό τόν οποιονδήποτε. Αυτά απο­τελούν, οπωσδήποτε, σωστή παρατήρησι πού ισχύει πάρα πολλές φορές. Στήν περίπτωσι όμως τού ζητήματος «κληρονομικότης καί περιβάλλον» ανατρέπονται. Γιατί ή επιστημονική τοποθέτησι του ζητήματος καί μόνον, ανατρέπει τα λανθασμένα πιστεύω καί ό αντίπαλος απογυμνώνεται τελείως. Ή υπεροχή τής Εθνικιστικής ιδεολογίας καί μόνον μέ τίς σύγχρονες απόψεις τής επιστήμης τής βιολογίας αποδεικνύεται.

Ό Εθνικισμός είναι ή επιλογή πού θά φέρη τήν πνευματική, ψυχική καί ηθική έξύψωσι, διατηρώντας τό βιολογικό υπόβαθρο, τής κάθε κοινωνίας.

Ό Εθνικιστής επιστήμων παίρνει τήν θέσι του καί καταξιώνε­ται μόνο μέσα σέ οργανισμό μέ συλλογικούς σκοπούς, μέ πνευ­ματικές καί Ιστορικές αξίες. Έχει πάντοτε τήν αϊσθησι τής συμ­βολής στήν κοινή προσπάθεια. Γνωρίζει ότι ή έξέλιξι πρέπει νά διατηρή αδιάσπαστη συνοχή μέ τό παρελθόν καί τό παρόν.

Απαραίτητη γιά όλους ή ψυχική καί ηθική δύναμι πού πηγά­ζουν άπό τήν γνώσι καί τήν συνειδητοποίησι τής Ιδεολογίας τού Εθνικισμού.

*Λαμάρκ: Γάλλος βιολόγος ό όποιος έπρέσβευε ότι κληρονομούν­ται οί επίκτητες ιδιότητες. Έζησε τόν προηγούμενο αιώνα. Οί απόψεις του έχουν ανατραπεί άπό τήν σύγχρονη βιολογία.

Θα ολοκληρώσουμε το θέμα ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΤΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ με 3 ακόμα αναρτήσεις, έτσι ώστε να έχετε στην διάθεσή σας ολόκληρο αυτό το πόνημα του συναγωνιστή Χατζησταύρου