Παρελάσεις στο στόχαστρο

Γράφει η Ποσειδωνία.

Με αφορμή τον εορτασμό της εθνικής επετείου 28ης Οκτωβρίου (και μετά τις πολιτικές διώξεις σε βουλευτές της Χρυσής Αυγής), το «έδαφος» για την κατάργηση των παρελάσεων κρίνεται πλέον πρόσφορο. Καθώς ζούμε σε μία κατά κόρον καπιταλιστική κοινωνία, αποτελεί γεγονός ότι, ύψιστος στόχος των ιθυνόντων /ταγών της χώρας είναι η πλήρης καταστρατήγηση των αξιών, των ιδεών και των ιδανικών. Άρα, δεν μας προξενεί καμία εντύπωση ή έκπληξη το ζήτημα της κατάργησης των παρελάσεων.

 

Ωστόσο, το φλέγον θέμα που πρέπει να τεθεί προς συζήτηση, δεν είναι η κατάργηση ή μη των ως έχει τελούμενων παρελάσεων, αλλά ο επαναπροσδιορισμός τους. Πιο συγκεκριμένα, οι παρελάσεις αποτελούν τον ελάχιστο φόρο τιμής και την ύψιστη ένδειξη σεβασμού που μπορούμε να αποδώσουμε στους αγωνιστές πρόγονούς μας. Από την μια πλευρά, σήμερα έχουμε τις στρατιωτικές παρελάσεις που θα πρέπει, αφενός να λαμβάνουν χώρα για να αποδοθεί φόρος τιμής, όπως προαναφέρθηκε, και αφετέρου για να εμφυσηθεί στο λαό εμπιστοσύνη, ιδιαίτερα στις κρίσιμες ώρες που οι κυβερνώντες διακυβεύουν την ίδια την Ελλάδα.

Από την άλλη πλευρά, όμως, έχουμε τις μαθητικές παρελάσεις στις οποίες χρειάζεται πλήρης επαναπροσδιορισμός. Η σημερινή μαθητική παρέλαση, όχι μόνο απέχει από τον ρεαλιστικό σκοπό της πραγματοποίησής της, αλλά μάλιστα αποτελεί ασέβεια ως προς τους πεσόντες.

Είναι μεγάλη μας ντροπή να μη γνωρίζουν οι μαθητές γιατί παρελαύνουν, τι γιορτάζουμε ή να μπερδεύουν την παρέλαση με την πασαρέλα. Επίσης, είναι μεγάλη μας ντροπή να ακυρώνεται η μαθητική παρέλαση λόγω κακοκαιρίας. Μήπως οι πρόγονοί μας, οι αγωνιστές, οι πεσόντες, τα γυναικόπαιδα που πολέμησαν και έχυσαν το αίμα τους για να είμαστε όλοι εμείς και η Ελλάδα μας ελεύθερη, μήπως συμβουλεύονταν το δελτίο καιρού;;; Ντροπή μας που μεγαλώνουμε μία νεολαία ραγιάδων καπιταλιστών και αποχαυνωμένων ωχαδερφιστών.

Τέλος, ο επαναπροσδιορισμός των μαθητικών παρελάσεων, αποτελεί θέμα ζωτικότητας σημασίας μετά τα τραγελαφικά, απαράδεκτα και ανιστόρητα σχολικά βιβλία  Ανθελληνικής Ιστορίας (για παράδειγμα, όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι το 1826 στο Μεσολόγγι συνέβη ένα τραγικό δυστύχημα και οι κάτοικοι ποδοπατήθηκαν, ότι το 1922 που οι Τούρκοι μπήκαν στη Σμύρνη οι Έλληνες συνωστίστηκαν στο λιμάνι και άλλα τέτοια αίσχη που περισσότερο θυμίζουν αυτό που συνέβη το 1981 στη θύρα 7 του Ολυμπιακού παρά την Ελληνική Ιστορία που πρόκειται να διδαχθούν οι μαθητές στα ελληνικά σχολεία).   

Για όλα αυτά λοιπόν, θα έπρεπε να ντρεπόμαστε βαθιά Συναγωνιστές και Συναγωνίστριες, που μεγαλώνουμε μία καρτοκινητή νεολαία δίχως προοπτική και δίχως όραμα, δίχως παρελθόν και δίχως μέλλον. 

Συμπέρασμα : απουσιάζει μία παιδεία ελληνική, εθνικιστική με πολιτισμικό και πνευματικό υπόβαθρο. Γιατί τέλος, ο εθνικισμός, η κοινωνική δικαιοσύνη και η αφύπνιση του λαού ΈΤΣΙ επιτυγχάνονται ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ, και όχι με τραμπουκισμούς!!!
ΝΑΙ ΣΤΟΝ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ
ΟΧΙ ΣΤΗ ΦΥΛΗ ΤΩΝ ΕΦΗΜΕΡΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ