Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2013

Περιοδικό ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ: Κλιμάκωσις της σκευωρίας


Είναι παρατηρημένο πλέον Ιστορικά, ότι όποτε ή Ελλάς βρίσκεται αντιμέτωπη μέ ζωτικά εθνικά προ­βλήματα, δποτε διακυβεύονται ή ϋπαρξις και ή άκεραιότης της, τό εσωτερικό της αποσταθεροποιείται, μέ την δημιουργία ενός νέου μετώπου: του Διχα­σμού.
Ή σημερινή περίοδος είναι μιά απ’ αυτές. Δια­κυβεύεται τό αν ή Κύπρος θά δοθή σάν έπαθλο, μερι­κώς τώρα, ολικώς αργότερα, στόν Μογγόλο εισβολέα που «κρατεί τά Στενά και συνορεύει μέ τον Καύκα­σο»... Διακυβεύεται το αν ή Κοιτίς του Ελληνισμού, το Αιγαίο, πού μέ 6 αιώνων αίμα και πόνο ξαναγεν­νήθηκε, θά εξακολούθηση ,νά είναι το ύγρό πυρ του Ελληνισμού... Διακυβεύεται το άν τδ προαιώνιο όνει­ρο των Σλάβων, των απογόνων του Σαμουήλ, του Ντουσάν, του Σβιατοσλάβου, θά μπορέση επιτέλους νά πραγματοποίηση, ολοκληρωτικά, μέ τήν βοήθεια απογόνων του Εφιάλτη... Διακυβεύεται το άν οι "Ελ­ληνες θά εξακολουθήσουν νά είναι Έλληνες...


Και για αύτό καλλιεργείται ο Διχασμός. Καί κλιμακώνεται... "Οχι ο Διχασμός μεταξύ Ελλήνων και Σλαβοπρακτόρων. Αύτός δέν είναι Διχασμός, Είναι καρκινοθεραπεία. Καλλιεργείται και κλιμακώνε­ται ο Διχασμός μεταξύ Ελλήνων! Μεταξύ Εθνικο­φρόνων Πατριωτών και Εθνικιστών Πατριωτών-Γιατί «αύτό» πού το καλλιεργεί, ξέρει ότι μόνον μέ την Εθνική Παράταξι μεγαλούργησε ή Ελλάς. "Ο­τι μόνον ή Εθνική Παράταξις βάζει τήν Ελληνική Φυλή και τήν Ιστορική "Αλυσίδα της, πριν άπό τον προσωρινό καΐ μάταιο εγωισμό του καλοπερασάκια Πουπουλοφυλαγμένου μιας «παρούσης» γενεάς...
Το παλαιό κατεστημένο, πού χαρακτηρίζεται άπό τον τύπο αύτό του «ανθρώπου», εχει καταλάβει πόσο σαθρό είναι το πάτωμα όπου πατάει. Και προσπαθεί μέ κάθε τρόπο καί μέ κάθε ποταπή έκφραση της ψυχοσυνθέσεώς του, νά άποφύγη το επερχόμενο
Μοιραίο.
Είναι βέβαια ανίκανο. 'Από κάθε πλευρά. Βιολογι­κή καί ψυχική. "Εχει λοιπόν τήν συμπαράστασι άλ­λων, ξένων κυκλωμάτων.
Καί άπό τον Απρίλιο 1974, έχει βάλλει μπροστά τον μηχανισμό της κλιμακώσεως. Πού διευκο­λύνθηκε άπό τήν Εγκληματική "Αγνοια τών Ιστο­ρικών καί Πολιτικών δεδομένων τών τότε «Ιθυνόν­των». Κατόρθωσε νά θάψη τά Εθνικά θέματα. Κατόρ­θωσε νά εξαγόραση μία αναστολή, μέ τήν θυσία τών Ιδίων του τών στηριγμάτων. Κατόρθωσε νά επίπλευ­ση, παραδίνοντας τήν Κύπρο στους Μογγόλους, το Αιγαίο στους Έβραίους καί τούς «πραμματευτάδες», τον Εθνισμό στους τοκογλύφους της

«Κοινής» καί τήν ελπίδα του Αύριο στους χασάπηδες του Μπούκλες καί του Δοξάτου.
'Αλλά δέν εφ'θανε αυτό... "Επρεπε —καί πρέπει— νά καταστροφή δ Εθνικισμός, τδ «τέρας» πού δέν τούς αφήνει νά χορεύουν καί νά τραγουδήσουν στόν νεοσκαμμένο τάφο, πού περιμένει ανοιχτός τδ επό­μενο «γέμισμα» του. Καί τά κυκλώματα μπήκαν πά­λι μπροστά! Ποιά; Ό καιρό,ς θά τδ δείξη...
Στις 15 Δεκεμβρίου 1976, δολοφονήθηκε ένα άπδ τά στηρίγματα των ιδίων εκείνων πού τον χλευάζουν καί τον φτύνουν τώρα... Δέν ήταν τυχαίο, ούτε συμ­πτωματικό. Χρειαζόταν τό φυτίλι, γιά νά γίνουν όσα έγιναν καί όσα θά επακολουθήσουν.
Στις 17 Δεκεμβρίου, προκλητικοί καί αναίσχυν­τοι, οί κήρυκες του «εγγράφου μίσους» πήγαν νά χλευάσουν τον πόνο τών συγγενών καί τών θυμό τών Εθνικοφρόνων. Τά έκτροπα ήσαν προδιαγεγραμμέ­να καί υπολογισμένα. Γιά νά σπηλωθοΰν υποψίες, νά φυλακισθούν αθώοι, νά κτυπηθούν κατακέφαλα τά Σώματα Ασφαλείας.
Στις 23 Ιανουαρίου, ή πρόσκλησις κλιμακώθηκε ενα ακόμη σκαλί. "Ότι δέν επετράπη στήν κηδεία (ή Κυριακή αργία, ή Μητρόπολις κ.ο,κ.) επετράπη, ξαφνικά καί περίεργα στο Μνημόσυνο. Ηταν όμως χονδρό, καί δέν έγινε ότι ήθελαν νά γίνη.
Τό επόμενο σκαλί: οί Βόμβες... Όλες σέ γραφεία καί βιβλιοπωλεία... άδεια, ή φρουρούμενα άπό τούς κουκουέδες κάθε «είδους» καί — περίεργο — μή φρουρούμενα εκείνη τήν στιγμή ακριβώς... Είχε ξα­ναγίνει καί παλαιότερα το «κόλπο». Τώρα πιό συν­τονισμένο καί μέ ψυχολογική προετοιμασία της ορ­γανωμένης συκοφαντίας.
Καί ξανά στηλώθηκαν υποψίες, ξανά ή εκστρα­τεία κατά του «τέρατος» του Έθνικισμοϋ...

"Οποιος όμως θέλει τά πολλά, χάνει καί τά λίγα. Καί ή τραγικοκωμωδία του μικρού θλιβερού νεαρού, πού γέμισε κόσμο μέ τά ψέμματα πού του είπαν (ποιοί άραγε;) νά πή καί πού, τρομοκρατημένο, κα­ταλαβαίνοντας τήν ανοησία του, προσπαθεί νά αναιρέση, έδειξε καί τά πολύ στενά όρια του παιγνιδιού πού θέλησαν κάποιοι νά παίξουν. Ό «Λεοναρδισμός» καί ή «Ήλένια», έχουν τά όριά του,ς. Καί κάποτε σκάνε στά χέρια τών αυτοσχεδίων «βομβιστών».
'Ως πότε, οποιοσδήποτε, στήν Χώρα αυτή, θά μπορή νά συκοφάντη, νά σπιλώνη, νά λασπώνη, οποιον­δήποτε καί νά μένη ατιμώρητος; Ώς πότε ένας Λεονάρδος καί οί παραγγελιοδόχοι του, θά κοροϊδεύουν ανέμελα ενα βούλευμα - καταπέλτη; 'Ως πότε ένας παρανοϊκός θά μπορή νά κατηγορή οποιονδήποτε σέ οποιονδήποτε, γιά λίγη θλιβερή δημοσιότητα; 'Ως πό­τε θά κατασκευάζωνται «θύματα ξυλοδαρμών», πού δέν έγιναν ή πού προκλήθηκαν αναίσχυντα, μέ σκο­πό νά ρεζηλεύουν τήν ασπίδα της χώρας κατά του Σλαβοκομμουνισμού, τά Σώματα Ασφαλείας; 'Ως

πό­τε θά διώκεται ή Εθνική Παράταξις, πού έσωσε τήν Ελλάδα καί θά τιμάται ή κοπρογονιά τών Σλάβων; "Ως πότε θά παραδίδεται ή Νεολαία στους «κονσερβοκουτάδες» γιά νά συνεχίσουν τήν λαμπρή παράδοσι; Ως πότε θά συνεχιστή ή απάτη της κυβερνήσεως του 54% πού στις φοιτητικές εκλογές παίρνει... 14%;
Καί όλα αυτά, τήν στιγμή πού ξεπουλιούνται όλα τά οικονομικά μας συμφέροντα — καί ή ίδια ή Χώ­ρα! — στήν Κοινή Αγορά, ή Κύπρος (20, 27, 32% αδιάφορο) στους Μογγόλους,, τό Αιγαίο 15, 25, 30, 50% αδιάφορο στους Τουρκοαμερικανοεβραίους καί οί Σλάβοι εγκαθιστούν «προγεφυρώματα οικονομικά» στήν Θεσσαλονίκη καί τό Πόρτο - Λάγος!
Τά Κυκλώματα δουλεύουν! Άλλα... υπάρχουν καί τά Βραχυκυκλώματα!


ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ ΠΥΡΦΟΡΟΣ

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ τεύχος 30 τον Φεβρουάριο του 1977 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π