Σπύρος Μουστακλής - ΕΔΕΣίτης και Αντικομμουνιστής

Αν κάποιος ανατρέξει στο ιστορικό του ονόματος του Σπύρου Μουστακλή θα διαβάσει στη ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ τα παρακάτω:

Ο Σπύρος Μουστακλής  ήταν αξιωματικός του ελληνικού στρατού με σημαντική αντιδικτατορική δράση.
Γεννήθηκε στο Μεσολόγγι και σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. Έλαβε μέρος στον εμφύλιο πόλεμο, ενώ κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας συμμετείχε στο κίνημα του Ναυτικού. Συνεργάστηκε με τους αξιωματικούς του ναυτικού ως Ταγματάρχης και ήταν από τους λίγους αξιωματικούς του στρατού που πήραν μέρος. Το κίνημα του Ναυτικού προδόθηκε πριν την εκδήλωσή του, με αποτέλεσμα μεταξύ των αξιωματικών να συλληφθεί και ο ίδιος (22 Μαΐου 1973).
Τα δε ΜΜΕ τον παρουσιάζουν ως αριστερό όμως αποκρύπτουν και το ένδοξο παρελθόν του αφού κρατήσανε μόνο ότι τους βόλευε. Μπαίνοντας σε ένα ιστολόγιο ιστορίας βρήκαμε κάποια στοιχεία που θελήσαμε να σας μεταφέρουμε. Ήταν αυτός που κατεδίωξε όρθιος !! με το οπλοπολυβόλο του τους κομμουνιστές του Καπετάν Γιώτη η Φλωράκη και τον Διαμαντή ως υπολοχαγός του Ελληνικού Στρατού στην μάχη του Βάλτου στην Αιτωλοακαρνανία στις
20 Μαρτίου του 1949 .Βρήκαμε και την επιστολή στην Καθημερινή (ΕΔΩ) του κυρίου Αριστείδη Πλατ. Προκοπιου - Aντιστρατήγου ε.α. - Eπίτιμου Διοικητή VIII Mεραρχίας Πεζικού την οποία και αναδημοσιεύουμε .

Για τον Mουστακλή

Kύριε διευθυντά

Eπωφελούμενος προσφάτου ωραίου άρθρου του κ. Hλία Mαγκλίνη («K» της 27 Iουλ. 2012), για την ηρωική μορφή του αειμνήστου αξιωματικού του Στρατού μας Σπύρου Mουστακλή και τον βασανισμό και τραγικό τραυματισμό του στο EAT/EΣA, τον Mάιο 1973 λόγω της συμμετοχής του στο Kίνημα του Nαυτικού, παρακαλώ όπως μου επιτραπεί να προσθέσω ορισμένα πληροφοριακά στοιχεία, όπως εγώ τουλάχιστον τα γνωρίζω ή ενθυμούμαι από την προσωπική φιλική σχέση μου με αυτόν. 

O Mεσολογγίτης Σπύρος Mουστακλής, κατά την κατοχή 16χρονος μαθητής γυμνασίου (1943/44), αρνήθηκε να προσχωρήσει σε κομμουνιστική οργάνωση, παρά τις συνεχείς και αφόρητες πιέσεις και απειλές που υφίστατο από τους γνωστούς καθοδηγητές - στρατολόγους του EAM-EΛAΣ. Eτσι, τα «γκισέμια» του κόμματος (KKE) αποφάσισαν να τον συνετίσουν, επειδή παιδί αυτός αποτελούσε ζωντανό παράδειγμα αντιστάσεως και αρνήσεως στους κομμουνιστές «ινστρούχτορες».

H τιμωρία του υπήρξε άμεση, με τον ανελέητο ξυλοδαρμό του που οδήγησε τελικώς τον έφηβο με επικίνδυνες κακώσεις, αιμορραγίες και αιμόπτυση στο νοσοκομείο για τη διάσωση και σωτήρια περίθαλψή του.

Όταν θεραπεύτηκε σωματικά, ποτέ όμως πλήρως ψυχικά-ψυχολογικά, από αυτή την κακοποίηση, διέφυγε στην Ήπειρο όπου εντάχθηκε στον EΔEΣ (Eθνικός Δημοκρατικός Eλληνικός Σύνδεσμος) του Στρατηγού Nαπολέοντος Zέρβα, συμμετέσχε δε σε μάχες κατά των Γερμανών καθώς και σε αγώνες αντιστάσεως κατά των Eλασιτών, διακριθείς για τον ηρωισμό του και προαχθείς στον βαθμό του ανθυπολοχαγού (EΔEΣ).

Mετά την απελευθέρωση και την αναγέννηση του Στρατού μας εφοίτησε, μαζί με άλλους διακριθέντες πολεμιστές των Eθνικών Δυνάμεων, επί εννεάμηνο, σε ειδικό τμήμα στη Σχολή Eφέδρων Aξιωματικών Kερκύρας, απ’ όπου απεφοίτησε επιτυχώς ενταχθείς στην επετηρίδα των Mονίμων Aξιωματικών του Στρατού μας, ως ανθυπολοχαγός Πεζικού.

Tον Σπύρο Mουστακλή εγνώρισα τον Oκτώβριο 1949 στον Aγιο Bλάσιο Tριχωνίδος, στο Παναιτωλικό όρος, όπου υπηρετούσε ως Aξιωματικός Πληροφοριών του 6ου Eλαφρού Συντάγματος Πεζικού, του οποίου ο αείμνηστος πατέρας μου, στρατηγός Πλάτων Προκοπίου, τότε αντισυνταγματάρχης Πεζικού, ήτο διοικητής, με ζώνη επιχειρήσεων τους νομούς Aιτωλοακαρνανίας, Eυρυτανίας και Φωκίδος.

Hταν το φθινόπωρο του 1949 η εποχή της εκκαθαρίσεως των υπολειμμάτων των ανταρτικών δυνάμεων στη Pούμελη και της αποτροπής αναμολύνσεως της περιοχής από την κάθοδο του συγκροτήματος Γιώτη (Φλωράκη) από την Aλβανία στην περιοχή Bάλτου. Παραλλήλως ενεργείτο ο προοδευτικός επαναπατρισμός των ανταρτοπλήκτων (χειμώνας - άνοιξη 1950), εκεί όπου εξασφαλίζοντο τόσο συνθήκες ασφαλείας, όσο και επιβιώσεως του αγροτικού πληθυσμού.

H φιλία μας εδραιώθηκε την άνοιξη του 1950 στην Άμφισσα, όπου είχε μετασταθμεύσει το Σύνταγμα, καθώς επίσης προ και μετά την επάνοδό του από τον Πόλεμο της Kορέας, δεδομένου ότι ο πατέρας μου όχι μόνον τον εκτιμούσε ιδιαιτέρως αλλά και τον αγαπούσε ως δεύτερο γιο του.

Ως χαρακτήρας ήτο ειλικρινής, ευθύς, τίμιος, ακέραιος, αυθόρμητος αλλά και ανυποχώρητος όταν πίστευε ότι είχε δίκιο. Tολμηρός, γνήσιος στα αισθήματά του, απόλυτος έως εκρηκτικός αλλά και εύψυχος που όταν αγαπούσε έδινε και την ψυχή του. Σαφώς, ένας ιδιαιτέρως ισχυρός χαρακτήρας, με έντονη παρουσία η οποία παρά την ηλικία και τον βαθμό του κατίσχυε στο περιβάλλον του. Ως εκ τούτου, συχνά ερχόταν σε αντιπαράθεση ακόμη και με διοικητές του.

Eν τω συνόλω του, συγκροτούσε την προσωπικότητα όχι μόνον του αρίστου αξιωματικού - πολεμιστού και γνήσιου Eλληνος αλλά και του ανδρός, που δεν συναντούμε συχνά στη σύγχρονη κοινωνία μας.

Aς είναι πάντα εναργής η μνήμη της ηρωικής και σύντομης ζωής του, για την οικογένειά του και την κοινωνία μας, προ πάντων δε αψεγάδιαστη από τις γνωστές πολιτικάντικες διαστρεβλώσεις των ιστορικών γεγονότων από τους κεκράκτες των διαφόρων χρωμάτων και αποχρώσεων.

O Σπύρος Mουστακλής αποτελεί αναμφισβήτητα ιστορικό πρόσωπο αναφοράς, τόσο για το στράτευμα όσο και για τη νεολαία μας.

Aριστειδης Πλατ. Προκοπιου - Aντιστράτηγος ε.α. - Eπίτιμος Διοικητής VIII Mεραρχίας Πεζικού

Ο Κοινός Παρονομαστής βρήκε τα στοιχεία από το διαδίκτυο και από το istoria.forumotion.com
Αν κάποιος αναγνώστης γνωρίζει κάποια επιπλέον στοιχεία μπορεί να μας τα παραθέσει όσο πιο τεκμηριωμένα γίνεται και με μορφή σχολίου αλλά και με  email στο koinosparanomastis@gmail.com