Λαϊκιστές και ουτοπιστές.

Του Παναγιώτη Μποκοβού  

Ο λαϊκισμός είναι πλέον διεθνές φαινόμενο, ύπό τήν έννοια ότι απαντάται σέ όλες τίς χώρες και σέ όλες τίς εκφάνσεις τής ζωής. Γιά νά είναι όσο τό δυνατό πιό αποτελεσματικές, μεθοδεύεται καί καλλιεργείται κα­τάλληλα άπό τους ενδιαφερόμενους καί προσφέρεται πάντοτε μέ ελκυστική συσκευασία. Βασικός πυρήνας του, είναι τό καλόπιασμα των μαζών και οι υποσχέσεις γιά ικανοποίηση όλων των τρεχουσών και εικαζομένων αναγκών και επιθυμιών τους, μέχρι τοϋ σημείου νά δη­μιουργεί εικονικές υποχρεώσεις και βιοτικές Βλέψεις. Ό λαϊκισμός δέν απευθύνεται στους πολίτες, πολύ περισ­σότερο στους ενεργούς, γιατί αυτοί είναι σκεπτόμενες μονάδες πού διυλίζουν πληροφορίες καί μηνύματα, άλλά στή μάζα, στόν ανθρώπινο πολτό, πού είναι ευάλω­τος καί χειραγωγείται εύκολα, μέ τή βοήθεια τής προπα­γάνδας καί τών μεθόδων τοϋ μάρκετινγκ, πού διαχέον­ται άπό τά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης

ΟΙ κωμωδίες τού Αριστοφάνη, πρόβαλαν τά προβλή­ματα καί τά αιτήματα τοϋ αθηναϊκού λαού, ενώ καί σήμε­ρα τά θέματα αυτά προσαρμόζονται στήν τρέχουσα επι­καιρότητα γιά νά γίνονται πιό κατανοητά άπό τούς σύγ­χρονους θεατές καί νά αποσπούν τά χειροκροτήματα τους. Πιό έντονο τό φαινόμενο τού λαϊκισμού, υπάρχει στήν ελληνική θεατρική επιθεώρηση, ή οποία ασχολείται μέ τά καυτά, πολιτικά, κοινωνικά καί οικονομικά προβλή­ματα τοϋ λαού. τά οποία καυτηριάζει, άλλά καί σατιρίζει, ενώ όταν λείπει ό σχετικός οίστρος, καταπίπτει στή 

βω­μολοχία πού όμως γίνεται ασμένως αποδεκτή άπό τήν ανθρώπινη μάζα.

Αλλά καί στήν άμεση αθηναϊκή δημοκρατία, κυριαρ­χούσαν στις συνελεύσεις του δήμου οί δημαγωγοί, πού ήταν εξέχοντες λαϊκιστές. μέ τή σημερινή ορολογία Στά σύγχρονα κοινοβούλια, οί λαϊκιστές υφίστανται πάντοτε καί επηρεάζουν μέ τή συμπεριφορά τους. τροφοδοτών­τας ταυτόχρονα μέ θέματα τά λαϊκίζοντα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Έντονο λαϊκισμό εξεδήλωσαν, κατά τό πρόσφατο παρελθόν, εφημερίδες καί περιοδικά της Γερ­μανίας, πού έβαλαν κατά της χώρας μας καί ζητούσαν τήν αποπομπή της άπό τήν Εύρωζώνη, γιά νά ικανοποιήσουν μερίδα της κοινής γνώμης, πού ζητούσαν νά μοιραστούν στους Γερμανούς εργαζόμενους τά κονδύλια πού πιθα­νόν νά προορίζονταν γιά τή διάσωση της Ελλάδας

Τά παραπάνω παραδείγματα καί άλλα πολλά, αποδει­κνύουν ότι οι μάζες διακατέχονται άπό ταπεινά κίνητρα καί δή οικονομικού περιεχομένου καί ως έκ τούτου απο­δέχονται εύκολα καί χωρίς συζήτηση τά θελκτικά μηνύ­ματα τών λαϊκιστών, τά όποια πάντοτε αποβλέπουν στήν ευχαρίστηση καί στήν ικανοποίηση τους. Τελικά οί λαϊκιστές δέν μένουν στίς λεκτικές προσφορές, άλλά όταν έχουν τήν εξουσία προχωρούν καί σέ οικονομικές παρο­χές γιά νά συγκρατήσουν τίς μάζες, σάν καί αυτές πού έκαναν στή χώρα μας. μέ τελικό αποτέλεσμα νά τήν οδη­γήσουν στήν χρεωκοπία.

Πρόσφατες περιπτώσεις έντονου κυβερνητικού λαϊκι­σμού: ή υπόσχεση διανομής τοϋ πρωτογενούς πλεονά­σματος τοϋ προϋπολογισμού, τό οποίο ακόμη δέν έχει επιβεβαιωθεί στήν πράξη καί ή επανασύνδεση τοϋ ηλε­κτρικού ρεύματος τής ΔΕΗ στά νοικοκυριά, άπό τά οποία είχε διακοπεί, λόγω μή πληρωμής τών λογαριασμών. Ση­μειωτέον, ότι ακόμη κανείς δέν ξέρει πόσοι καί ποιοί είναι οι δικαιούχοι, οί δήμοι επέστρεψαν στήν κυβέρνηση τό μπαλάκι τής σχετικής ευθύνης πού τούς έρριξε, ένώ οι αρμόδιοι άργησαν πολύ μέχρι νά μάς πουν, ότι τό κόστος τής δωρεάν παροχής ρεύματος θά πληρώσουν οί λοιποί πελάτες τής ΔΕΗ. Δηλαδή ή κυβέρνηση κάνει κοινωνική πολιτική μέ ξένα κόλλυβα.

Άλλά καί τά κόμματα τής αντιπολίτευσης λαϊκίζουν καί μάλιστα άπό τίς εκλογές μέχρι σήμερα καί προ­φανώς θά συνεχίσουν αυτή τήν τακτική εν όψει δημο­τικών καί περιφερειακών εκλογών, καθώς καί γιά τό ευρωπαϊκό κοινοβούλιο τόν προσεχή Μάιο. Ως καλοί λαϊκιστές, υπόσχονται τά πάντα στους πάντες, χωρίς νά εξηγούν πού θά βρουν τά λεφτά, όταν ερωτώνται άπό τόν Τύπο ή καί στελέχη τους πού παθαίνουν κρίση ειλι­κρίνειας. Στις παχυλές υποσχέσεις ειδικεύεται ή αξιω­ματική αντιπολίτευση, πού θυμίζει τό ΠΑΣΟΚ τού 1980-1981 καί τό πράσινο βιβλίο του, πού είχε γιά τόν κάθε ψηφοφόρο μερικές υποσχέσεις. "Ετσι έχει υποσχεθεί: επιστροφή στή δραχμή, άλλά καί παραμονή στο εύρώ, μισθούς καί συντάξεις στά πρό μνημονίων υψηλά επίπε­δα, κατάργηση νόμων καί μνημονίων, άλλά καί επανα­διαπραγμάτευση, κρατικοποίηση τραπεζών πού ακόμη τό κράτος χρωστά τά χρήματα της έπανακεφαλαιοποίησής τους, δωρεάν κατοικία, ρεύμα, θέρμανση κ.λπ. ατούς μή έχοντες, δουλειά γιά όλους καί άλλα πολλά, ώστε νά μήν μείνει κανείς παραπονεμένος. Όλα αυτά σημαίνουν, ότι θά πρέπει νά δανείζεται τό κράτος γύρω στά 30 δις εύρώ τόν χρόνο, χωρίς νά πληρώνει τοκοχρεολύσια στους δανειστές του. Ποιος θά μάς χαρίζει ή θά μάς δανείζει ετησίως τόσα δίς; Προφανώς κανείς.

Τις λαϊκίστικες υποσχέσεις τις πιστεύουν όλο καί λιγό­τεροι, γιατί ή σκληρή οικονομική πραγματικότητα νουθε­τεί καί διδάσκει. Άλλά πάντα υπάρχουν εϋπιστοι καί πα­ρασυρόμενοι άπό τήν εύγλωττία τών λαϊστικών, πού τούς ακολουθούν ελπίζοντας γιά τό καλύτερο. Άλλά ή κατά­σταση περιπλέκεται, όταν οί λαϊκιστές αναμειγνύουν τίς χωρίς αντίκρυσμα υποσχέσεις τους, μέ τίς κομμουνιστι­κές καί σοσιαλιστικές ουτοπίες, προσπαθώντας νά προσ­δώσουν στον κούφιο λόγο τους, ένα κάποιο ιδεολογικό υπόβαθρο, προκειμένου νά συγκινήσουν μέ άλλα μέσα τή μάζα. "Ετσι ή αξιωματική αντιπολίτευση υποσχέθηκε: σο­σιαλιστικό μετασχηματισμό τής οικονομίας, χιλιάδες διο­ρισμούς οτό δημόσιο, λειτουργία τών εργοστασίων πού αργούν άπό τούς εργαζόμενους, ανάπτυξη μέ τίς κατα­θέσεις τών ιδιωτών στίς τράπεζες, ένώ οί συνιστώσες της προβάλλουν καί διάφορα άλλα παιδικά όνειρα τοϋ 1917. Ή μαρξιστική θεωρία πού απέτυχε στήν πράξη, άφού εξο­λόθρευσαν οί εφαρμοστές της εκατομμύρια αθώων ανθρώπων καί καταδίκασαν πολλά άλλα στή μιζέρια, κινη­τοποιεί ακόμη νηπιακούς εγκεφάλους, πού επιθυμούν νά δημιουργήσουν νέα θύματα, κατά τόν 21ο αιώνα.

Γιά σκληρή εργασία, ποιος θά μάς μιλήσει;

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Το άρθρο δημοσιεύεται στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας "Εστία" που κυκλοφορεί σήμερα Τρίτη 17/12/2013