Κύριε Υπουργέ το παίρνω ανταλλαγή για ένα Φιατάκι αν... δεν βγαίνεις

Δύο παραμέτρους έχει η υπόθεση που απασχόλησε χθες την επικαιρότητα με πρωταγωνιστή τον τέως υπουργό κ. Μιχάλη Λιάπη. Την «νόμιμη» και την «ηθική». Και δεν μιλώ βέβαια για το γεγονός της κυκλοφορίας του αυτοκινήτου του, που δεν ήταν ούτε νόμιμη ούτε ηθική.

Αναφέρομαι στην κατάθεση πινακίδων του αυτοκινήτου από τον κ. Λιάπη με την δικαιολογία ότι θέλησε να αποφύγει την πληρωμή των τελών κυκλοφορίας, της ασφάλειας και του τεκμηρίου.
Μια πράξη νόμιμη αλλά καθόλου ηθική, μια και στην πολιτική οφείλεις αυτά που
ψηφίζεις και επιβάλλεις να τα τηρείς πρώτος. Δεν μπορείς να ανήκεις σε ένα κόμμα το οποίο διακηρύττει ότι «όποιος πολίτης δεν μπορεί να πληρώσει τους φόρους ακίνητης περιουσίας ας το πουλήσει κι ας πάει να ζήσει σε ένα μικρότερο» κι εσύ να μην κάνεις το ίδιο έστω κι αν πρόκειται για το αυτοκίνητό σου.
Ως εργαζόμενος στον χώρο του αυτοκινήτου δεσμεύομαι να βοηθήσω τον κ. Λιάπη να ανταλλάξει το πραγματικά ασύμφορο αυτοκίνητό του με ένα Φιατάκι 1.1 κυβικών.
Για «να βγαίνει» ο άνθρωπος και να μην ταλαιπωρείται. Ότι δηλαδή κάνουν οι περισσότεροι Έλληνες οι οποίοι λόγω της πολιτικής του κ. Λιάπη και των συνοδοιπόρων του, διέθεσαν 30 και 40 χιλιάρικα πριν 5 χρόνια για να αγοράσουν ένα καλό αυτοκίνητο (πάνω από 1.600 κυβικά) και σήμερα δεν αξίζει ούτε το 1/4 από την τιμή αγοράς του και χρειάζονται πολύ περισσότερα χρήματα για να το συντηρήσουν από ότι το αυτοκίνητο αξίζει: Tο ανταλλάσουν με ΙΧ μικρότερης κατηγορίας, που πολλές φορές έχει ίση ή και περισσότερη αξία από το δικό τους.
Εάν προλάβει βέβαια διότι σε λίγο καιρό δεν θα υπάρχουν έμποροι αυτοκινήτων στην Ελλάδα διότι θα έχουν όλοι καταστραφεί οικονομικά από την αλλοπρόσαλλη πολιτική των κυβερνήσεων που συμμετείχε ο κ. Λιάπης στον τομέα της αυτοκίνησης.

Ν.Τζιόπας