Η ανακήρυξη της «πολυταλαιπωρημένης» Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (Α.Ο.Ζ.)

Γράφει ο Δημήτρης Τσούγκος
Το τελευταίο χρονικό διάστημα και συγκεκριμένα, κατά την προεκλογική περίοδο των αλλεπάλληλων βουλευτικών εκλογών της 6ης Μαΐου και της 17ης Ιουνίου, κάποια πολιτικά κόμματα θυμήθηκαν και έθεσαν το θέμα της ανακήρυξης της Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (Α.Ο.Ζ.).

Το θυμήθηκαν ξαφνικά μόλις πριν τις εκλογές και το έθεσαν μάλιστα με πολύ έντονο τρόπο, προς «άγραν» ψήφων.

Τώρα όμως που πέρασαν οι εκλογές και καταστάλαξε το εκλογικό αποτέλεσμα, όλοι τους το ξέχασαν.

Πράγματι η ανακήρυξη της Α.Ο.Ζ. θα δημιουργούσε σοβαρές και αξιόλογες συνέπειες, τόσον για την άμεση οικονομική και παραγωγική ανάπτυξη της χώρας μας, όσον και στην ενίσχυση της διεθνούς θέσεως αυτής. Για την ανακήρυξη και μόνον της Α.Ο.Ζ. (και όχι και για την εκμετάλλευσή της) απαιτείται ένα ελάχιστο όριο σαφούς Πολιτικής Βούλησης και Εθνικής Κυριαρχίας, στοιχεία τα οποία φαίνεται ότι δεν διαθέτουμε σήμερα.

Το δυσκολώτερο όμως στάδιο, είναι η έμπρακτη αξιοποίηση και εκμετάλλευση της Α.Ο.Ζ.

Γι΄αυτήν την δύσκολη διαδικασία δεν τόλμησε να μιλήσει κανένα πολιτικό κόμμα και κανένας πολιτικός αρχηγός.

Μίλησαν προεκλογικά κάποιοι και με συνθηματικό τρόπο για λόγους ψηφοθηρικούς, μόνον για την ανακήρυξη της Α.Ο.Ζ., αλλά όχι και για την εν συνεχεία δύσκολη έμπρακτη εκμετάλλευσή της.

Δεν μπορούμε να έχουμε, ως χώρα, καμμία προοπτική, ούτε καν να προσεγγίσουμε στην πράξη την στρατηγική δυνατότητα της ανακήρυξης και πολύ περισσότερον της εκμετάλλευσης της Α.Ο.Ζ., με «διαλυμένο» και «ρημαγμένο» το εσωτερικό μας μέτωπο.

Ειδικώτερα:

α) Η πατρίδα μας εδώ και πολλές δεκαετίες βρίσκεται σε δημογραφικό μαρασμό. Είμαστε μια γηρασμένη  χώρα. Οι θάνατοι τείνουν να γίνουν διπλάσιοι από τις γεννήσεις. Σε πολλά σχολεία των μεγάλων πόλεων, τα παιδιά των αλλοδαπών υπερβαίνουν σε ποσοστό το 40% των μαθητών.

β) Διαθέτουμε έναν ολιγάριθμο, αδύναμο και με χαλαρή πειθαρχία στρατό, με εννεάμηνη μόνον στρατιωτική θητεία, η οποία κάτω υπό ωρισμένες προϋποθέσεις γίνεται οκτάμηνη!!! και η οποία, στις συγκεκριμένες ιστορικές συνθήκες και τις εθνικές μας ανάγκες είναι αναποτελεσματική και ατελέσφορη. Πέραν της ελλείψεως εμψύχου υλικού, τώρα τελευταία, λόγω και της οικονομικής κρίσεως, προσετέθησαν η αδυναμία εξασφάλισης συγχρόνου εξοπλισμού και η έλλειψη καυσίμων για να λειτουργήσουν σωστά τα οχήματα του στρατεύματος.

• Αυτές μας οι αδυναμίες σε συνδυασμό με τον σοβαρό αριθμό ανυπότακτων πολιτών, κυρίως φοιτητών που σπουδάζουν στο εξωτερικό, οι οποίοι μετά τις σπουδές τους συνεχίζουν να εργάζονται στο εξωτερικό και δεν προσέρχονται να υπηρετήσουν, επιτείνουν το πρόβλημα.

γ) Ζούμε μια καθημερινά αυξανόμενη, με αλματώδη ρυθμό, ανεργία, από την οποίαν υποφέρουν οι Έλληνες, κυρίως οινέοι άνθρωποι και οι νέοι επιστήμονες, οι οποίοι σε μία δύσκολη περίοδο της ζωής τους δεν έχουν καμία προοπτική, ούτε βεβαίως την ελάχιστη καθοδήγηση και φροντίδα στον επαγγελματικό τους προσανατολισμό, από την χειμάζουσα Ελληνική Πολιτεία.

δ) Εξαιτίας της ανεύθυνης, ευκαιριακής, μικροπολικής και πρόχειρης πολιτικής που ακολούθησαν οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις, σε όλα τα επίπεδα (Οικονομικό, Κοινωνικό, Ηθικό, Εκπαιδευτικό, Εθνικό κτλ.), ένα σημαντικό ποσοστό από τους έλληνες νέους μας (απ’ αυτούς τους ολίγους που γεννάμε), τους οδηγήσαμε στα ναρκωτικά, στον αναρχισμό, στην βία κτλ. Τους καταστήσαμε νωχελικούς και ράθυμους στην ζωή τους και τους οδηγήσαμε στον εξτρεμισμό και το περιθώριο.

• Το κάκιστο παράδειγμα που τους έδωσε και τους δίδει ακόμη και σήμερα, ανάγλυφα, η Πνευματική και Πολιτική ηγεσία, οδήγησε και οδηγεί, δυστυχώς, αρκετούς από τους νέους μας, στο να «αλληθωρίζουν» με τον εξτρεμισμό, την βαρβαρότητα, την ένοπλη βία, την ασέβεια προς καθετί που εκφράζει την ιστορία μας και την παράδοσή μας.
• Ένα σημαντικό στοιχείο, που έχει συντελέσει σ’ αυτό το σημερινό κατάντημα την νεολαία μας, είναι και η έλλειψη σωστής Παιδείας, ώστε αυτή με τη σειρά της, να μη υπηρετεί τον Λαό και την Κοινωνία μας.
• Όταν η πολιτική ηγεσία και οι Κυβερνήσεις, δεν έδειξαν το ανάστημα να εκμεταλλευθούν Εθνικά, το αίτημα που μας υπέβαλε επίσημα η Ρωσία (επί Κυβερνήσεως Κ.Καραμανλή του νεώτερου) να της χορηγήσουμε άδεια για να κάνει Ναυτικές ασκήσεις στην θαλάσσια περιοχή του Καστελόριζου. Σ’ αυτό το αίτημά της ανταποκριθήκαμε, της χορηγήσαμε άδεια και διενήργησε ναυτικές ασκήσεις.

• Μας αναγνώρισε κατ΄αυτόν τον τρόπον επίσημα ως κυρίαρχη χώρα.
• Εμείς όμως, αντί αυτό να το εκμεταλλευθούμε Εθνικά, στο έπακρο, στους Διεθνείς Οργανισμούς και απέναντι στην γείτονά μας Τουρκία, η οποία μας αμφισβητεί τα πάντα και φυσικά τον θαλάσσιο χώρο πέριξ του Καστελόριζου, που εμπίπτει στην Ελληνική Α.Ο.Ζ., το αποσιωπήσαμε, διότι προφανώς φοβηθήκαμε τους δυτικούς «συμμάχους» μας και την «υπερδύναμη», πέραν του Ατλαντικού, για να μη διαταράξουμε τις «φόρου υποτελείς» συμμαχικές σχέσεις μας.
• Μεσούσης της οικονομικής κρίσεως, πρέπει, πάση θυσία, να ΘΕΛΗΣΟΥΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΑ και να βρούμε τον τρόπο να αναστηλώσουμε το εσωτερικό μας μέτωπο.      
• Να δημιουργήσουμε άμεσα τώρα -όχι αύριο το πρωί, είναι αργά- τις προϋποθέσεις να εργασθούν σε νέες δουλειές οι νέοι άνθρωποι.
• Να τους εξασφαλίσουμε σοβαρά κίνητρα, ώστε να παντρεύονται σε νεαρή ηλικία και να γεννάνε παιδιά.
• Να ενισχύσουμε με κάθε τρόπο τις τρίτεκνες και τις πολύτεκνες οικογένειες και τα παιδιά τους ιδιαίτερα.
• Να αυξηθεί άμεσα η στρατιωτική θητεία τουλάχιστον στους 24 μήνες.

Σ’ αυτό το σημείο, μπορεί να βοηθήσει άμεσα και αποφασιστικά ο σημερινός Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, ο οποίος μετά τους ψηφοθήρες κ.κ. Τσοχατζόπουλο, Παπαντωνίου, Βενιζέλο, ολοκλήρωσε το έγκλημα της καθιέρωσης εννιάμηνης στρατιωτικής θητείας, ως Υπουργός Εθνικής Αμύνης.

Αν το έχει καταλάβει βέβαια, μετά από τόσα χρόνια που πέρασαν, θα πρέπει από την υψηλή θέση που κατέχει σήμερα, του Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων, να ενεργήσει άμεσα και να πείσει την Κυβέρνηση, για την αποκατάσταση του τότε τραγικού Εθνικού λάθους του.

Επιβάλλεται άμεσα να αποβάλλουμε την ραθυμία, τον ραγιαδισμό και την υποτέλεια που μας διακατέχει, για να περισώσουμε ό,τι είναι δυνατόν και να αποφύγουμε τον Εθνικό Εξευτελισμό.

ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΟΥ ΜΕΝΕΤΟΙ

Δημήτρης Τσούγκος
Δικηγόρος