Μια τρύπα στο ....πετρέλαιο (του Δημήτρη Κατσούδα)

Λόγω επαγγέλματος, παρακολούθησα εκ του σύνεγγυς τον πανικό και την αγωνία των Ελλήνων να εξασφαλίσουν αξιοπρεπή θέρμανση με λογικό κόστος για τα νοικοκυριά τους και τους χώρους εργασίας τους κατά τον περυσινό χειμώνα -που δεν ήταν, ευτυχώς, βαρύς- εγκαταλείποντας σαν καύσιμο, λόγω της απαγορευτικής τιμής του, το πετρέλαιο, μετά την αύξηση  της φορολογίας του. Ο απόηχος εξακολουθεί και φέτος, αφού η τιμή του πετρελαίου παραμένει ψηλή. “Δεν μας επέτρεψε η Τρόϊκα να χαμηλώσουμε την φορολογία” είπε  ο Πρωθυπουργός. Μια -άθελά του;- τραγική ομολογία ότι η Πολιτική μας Σκηνή κατάντησε Θέατρο Σκιών, όπου άλλοι είναι οι Καραγκιοζοπαίχτες και δικοί μας μόνον οι Καραγκιοζοφιγούρες.

            Είναι αλήθεια ότι, δεν μπορούμε να μεμφθούμε εξ' ολοκλήρου την παρούσα Κυβέρνηση για την εξοργιστικής ανευθυνότητας απόφαση για την αύξηση του φόρου στο πετρέλαιο. Είχε ήδη αναγγελθεί σαν προαπαιτούμενο, αρχικά, και σαν μεταχρονολογημένο μέτρο, αργότερα, από τις προηγηθείσες Κυβερνήσεις. Αλλά, περιμέναμε από μια Κυβέρνηση, που ισχυρίζετσι ότι είναι ικανή, χάρη στο “τεχνοκρατικό” (!) Οικονομικό επιτελείο της, να μας βγάλει από την Κρίση, να φανεί, τουλάχιστον, ικανή να προβλέψει και να σταθμίσει τις -σχεδόν αυτονόητες- επιπτώσεις από την απαγορευτική τιμή του πετρελαίου και να μην προχωρήσει στην αύξηση αυτή.

            Κατ'αρχήν ο απολογισμός είναι εξοργιστικός, για την Εθνική μας Οικονομία. Η πτώση τζίρου στο πετρέλαιο θερμάνσεως ήταν τόση, ώστε, παρά τον διπλασιασμό της φορολογίας του, τα έσοδα μειώθηκαν, κατ' άλλους κατά 500 εκατ. Ευρώ και κατ' άλλους κατά 100 εκατ. από την φορολογία του πετρελαίου θερμάνσεως και μόνον. Αλλά όχι μόνον!

            Όπως και να' χει, είναι πολλά! Δεν γνώριζαν όμως, οι “αρμόδιοι” ότι υπάρχει ένα ψυχολογικό όριο τιμής, πέραν του οποίου, οι καταναλωτές θεωρούν “δεν αξίζει τα λεφτά του” ένα προϊόν και το αποφεύγουν συλλήβδην; Που έθεταν αυτό το όριο; Μα, τόση άγνοια της πραγματικότητος; Προσωπικά, νομίζω ότι, προοσδοκούσαν τα ιδιαίτερα προτερήματα του πετρελαίου να αξαναγκάσουν τους καταναλωτές να το “καταπιούν” κι αυτό. Αντί γι'αυτό πυροδότησαν αλυσιδωτή άρνηση αγοράς πετρελαίου ως ακριβού και χιονοστιβάδα αρνήσεων πληρωμής κοινοχρήστων, που ανάγκασε και τους λοιπούς ενοίκους των πολυκατοικιών να  ψάξουν λύσεις εκτός πετρελαίου, μειώνοντας, ακόμα περισσότερο, την χρήση του.

            Οι συνέπειες αυτής της κυριολεκτικής ανοησίας, αποδείχτηκαν, ήδη, βαρύτατες. Γιατί, δεν είναι μόνον οι απώλειες φόρων από τις πωλήσεις πετρελαίου, που χάθηκαν για το κράτος:

            α.         Κατ' αρχήν διερωτώμαι για την νοημοσύνη (η μήπως πρόκειται για δολιότητα;) όσων  νομοθέτησαν και εψήφισαν (-οι βουλευτές δεν είναι άμοιροι ευθυνών, αν δεν “νογάνε” να πάνε στα σπίτια τους) τέτοιο έκτρωμα, “για να πατάξουν το λαθρεμπόριο καυσίμων”. Γιατί, το λαθρεμπόριο πετρελαίου έχει δύο συνιστώσες:

                        1.   Η λαθροχρησία “κόκκινου” πετρελαίου, που κάνει “ο λαός” και με την εξομοίωση της τιμής του (σχεδόν) με αυτό της κινήσεως, όντως δεν είναι πλέον δελεαστικό και,

                        2  Το λαθρεμπόριο “τράνζιτ” πετρελαίου, που κάνουν τα “μεγάλα λαμόγια”, (περίεργοι “εφοπλιστές”, “καπεταναίοι”, περιθωριακές εταιρίες χονδρεμπορίας πετρελαιοειδών κλπ) και αφορά στην διοχέτευση στην αγορά πετρελαίου “από τα καράβια”, που χρεώνεται, αφορολόγητο, κάπου .40 ευρώ/λίτρο. Για αυτό το είδος λαθρεμπορίου οι “αγορές” διπλασιάστηκαν, αφού η άνοδος της τιμής του πετρελαίου θερμάνσεως το έβαλε κι αυτό στις “μπίζνες”!

                        Δηλαδή, ακόμα και στο λαθρεμπόριο, το κράτος νομοθέτησε υπέρ των “ολίγων” και εις βάρος των “πολλών”! Είναι άδικο να υποψιάζεται κανείς “φωτογραφική” νομοθεσία, όταν οι μεγαλοκαρχαρίες της διαπλοκής “ευνοούνται” τόσο προκλητικά, τάχα μου για να μην καίει ο Κολωνακιώτης πετρέλαιο θερμάνσεως στην ντήζελ τζιπάρα του (ή και οι αγρότες, ή και οι φορτηγατζήδες);

            β.         Τα ξύλα θερμάνσεως ήταν ήδη σε έλλειψη και πριν την αύξηση. Συνεπώς, κάθε πρόσθετο κιλό ξύλων, από την Βουλγαρία, την Ρουμανία και την ΦΥΡΟΜ, το πληρώσαμε με ζεστό συνάλλαγμα, που η χώρα μας δεν διαθέτει (ή το λαθρουλοτομήσαμε -ακόμα χειρότερο). Πόσο ήταν; (η Στατιστική μας Υπηρεσία θα μας απαντήσει σε καμμιά 20αρια χρόνια). Προσθέστε τις αγορές ρεύματος από τα διπλανά κράτη και το κόστος των “ενεργειακών” παλιοσίδερων από Βουλγαρία, Τσεχία κλπ και των ηλεκτρικών παλιολαμαρίνων από την Τουρκία και την Κίνα. Προσθέστε και τους άμεσους φόρους των κερδών των διυλιστηρίων και του εμπορίου καυσίμων, που χάθηκαν, βάλτε και σαν κερασάκι τις πάμπολλες θέσεις εργασίας, που χάθηκαν στην παραγωγή και διακίνηση των αζήτητων καυσίμων και ζητείστε από τους οικονομικούς μας φωστήρες να κάνουν τον ισολογισμό του μέτρου τους, και, μετά, να πράξουν τα δέοντα.

            γ.         Πολλή φασαρία γίνεται για την αιθαλομίχλη των τζακιών, θερμαστρών και καυστήρων ξύλου (και πέλλετ). Αλλά, ήταν λογικό επόμενο. Και όσοι πολιτικοί, κομματόσκυλα και χαρτογιακάδες έχουν το θράσος να “κρούουν τον κώδωνα” ή να προτείνουν μέτρα καταδικασμένης από την σύλληψή τους αποτελεσματικότητος, αποδεικνύονται ανίκανοι και ασυνείδητοι, αφού δεν φαίνεται να αντιλαμβάνονται ότι την αιθαλομίχλη δεν έφερε η “ατμοσφαιρίκ” διάθεση των πλούσιων προαστείων των πόλεων αλλά η ΦΤΩΧΕΙΑ, που έφεραν οι ίδιοι, με τις τελείως αντεπιστημονικές (ας όψεται η “Πολιτική Βούληση”....) αλχημείες, με τις οποίες επιδιώκουν να λύσουν το πρόβλημα του πτωχευμένου (και όχι σε κρίση...) Ελληνικού Κράτους. Και, η ανάγκη δεν χειραγωγείται με μέτρα.

            Είναι πολύ περισσότερα, τα όσα θα μπορούσε να γράψω για το συγκεκριμένο θέμα. Σταματώ εδώ. Εξοργισμένος!

            Έκαναν μια τρύπα στο... πετρέλαιο και την πληρώνουμε, κάθε μέρα που περνάει. Τους εύχομαι να πέσουν κι αυτοί μέσα!

  Δημ. Π.  Κατσούδας

                                                                                          Διπλ. Ηλ.Μηχ.Μηχανικός ΕΜΠ

                                                                                                         
  Έμπορος