Το κλειδί του μεγάλου μυστικού του Ιωάννη Μεταξά στον Κοινό Παρoνομαστή

Ό Ιωάννης Μεταξάς έχει τρεις μεγάλες σελίδες στην νεώτερη ιστορία μας. Η πρώτη ανήκει στον Στρατιωτικό. Η δεύτερη στον Πολιτικό. Η τρίτη, αυτή που αρχίζει στις 28 Οκτωβρίου 1940 και τελειώνει στις 29 Ιανουαρίου 1941 είναι ένας Θρύλος. Δεν σβήστηκε τίποτα, δεν λησμονήθηκε τίποτα, δεν υποτιμήθηκε τίποτα από όσα γεμίζουν και φωτίζουν τις δυο πρώτες σελίδες.

Αλλά με την τρίτη σελίδα ο Μεταξάς κάνει ένα θαυμαστό πήδημα και βρίσκεται πέρα, πολύ πέρα από την πολιτική. Οδηγεί ένα λαό στην πιο απίστευτη Νίκη, δίνει παράδειγμα ανεκτίμητο και αμέσως καρποφόρο στους ελεύθερους ανθρώπους, ξυπνάει κοιμισμένες δυνάμεις και δημιουργεί νέες, μέσα σε μια εκπληκτική ανάταση της Ελληνικής ψυχής. Γίνεται Εθνικός Θρύλος . 

Ο Ιωάννης Μεταξάς σε έναν από τους

ιστορικότερους λόγους του, στις 11 Νοεμβρίου του 1940 που κήρυξε την πνευματική επιστράτευση της χώρας είπε: «Έρχομαι εδώ υπό την διπλή μου ιδιότητα: και ως κυβερνήτου υπευθύνου ,ηγουμένου των τυχών της χώρας ταύτης εις αυτήν την κρίσιμον στιγμήν αλλά και ως ανθρώπου ο οποίος αναγνώρισα καθ’ όλον μου τον βίον την υπεροχή του πνεύματος επί της ύλης και την αξίαν ,την οποίαν έχει το πνεύμα επί της τύχης των ανθρώπινων πραγμάτων» 

Φανέρωσε δηλαδή ο Μεταξάς στις 11 Νοεμβρίου του 1940 τον πυρήνα του μεγάλου ταλάντου του, το κλειδί του μεγάλου μυστικού του. Διακήρυξε με τον επισημότερο τρόπο, σε μια κρίσιμη, σε μια ιερή στιγμή την απόλυτη πίστη του στο Πνεύμα, στην αξία του, στην δύναμή του, στην υπεροχή του. Το τοποθέτησε πρώτο στην ιεραρχία των αξιών της ζωής και έδωσε μια ανεκτίμητη συμβουλή σε κάθε άνθρωπο με γενικότερη δράση, μη ευρύτερη ευθύνη, σε κάθε ηγέτη.

Οι φράσεις του Μεταξά που παραθέσαμε ήταν λόγοι χτεσινοί. Και κάτι περισσότερο:είναι λόγοι προγραμματικοί. Και μας φωνάζουν: Αυτό είναι το βάθρο της ζωής του ανθρώπου που έγινε Θρύλος. Δεν έκανε ρητορικά σχήματα, δε λογοκοπούσε, όταν ο Στρατιωτικός και ο Πολιτικός τα παραμέριζε όλα κι εγκωμίαζε το πνεύμα. Πρόβαλε μια πεποίθησή του και την ύψωνε σε ατράνταχτο αξίωμα με την Νίκη που είχε χαρίσει στο Έθνος του.