Σταθερά στις γραμμές μας

Η πολιτική πραγματικότητα στην Ελλάδα μέσα στην κρίση και μετά από τόσα χρόνια κορύφωσης εξακολουθεί να είναι αδιέξοδη. Οι πολιτικές δυνάμεις που επιβίωσαν μετά την χρεοκοπία, ανέλαβαν το ρόλο της εξυγίανσης με τη σύμφωνη γνώμη των δανειστών και ασφαλώς με την ολόπλευρη συμπαράστασή τους,
Η συγκυβέρνηση των δύο κυρίως υπευθύνων για την βαθιά μεταπολιτευτική κρίση, απέδειξε ότι παρά τις οδυνηρές συνθήκες, η χειραγώγηση παραμένει. Η συνταγή που χρησιμοποιήθηκε ήταν λίγο- πολύ γνωστή. Ταξίματα και λεονταρισμοί μέχρι την άνοδο στην εξουσία και αλλαγή πορείας μετά. Συμπαράσταση από το επικοινωνιακό σύστημα, λίγες ανάσες στους αιχμάλωτους Έλληνες (προσωρινή αναστολή πλειστηριασμών, διανομή κοινωνικού μερίσματος, θέσεις των 300, 00 ευρώ, ψευτο- ανάκαμψη, φόβος για το αύριο) και τελικά η διαχείριση της κρίσης πέρασε και πάλι στους δημιουργούς της.

Από την άλλη πλευρά μια αριστερά, εξίσου συμμέτοχη στην κρίση τόσο την αξιακή όσο και στην δημοσιονομική, έτοιμη να αποτελέσει τη λύση που θα είναι η συνέχιση της εξάρτησης με άλλους τρόπους. Αφού μετατοπίζει την προέλευση του προβλήματος, σε πρόσωπα και κόμματα και αδιαφορεί για τον κεντρικό προσανατολισμό του πολυεθνικού μηχανισμού της Ε,Ε που συντρίβει, λαούς , πολιτισμούς, κοινωνίες, δικαιώματα, ευημερία και προετοιμάζει ένα εφιαλτικό αύριο, δηλώνει ετοιμότητα και επάρκεια. Αλλά ακριβώς αυτά είναι που δεν διαθέτει. Εξαγγέλλει μέτρα εκτός τόπου και χρόνου και ισχυρίζεται ότι μπορεί να τα υλοποιήσει εντός του Ευρωπαϊκού πλαισίου. Με την ίδια ασυνέπεια που η αθεΐα αντικαθίσταται με την βαθιά πίστη, με την ίδια ευκολία που αναγγέλλονται αυξήσεις και δώρα  ικανές να διαλύσουν και ότι έχει απομείνει, με την ίδια ευκολία που ο σκοπός της ανασυγκρότησης θυσιάζεται στο πρόσκαιρο μιας θολής χρηματοδότησης μόνο για τη ζήτηση των εισαγομένων, με την ίδια ευκολία που το ζήτημα του εθνικού αφανισμού γίνεται φιλολογικό μπροστά στις διεθνιστικές αξίες υπεράσπισης των παράνομων μεταναστών.

Είτε το χρέος επεκταθεί χρονικά, είτε μειωθούν τα επιτόκια, το γεγονός ότι καμία απόφαση για το μέλλον μας δεν θα εκπορεύεται από την Αθήνα παραμένει. Στο έλεος των σκοτεινών παρασκηνίων της Ε,Ε, του ΝΑ.ΤΟ, των τραπεζιτών, των ξένων συμφερόντων που θέλουν μια Ελλάδα υποτελή και ελεγχόμενη. Ο αντιρατσιστικός πέρασε, μένει να δούμε την εφαρμογή, η παιδεία ευτελίζεται , η λογική των "συνομιλιών" με την Τουρκία πρυτανεύει...
Αυτόν τον εγκλωβισμό ανάμεσα στον ολέθριο μεταπολιτευτικό παλαιοκομματισμό και τον μηδενισμό μιας αριστεράς που κομίζει ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ καλείται να αντιμετωπίσει ο Έλληνας πολίτης.
Η τελευταία περίοδος έδειξε ότι το σύστημα αρέσκεται να σκηνοθετεί τις εξελίξεις. Σε αυτά τα πλαίσια πρέπει οι εθνικιστές να έχουν τεταμένη επιφυλακή. Ξάφνου, περίεργοι σύμμαχοι προβάλλουν από την γνωστή κοιτίδα συνωμοσιών της Νέας Δημοκρατίας.

Δυστυχώς, ο εθνικισμός παρά το γεγονός ό, τι βρίσκεται σε χρονική συγκυρία πλήρους δικαίωσης και διαθέτει όλα τα εχέγγυα για μια Ελλάδα ικανή να ανταποκριθεί στις προκλήσεις του μέλλοντος, αδυνατεί να διαμορφώσει τον πόλο που τόσο έχει ανάγκη το έθνος. Η πολιτική πορεία της Χρυσής Αυγής, αντικειμενικά, τόσο από εγγενή χαρακτηριστικά όσο και λόγω των διώξεων, αδυνατεί να εκφράσει αυτή την άλλη Ελλάδα. Στην ίδια κατεύθυνση, με διαφορετικές εκκινήσεις ομάδες και πρόσωπα, βιώνουν το ίδιο αδιέξοδο.
Αυτό το τοπίο είναι που επιβάλλει την αναλλοίωτη, σταθερή και σε βάθος παρουσία των Ελλήνων εθνικιστών και αυτήν υπηρετεί το Εθνικό Μέτωπο.
Την Ελλάδα της αξιοπρέπειας , της κυριαρχίας, της ελευθερίας, του πολιτισμού, της εθνικής ταυτότητας. Απέναντι στον ορυμαγδό των διαρκών ταπεινώσεων και των εξαναγκασμών, απέναντι στην προσπάθεια αφελληνισμού, απέναντι στην αυξανόμενη και συστηματική Τουρκική επιρροή, στην καταστροφή γλώσσας , παράδοσης, ιστορίας και ταυτότητας, πρέπει να κάνουμε την παρουσία μας δυνατή. Σταθεροί στις γραμμές μας.

Εμμανουήλ Ν. Κώνστας
Γενικός Γραμματέας του Εθνικού Μετώπου