περιγράψω αυτό που έζησα το 1981 στο Σύνταγμα μιας και μιλάμε για αγωνιστικό ημερολόγιο. Στα 16 μου χρόνια τότε, ευρισκόμενος με τους συναγωνιστές μου αλλά και πλήθος κόσμου στην πορεία πήγαμε να καταθέσουμε στεφάνι στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη. Με μια φτηνή δικαιολογία ( γίνονται εργασίες ) το αριστερό καθεστώς του ΠΑΣΟΚ τοποθέτησε ένα ανθρώπινο τείχος από αστυνομικούς οπότε να μην είναι δυνατή η κατάθεση στεφάνων και λουλουδιών από τους εθνικιστές και τους χιλιάδες πολιτών που μας ακολουθούσαν για να τιμήσουν τους νεκρούς ήρωες του Μακρυγιάννη.
Τότε παίρνει την ντουντούκα ο Αρχηγός του ΕΝΕΚ και λέει απευθυνόμενος στους συναγωνιστές του αλλά και στον κόσμο:
" Μιας και δεν μας επιτρέπουν να καταθέσουμε τα στέφανα στο άψυχο τείχος του μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτου, ας θεωρήσουμε ως τείχος ιερό το έμψυχο τείχος των ανδρών της Αστυνομίας και ως Άγνωστο Στρατιώτη έναν από αυτούς τους Άγνωστους φρουρούς της Τάξεως "
Τότε ο κόσμος με δάκρυα στα μάτια έρανε με λουλούδια τους ανθρώπους του νόμου, οι οποίοι οι περισσότεροι ήταν βουρκωμένοι και άλλοι δεν μπορούσαν να συγκρατήσουν τα δικά τους δάκρυα !
Ήταν όχι απλά μια πράξη ανωτερότητας των Εθνικιστών αλλά και μια κίνηση πολιτικής τακτικής που μας οδηγούσαν σε συνεχείς νίκες
και η δικιά μας εφημερίδα η ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ
το "δεξια ενωμενη ποτε νικημενη", τι νοημα ειχε για το ΕΝΕΚ;...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην εποχή εκείνη υπήρχε σε μεγάλη έξαρση ο Μαρξισμός και η Σοβιετική Ένωση ήταν ακόμα ζωντανή. Και το ΕΝΕΚ μέσα στην πολιτική τακτική ενός μετωπικού αγώνος, σε πράγματα που μπορούσαμε να συμφωνήσουμε και με άλλους φορείς, όπως ήταν η ΕΠΕΝ, η ΝΔ, που είχανε αντιμαρξιστικό και αντικομμουνιστικό προσδιορισμό σε αυτό το επίπεδο θεωρούσαμε πως μπορούσαμε να έχουμε σε κάποιες περιπτώσεις κοινά μέτωπα απέναντι στον Κομμουνισμό και στο Μαρξισμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό σε πρώτη φάση καλλιεργούσε και την ενότητα στην βάση της ευρύτερης εθνικής παράταξης. Προφανώς διαφωνούσαμε σε άλλα θέματα ιδεολογικού χαρακτήρα εκείνη την εποχή ωστόσο άλλο πράγμα η ιδεολογία την οποία διαφυλάσσαμε και διαφυλάσσουμε ως κόρη κόρη οφθαλμού και άλλο η πολιτική τακτική. Το ΕΝΕΚ ήταν αντίθετο στον Σεχταρισμό(απομονωτισμό) τον οποίο θεωρούσε ως παιδική ασθένεια του εθνικισμού .