ΕΘΝΟΣ: O κεντρικός φορέας πολιτιστικής δημιουργίας

Εισηγητής: Δημήτριος Εύαγγελίδης, 31 ετών, βιολόγος, συν­τονιστής Πολιτικής Δράσεως Τ.Ο. Θεσσαλονίκης.  

Η δημιουργία (οργανωμένων κοινωνικών συνόλων απετέλεσε αναμφισβήτητα τήν απαραίτητη προϋπόθεση για την πολιτιστική εξέλιξη του άνθρωπου.

Ύπό τήν μορφή ΙΙατριών και αργότερα Φυλών, τά οργανωμένα αυτά κοινωνικά σύνολα, υπήρξαν τά πρώτα φυτώρια ΙΙολιτισμού, άλλά και Τεχνικής Αναπτύξεως.

Μέ τήν πάροδο των αίώνων και τήν συσσώρευση πνευματικών επιτευγμάτων, ώρισμένες φυλές επέτυχαν νά ανέλθουν σέ ενα ανώ­τερο ποιοτικώς επίπεδο, στό έπίπεδο του "Εθνους, τήν άνώτερη εξελικτική βαθμίδα τών ανθρωπίνων ομάδων.

Τό "Εθνος, επομένως, αποτελεί τήν τελείωση του βιολογικού φαινομένου τής φυλής, ή δε δημιουργία του είναι φαινόμενο κυρίως ψυχολογικό, άποτελεί δέ πνευματικό γεγονός αναπτυσσόμενο μέσα στους κόλπους μιας ομοιογενούς

ανθρωπολογικής ομάδος, πού εΐναι ώς εκ τούτου και ό υλικός φορέας του σέ συγκεκριμένη χρονική πε­ρίοδο. Κατ’ αυτόν τόν τρόπο μέσα στους κόλπους τής Ελληνικής φυλής και τών υποδιαιρέσεων της (Αχαιών, Δωριέων, Ιώνων κ.λπ.} άνεπτύχθη ή συνείδηση, ότι αποτελούν κάτι κοινό και ότι διαφέρουν από τούς υπόλοιπους (πας μή 'Έλλην βάρβαρος). Ή συνειδητοποίη­ση αυτής τής πραγματικότητος, εΐναι τό πνευματικό γεγονός πού ώδήγησε οέ κοινή ψυχολογική άντίδραση ώς προς διάφορα γεγονόια π.χ. ή απόφαση νά αντιταχθούν στόν ξένο επιδρομέα (Μηδικοί πό­λεμοι οί Αμφικτιονίες, τά Συνέδρια κ.λπ.).

Ή έννοια του "Εθνους είναι διαχρονική δεδομένου ότι συμπε­ριλαμβάνει πλήν της παρούσης γενεάς, τόσον τις παρελθούσες όσο και τις μελλοντικές γενεές, γεγονός πού αποδίδεται μέ τόν ορισμό:

«"Εθνος είναι ό Λαός στην ιστορική του πορεία». Παραστατικώτερα όμως εκφράζονται τά ανωτέρω στους στίχους τού εθνικού μας ποιητού Κωστή Παλαμά:

...Χρωστάμε σέ όσους ήρθαν, πέρασαν, θαρθοϋνε, θα περάσουν Κριτές θα μας δικάσουν, οι άγέννητοι, οι νεκροί...

Οι "Ελληνες υπήρξαν ενας άπό τούς πρώτους Λαούς στους οποίους πραγματοποιήθηκε ή μετεξέλιξη άπό τό επίπεδο τής φυλής στο επίπεδο τού "Εθνους. ΓΗ ύπαρξη εθνικής συνειδήσεως στους "Ελληνες άπό αρχαιοτάτων χρόνων καταρρίπτει τήν άποψη ότι «...ή δημιουργία τών Εθνών εΐναι φαινόμενο ιστορικά πρόσφατο και άμεσα συνδεδεμένο μέ τήν εμφάνιση τής αστικής τάξης και τοϋ καπιταλισμοϋ».

Πρωταρχικό στοιχείο και προϋπόθεση γιά τήν δημιουργία ενός Έθνους, τήν Έθνογένεση, εΐναι ή ανθρωπολογική ομοιογένεια. "Οταν αύτη έχει αποκτηθεί άπό τότε πού εμφανίσθηκε ενας λαός στην ιστορία καλείται ΙΙρωτογενής. (π.χ. "Ελληνες, Πολωνοί, Βάσκοι κ.ά.), ενώ όταν ή ανθρωπολογική ομοιογένεια επετεύχθη εις μετέπει­τα Ιστορικούς χρόνους καλείται Δευτερογενής (π.χ. Άγγλοι, Ιταλοί, Γάλλοι).

η γραμματεία της Α' συνδιασκέψεως της
Ελληνικής Νεολαίας Εθνικής Παρατάξεως - ΕΝΕΠ, 1978 

Ή ύπαρξη ανθρωπολογικής ομοιογενείας συνεπάγεται, λόγω κληρονομικότητος, ψυχική και πνευματική συγγένεια, μέ αποτέλεσμα τήν δημιουργία κοινής νοοτροπίας, κοινών ηθών και εθίμων, κοινής ψυχολογικής συμπεριφοράς και αντιδράσεων, κοινής ευαισθησίας. "Ολα αυτά έχουν ώς αποτέλεσμα τήν διαμόρφωση κοινής ιστορικής παραδόσεως κοινούς πόθους και Ιδανικά σφυρηλατούν δε τελικώς τήν απαραίτητη εθνική ομοψυχία και ενότητα, θέτοντας έτσι τις βά­σεις για τήν πολιτιστική δημιουργία.

Ή διαδικασία αναπτύξεως ενός Πολιτισμού ύπό ενός Λαού, απαιτεί τήν ύπαρξη δυό προϋποθέσεων: ΙΙρώτον νά υπάρχει Εθνική Ανεξαρτησία και δεύτερον ό λαός νά εΐναι μονίμως εγκατεστημένος σέ μία χώρα. Μόνο όταν πληρούνται οί δυο αυτοί όροι εΐναι δυνατόν νά εμφανισθούν πολιτιστικά επιτεύγματα.

Ή μελέτη τής Ιστορίας αποδεικνύει ότι ή δημιουργία πολιτι­σμού συνδέεται άμεσα και απόλυτα μέ μία συγκεκριμένη φυλή ή αργότερα μέ ένα συγκεκριμένο έθνος. "Ετσι ό κινεζικός πολιτισμός εΐναι συνδεδεμένος μέ τήν κινεζική φυλή και αργότερα μέ τήν άνοδο της στό επίπεδο τού "Εθνους μέ τό κινεζικό "Εθνος. Ό αιγυπτιακός πολιτισμός συνεδέθη μέ τήν αιγυπτιακή φυλή και έσβησε μαζί της, πριν προλάβει αυτή νά εξελίχθη σέ "Εθνος. Τό αυτό συνέβη και μέ τούς Χετταίους, Ασσυρίους, Βαβυλώνιους. Αντίθετα οι "Ελληνες άρχισαν νά δημιουργούν πολιτισμό όχι μόνο στό επίπεδο τής φυλής, άλλα και ώς "Εθνος ή πολιτιστική δημιουργία τους έφθασε σέ ασύγκριτα ύψη.

Οί λαοί οί όποιοι, παρέμειναν μέχρι σήμερα στό επίπεδο της φυλής και δέν έχουν νά παρουσιάσουν πολιτιστικά επιτεύγματα, φαί­νεται ότι έχουν καταδικασθεί αμετάκλητα νά παραμείνουν στό επίπεδο αυτό μέχρι τής πλήρους εξαφανίσεως των. Κλασσικό δέ πα­ράδειγμα αποτελούν οί σημερινοί ιθαγενείς τής Αυστραλίας.

Ή πολιτιστική δημιουργία ενός λαού σπάνια παραμένει εντός τών εδαφικών ορίων κατοικίας τού λαού αύτοϋ. Εΐναι σύνηθες φαι­νόμενο ενας εθνικός πολιτισμός νά διαδίδεται και πέραν τών ορίων τού "Εθνους πού τον ανέπτυξε. Ποτέ όμως δέν μεταφυτεύεται ατόφιος και ποτέ δέν παραμένει ακέραιος. Κάθε λαός προσθέτει τά δικά του χαρακτηριστικά και τόν διαμορφώνει σύμφωνα μέ τήν δική του φυσιογνωμία. Κατ’ αυτόν τόν τρόπον ένας μεταφυτευθείς πολιτισμός άλλες φορές διατηρείται απλώς, άλλες φορές προάγεται και άλλες φορές αλλοιώνεται πλήρως και υποβιβάζεται.

Αφιέρωμα από το εθνικιστικό περιοδικό
ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ στον 1ο χρόνο της ΕΝΕΠ

"Ετσι ό ελληνικός πολιτισμός άφοϋ διαδόθηκε σέ όλον σχεδόν τόν τότε γνωστό κόσμο, παρελήφθη υπό τών Ρωμαίων και διετηρήθη, ενώ αλλοιώθηκε υπό τών λαών τής Μέσης Ανατολής, Σύρων, Φοινί­κων, Ιουδαίων κ.ά.

Ή ιστορική προσφορά τών Ρωμαίων έγκειται στό ότι δημιουργώντας μία παραλλαγή τού ελληνικού πολιτισμού τόν διέ­δωσαν πρός δυσμάς, όπως ακριβώς ό Μέγας Αλέξανδρος τόν εΐχε διαδώσει πρός ανατολάς. Ή διάδοση αυτή εΐχε ώς αποτέλεσμα οί λαοί τής Ευρώπης νά αποκτήσουν ενα γενικό πλαίσιο και ενα σύ­στημα άξιων, γεγονός τό όποιο επέτρεψε στά περισσότερα ευρωπαϊκά "Εθνη αργότερα νά αναπτύξουν τις πολιτιστικές τους δυνατότητες και τό καθένα νά δημιουργήσει τόν δικό του πολιτισμό μέ τήν δική του πάντοτε αποκλειστική ιδιομορφία.

Κατόπιν τών ανωτέρω απορρίπτεται ή άποψη ότι «...οί συλλογικές εντυπώσεις οί Θεσμοί, ό πολιτισμός... δέν εΐναι παρα ή άντανάκλαση τής πάλης τών τάξεων...». Απεναντίας αποδεικνύεται ότι οί ταξικοί ανταγωνισμοί κατά κανόνα εΐναι συμπτώματα εσωτερικής φθοράς, ή δέ όξυνση τους προαναγγέλλει περιόδους αναταραχών και επομένως εΐναι παράγων αρνητικός στήν πολιτιστική δημιουργία.

Έμεις οί νέοι τής ΕΝΕΠ θέτοντας ώς ιδεώδες τήν εθνική ενότητα και ομοψυχία δέν επιδιώκουμε τίποτε άλλο παρά τήν συγκέντρωση τών απαραιτήτων προϋποθέσεων πολιτιστικής δημιουργίας.

"Εχει αποδειχθεί ότι τά 'Έθνη αποτελούν τά σαφέστερα καθωρισμένα πολιτιστικά σύνολα και ότι ό προσδιορισμός ενός "Εθνους μέ γνώμονα τήν πολιτιστική του δημιουργία εΐναι και ό ακριβέστερος. Ως προανεφέρθη εΐναι δυνατόν τά πολιτιστικά επιτεύγματα ενός Εθνους νά υπερβούν τά όριά του και νά μεταδοθούν σέ άλλα "Εθνη. Ελάχιστοι λαοί έχουν επιτύχει κάτι τέτοιο και ουδείς έπλησίασε τό μέγεθος τού Ελληνικού επιτεύγματος. Αποδεικνύεται ότι ή μεταφύ­τευση πολιτιστικών στοιχείων άπό "Εθνος σέ ενα άλλο είναι δυνατόν

νά προκαλέσει, υπό ώρισμένες προϋποθέσεις, ισχυρά ερεθίσματα διά περαιτέρω πολιτιστική δημιουργία. Κατ’ αυτόν τόν τρόπο ή με­ταλαμπάδευση του ελληνικού πνεύματος ύπό τών Βυζαντινών φυ­γάδων στήν Ιταλία έδωσε τό ερέθισμα για νά αρχίσει ή καλλιέργεια τού εδάφους πάνω στό όποιο άνθισε τό ανεπανάληπτο μέχρι σήμερα θαύμα τής Αναγεννήσεως. Έάν όμως δέν προϋπήρχαν ώρισμένα δε­δομένα αυτό δέν θά ήτο δυνατόν νά γίνει. Τά δεδομένα αυτά εΐναι άφ’ ενός μέν ή ύπαρξη ενός κοινού πολιτιστικού πλαισίου και ή κοινή αποδοχή ενός συστήματος άξιων, άφ' ετέρου ή ανθρωπολογική συγ­γένεια ή όποια δημιουργεί ψυχική και πνευματική συγγένεια, απαραίτητο όρο κατανοήσεως και αποδοχής παραπλήσιων πολιτ ιστικών στοιχείων.

Συμπερασματικώς, οι πολιτισμοί δημιουργούνται στά συγκε­κριμένα "Εθνη και μεταδίδονται σέ άλλα και αντιστρόφως. Τό φαι­νόμενο όμως αυτό εΐναι δυνατόν νά λάβει χώρα μόνον μεταξύ συγγενικών Εθνών. Απόδειξη τών ανωτέρω αποτελεί τό γεγονός ότι ουδέποτε αναφέρεται στήν ιστορία ανταλλαγή πολιτιστικών στοιχεί­ων μεταξύ μή συγγενών Εθνών, π.χ. μεταξύ Ευρωπαίων και Κινέζων ή μεταξύ Ιαπώνων και Νέγρων. Τούτο εξ άλλου εΐναι και προφανές, δεδομένου ότι κάθε μεγάλη ανθρωπολογική ομάδα έχει αναπτύξει στήν πορεία τών αιώνων τήν δική της φυσιογνωμία, ψυχοσύνθεση και νοοτροπία, τά όποια αποτελούν ανυπέρβλητους φραγμούς για τήν αποδοχή ξένων πολιτισμών και πολιτιστικών στοιχείων. 'Επί πα­ραδείγματι ή Συμφωνική Μουσική ώς γνωστόν, αποκλειστικό δημι­ούργημα τών Ευρωπαίων, ουδέποτε επέτυχε νά διαδοθεί στους Κί­τρινους. Αντιστρόφως ή βαθεΐα θρησκευτικότης τών Κίτρινων ουδέποτε θά μεταφυτευθεί στους Ευρωπαίους.

Εκείνο τό όποιο είναι δυνατόν νά συμβεί είναι ή διάδοση πα­γκοσμίως τού Τεχνικού ΙΙολιτισμοϋ ή όρθώτερα τής Τεχνικής Αναπτύξεως. Και τούτο διότι έχει σχέση μέ πρακτικά επιτεύγματα τά όποια αναφέρονται στις υλικές ανάγκες τού άνθρωπου μέ τελική επιδίωξη τήν βελτίωση του επιπέδου διαβιώσεως. Εύκολα λοιπόν εΐναι δυνατόν ενας λαός νά αποδεχθεί τεχνολογικά επιτεύγματα άπό ένα άλλο λαό. Ώς παράδειγμα αναφέρεται, ή αφομοίωση τών τεχνολογικών επιτευγμάτων τών Ευρωπαίων και τών Αμερικανών ύπό τών Ιαπώνων.

Στό σημείο αυτό όμως θά πρέπει νά δοθεί Ιδιαιτέρα προσοχή. Ζούμε σήμερα στήν εποχή της καταρρεύσεως τού Δυτικού λεγομένου Πολιτισμού. Παράλληλα ή εποχή μας εΐναι εποχή ξέφρενης Τεχνολογικής Αναπτύξεως. Τό φαινόμενο αυτό δημιουργεί συμπτώ­ματα πολύ ανησυχητικά και τούτο διότι παραβιάζεται ό Κοινω­νιολογικός Νόμος τής Ισόρροπου Αναπτύξεως Πνεύματος και "Υλης. Ειδικώτερα ή κατάσταση αυτή εγκυμονεί κινδύνους εξαφα­νίσεως τών Ευρωπαϊκών Εθνών, τά όποια έχουν παραβιάσει σέ με­γάλο βαθμό αυτόν τόν νόμο. Τά συμπτώματα τής κοινωνικής αυτής ασθενείας είναι φανερά: Πνευματική εγκατάλειψη, κοσμοπολίτικος ευδαιμονισμός, τάσεις φυγής, βιολογικός εκφυλισμός και τέλος ύπογεννητικότης. Τά Ευρωπαϊκά "Εθνη ωθούνται συνεπώς πρός τόν κατήφορο. Κύριοι μοχλοί αυτής τής προσπάθειας γιά τήν καταβαράθρωση τής Ευρώπης εΐναι οί διάφορες διεθνιστικές δυνάμεις οί όποιες έχουν είτε τήν μορφή ψευδοφιλοσοφικών κατασκευών (π.χ. Μαρξισμός και τά παράγωγα του) είτε τήν μορφή θρησκευτικοπολιτικών αιρέσεων (π.χ.Χιλιασμός) είτε τέλος είναι συνδεδεμένες μέ οικονομικές επιδιώξεις (π.χ. Πλουτοκρατία).

Οί δυνάμεις αυτές μέ τά τεράστια πλέγματα συμφερόντων τά όποια αντιπροσωπεύουν αποτελούν τούς βασικότερους πολέμιους και αντιπάλους γιά μία οποιαδήποτε πνευματική ανάταση τών Ευρωπαϊκών Εθνών.

 Εμείς οί νέοι της ΕΝΕΠ πιστεύουμε ότι πλησιάζει ή εποχή τής τελειωτικής καταρρεύσεως τού Δυτικού Πολιτισμού. Μετά άπό αυτήν, πιθανόν και πάλι θά ακολουθήσει μία νέα περίοδος πολιτιστικής δημιουργίας, θά χρειασθεί λοιπόν ένα Ισχυρό ερέθισμα άν δέν θέλουμε νά μεσολαβήσει ένας μακροχρόνιος Μεσαίωνας. Τό ίσχυρό αυτό ερέθισμα θά πρέπει νά τό προσφέρουμε πάλι έμεΐς οι "Ελληνες, όπως μας έχει ορίσει ή μοΐρα μας.

Για νά εΐναι δυνατόν όμως αυτό θά πρέπει νά δημιουργηθούν ώρισμένες προϋποθέσεις. Ή ανασύνταξη των δυνάμεων του Ελληνισμού, ή δημιουργία ισχυρού κράτους-καθοδηγητοϋ της Τεχνικής Αναπτύξεως, ή εξασφάλιση των γεωστρατηγικών απαιτήσεων για τήν επιβίωση τού"Εθνους μας, εΐναι μερικές από τις προϋποθέσεις αυτές. Πριν άπ' όλα δμως απαιτείται εθνική ένότης και ομοψυχία. Και αυτή θά αποκτηθεί με ανηλεή αγώνα εναντίον όλων εκείνων των δυνάμεων πού επιδιώκουν τήν διαίρεση τού "Εθνους σε άλληλοσπαρασσόμενες μερίδες.

Ό Λαός τών Ελλήνων εχει αποδείξει επανειλημμένα ότι δέν στερείται ικανοτήτων και δημιουργικού πνεύματος. ΙΙρέπει όμως νά σπάσουν τά πνευματικά δεσμά πού τόν κρατούν στό θλιβερό σημερινό επίπεδο.

Αποδεχόμενοι τήν θέση δτ ι τό "Εθνος αποτελεί τόν μοναδικό φο­ρέα πολιτισμού τοποθετούμεθα και ενώπιον τού καθήκοντος μας:

Θά ξαναδώσουμε στό ν Λαό μας τήν Πίστη, ότι μόνον αυτός θά μπορέσει νά ανασύρει άπό τά σκοτάδια τόν σημερινό Ευρωπαίο. Πε­ποίθηση μας εΐναι ότι ενας νέος Ελληνικός Πολιτισμός θά δώσει τό αναγκαίο ερέθισμα γιά μία νέα Πνευματική ανάταση δλης τής Ευρώπης. Αυτό είναι τό καθήκον μας. Και κάτι περισσότερο. Είναι ή Αποστολή μας.

ΥΓ
Για όσους δεν διάβασαν τον πρόλογο πριν μπούμε στα ιδεολογικά θέματα της περιόδου Ε.Ν.Ε.Π. μπορούν να πατήσουν εδώ για να ενημερωθούν