21ος ΑΙΩΝ: ΑΡΧΗΓΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ σκληρά και ιδρωμένα ΑΡX...Α

Ο συν. Θ. Καραμπέστος στο άκρο δεξιά Από την σύσκεψη
στο Παρίσι της Κεντρικής Διοίκησης της Συνομοσπονδίας
Ελλήνων Σπουδαστών και νέων Επιστημόνων Δυτικής Ευρώπης

Σε συνέχεια των αναρτήσεων στον Κοινό Παρονομαστή δημοσιευμάτων από την συγγραφική ύλη της εφημερίδας 21^ος ΑΙΩΝ επιλέξαμε σήμερα και πάλι να αναρτήσουμε μια επιστολή που έστειλε το 1996 και δημοσιεύθηκε στο τεύχος 29 τον μήνα Ιούνιο ο συν. Θεόδωρος Καραμπέτσος στον 21^ο Αιώνα και συγκεκριμένα στην στήλη «Σκια-γραφώντας»

Η επιστολή έχει μια ξεχωριστή σημασία ακόμη και σήμερα και περιέχει πολλές διδαχές, όπως επίσης περιέχει στο ξεκίνημά της, η επιστολή, την σύγκρουση των συναισθημάτων του αείμνηστου συναγωνιστή Θ. Καραμπέτσου από το ΣΟΚ της αναστολής της πολιτικής δραστηριότητας του ΕΝ.Ε.Κ. του οποίου υπήρξε πιστό μέλος και μέλος της διοικούσης επιτροπής του.

ο συν. Καραμπέτσος στην τρίτη κάτω σειρά 4ος
από  δεξιά

ΑΡΧΗΓΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ σκληρά και ιδρωμένα ΑΡ...Α 

Συναγωνιστή Καραμπέτσο, δεν υπάρχει στην πορεία του Εθνικισμού τελευταία ελπίδα. Αρκεί όσο ζούμε να δημιουργούμε ελπίδες και να κάνουμε πράξεις τα λόγια μας και τα γραπτά μας....

Αυτά γράφτηκαν απ' την πολύ καλή στήλη "Σκια...γραφώντας" που με αφορούν. Καίτοι συναγωνιστή μου δεν γνωρίζω ποιος είσαι (ειλικρινά) νιώθω την ανάγκη να σου απαντήσω με πίκρα για πράγματα που ίσως δεν φταις εσύ. Πώς να κάνουμε πράξεις τα λόγια μας και τα γραπτά μας, όταν λίγα χρόνια πίσω δόθηκα ψυχή τε και σώματι στο ΕΝΕΚ (όσο και όποιες δυνατότητες είχα) για να φθάσω μια ωραία πρωία να μάθω απ' τον   συναγωνιστή   Γιώργο Ατσόνιο ότι το ΕΝΕΚ διαλύθηκε πριν ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ!!!

 Δεν βρέθηκε ΕΝΑΣ, λέω ΕΝΑΣ, να πάρει τηλέφωνο τον απομα­κρυσμένο στην Κηφισιά με δεκάδες προσωπικά προβλήμα­τα (κάποιοι γνωρίζουν και γνώριζαν..) και να τον ενημερώ­σει. Αυτός, λοιπόν, ο μαλάκας στην Κηφισιά συνέχιζε να γράφει κάποιο βιβλίο (ψώνιο δικό του) και κάποια κείμενα για τα μετερίζια  του ΕΝΕΚ,  του τελειωμένου ΕΝΕΚ που εκείνος αγνοούσε, γιατί τον τελευταίο εκείνο   καιρό  έτρεχε  από δικηγόρους σε εισαγγελείς για καθαρά προσωπικά συγκλο­νιστικά θέματα!! Δεν κακίζω κανέναν, όμως έχω μια αρχή την οποία άπειρες φορές έχω διατυπώσει στα ταπεινά μου κείμενα: «αποστρέφομαι όσους αρέσει ο εαυτός του». Κάποιοι κοίταξαν τον εαυτούλη τους (όχι ο Νίκος Παπαδόπουλος, ο έντιμος αγωνιστής) και τελείω­σαν το ΕΝΕΚ επειδή θ' αποτε­λούσε τροχοπέδη στα σχέδια τους. Εγώ απεχθάνομαι τον εαυτό μου γιατί και αυτός φέρει ευθύνη, αφού σήμερα δεν καταφέραμε να έχουμε έναν φορέα της τάξεως του 4% τουλάχιστον. Άλλοι πιστεύουν ότι έπραξαν το καθήκον τους, ότι είναι "ωραίοι", ότι διαθέτουν "στυλ", ότι έχουν φωτογένεια, ότι είναι "αστέρες", ότι είναι το άλφα και το ωμέγα του Εθνικισμού. Βολεύτηκαν!! 

Έχουν το δικαίωμα να βολευτούν, όπως επίσης κι εγώ είχα το δικαίωμα να απορρίψω το 1977 πρόταση του αείμνηστου και Μεγάλου (για την ΝΔ) τότε Χριστόφορου Στράτου, υπερυπουργού και χρηματοδότη (μέσω Πειραϊκης-Πατραϊκής) και οικογενειακού μου φίλου, να απορρίψω επαναλαμβάνω, πρόταση συνεργασίας και ΕΡΓΑΣΙΑΣ με προοπτική μια βουλευτική και βολευτική σταδιοδρομία στον χώρο του!!!. Αυτή την πρόταση την ανέφερα και την εποχή που ζούσε το έντυπο του δικού μας χώρου. Δύο μέρες αργότερα μου τηλεφώνησε και ανανέωσε την πρόταση του. Γνωρίζω, πως πέρα απ' τη στοργική αγάπη που έτρεφε για το άτομο μου, υπήρχε και το καραμανλικό σχέδιο ξεδοντιάσματος του λεγόμενου "ακροδεξιού" χώρου και ο Στράτος προσπαθούσε να παντρέψει το τερπνόν με το ωφέλιμο. Εκείνα τα χρόνια δεν είχα χρήματα ούτε να ανοίξω ένα μικρό ιατρείο, ούτε να ταΐσω τα παιδιά μου. Δεν ενέδωσα. Ο Καραμπέτσος δεν πρόδοσε ποτέ άνθρωπο, πόσο μάλλον τις ιδέες του.

Εν κατακλείδι: ΝΑΙ, πιστεύω πως αυτή, η Χρυσή Αυγή (για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους) είναι η τελευταία ελπίδα, γιατί άνθεξε, γιατί υπάρχει, γιατί προκαλεί ανησυχία. Υπήρξα ο μεγαλύτερος πολέμιος κατά της ΕΠΕΝ (θα πρέπει να θυμάσθαι τα κείμενα μου στον ΣΥΝΑΓΕΡΜΟ, ΝΕΑ ΘΕΣΗ, ΝΕΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ) επειδή προσπαθού­σε να διαλύσει το ΕΝΕΚ. Μου εγένετο  και  πρόταση να αθρογραφώ στον ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ!!

Παρόντες Μανωλόπουλος (φίλος) και Δημη­τριάδης. Συνέχισα να λοιδορώ την ΕΠ ΕΝ, γιατί διαγνώσαμε ότι δεν επρόκειτο για καθάριο εθνικιστικό μετερίζι. Τότε υπήρχε το ΕΝΕΚ. Σήμερα δεν υπάρχει. Να ξαναζεστάνουμετο φαγητό; Ε, όχι, γιατί τότε θα γίνουμε γραφικοί. Ταλάθη στους δικούς μας αγώνες είναι ολέθρια, είναι θανάσιμα. Θά σου θυμίσω μια φράση του συναγωνιστού Δάκογλου: "Όταν είσαι ικανός ηγέτης, άλλο τόσο πρέπει νάσαι ικανός στρα­τιώτης". Εγώ τον θυμάμαι, αυτός μάλλον με ξέχασε. Ευχαριστώ την εφημερίδα αν φιλοξενήσει την απολογία μου.

 Υ. Γ. Εγώ θεώρησα αρχηγό μου τον συναγωνιστή Δάκογλου γιατί έδινε αγώνες στο πεζο­δρόμιο (το λέει ένας που έχει χιλιάδες ώρες αγωνιστικής "πτήσεως" στα πεζοδρόμια της Δυτικής Ευρώπης). Θεωρώ αρχηγό τον Μιχαλολιάκο γιατί και αυτός δίνει αγώνες στο πεζοδρόμιο. Θα μπορούσε να είναι ο Σπύρος Παπαδόπουλος, η Ελένη Παπαδοπούλου ο αείμνηστος Θόδωρος Περωτής, ο Σπύρος ο Σταθόπουλος και εκατοντάδες άλλοι συναγωνισταί. Δεν θα θεωρούσα όμως ποτέ αρχηγό τον Πλεύρη γιατί είναι άκαπνος (κατά την διάρ­κεια της επταετίας, εν Ελλάδι, ήταν εύκολο να το "παίζεις" εθνι­κιστής και χωρίς αντιπάλους). Θαυμάσιος να διδάσκει ιστορία στις μάζες, ναι, αλλά μάχιμος Εθνικιστής όχι.Η Τζιάννα Πρέντα, η αρχισυντάκτης του Μποργκίτε (ο Νίκος Παπαδόπουλος ξέρει) ανάπηρη από την Κομμου­νιστική θηριωδία του 1949 στην Ιταλία, έλεγε: Αρχηγός σημαίνει σκληρά και  ιδρωμένα αρχίδια." Καταννοείς λοιπόν συναγω­νιστή μου γιατί ο Π. Κανελόπουλος μολονότι εξέχων διαννοούμενος δεν κατάφερε να γίνει και εξέχων αρχηγός        

     

Με αγάπη Θόδωρος Καραμπέτσος