Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ φέρνει τον ΣΥΡΙΖΑ (του Νίκου Τζιόπα)

«Άν υπάρχουν οι Σοσιαλιστές, υπάρχω όμως κι εγώ. Έχουμε ίσα δικαιώματα να ζήσουμε κι όποιος νικήσει.»
ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ
10 Άρθρα στο ΝΟΥΜΑ (9. Κοινωνισμός και κοινωνιολογία, 1908) 
Κατά τη διάρκεια της Μεταπολιτευτικής περιόδου, οι αριστερές ιδέες κυριάρχησαν ιδεολογικά στην ελληνική κοινωνία.  Κι αυτό γιατί απέναντί της βρέθηκε μια άτολμη- και ανίκανη να εκπροσωπήσει τους εθνικά σκεπτόμενους Έλληνες- δεξιά. Αυτό είναι μια πραγματικότητα, η οποία μάλιστα έχει επιβεβαιωθεί κι από πολλά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας η οποία διατείνεται (και μόνο) ότι εκπροσωπεί τους εθνικά σκεπτόμενους Έλληνες. 
Πέρα όμως από την ατολμία και τις συνεχείς γονυκλισίες στην αριστερή ιδεολογική επέλαση μεταπολιτευτικά, η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ έχει πάει ακόμη ένα βήμα παραπέρα έχοντας  χάσει οποιαδήποτε σύνδεση με τον ιδεολογικό μανδύα ακόμη και των ψηφοφόρων της, μια και η πολιτική της όλα αυτά τα χρόνια καμία σχέση δεν έχει με οτιδήποτε «πατριωτικό» ή «εθνικό»: 

η αναγνώριση των καταδικασμένων σε θάνατο εγκληματιών κομμουνιστών το 1974 και η λήθη του παρελθόντος που στοίχισε στο ελληνικό έθνος δεκάδες χιλιάδες νεκρούς,
η στάση του ιδρυτή της (τον οποίο μετονόμασε σε… εθνάρχη!) στην Κυπριακή προδοσία του 74,
το ανελέητο κυνήγι των εθνικών ιδεών (όχι όμως των πολιτικών του εθνικού χώρου που με χαρά εξαγόραζε),
η πολιτική των χωρίς όριο δανεισμών και η εκτίναξη του χρέους επί κυβερνήσεως Καραμανλή (ανηψιού),
η κατακόρυφη αύξηση της λαθρομετανάστευσης επί των ημερών της,
η ανικανότητά της να αντιμετωπίσει με επιτυχία τα ζητήματα ασφάλειας των Ελλήνων,
η δουλοπρεπής και υποτελής πολιτική της έναντι των Τούρκων, Σκοπιανών, Αλβανών και όχι μόνο,
η άρνησή της να βάλει φρένο στην κομμουνιστοποίηση της ελληνικής οικονομίας,
η ταύτισή της σε μεγάλο βαθμό με αριστερές θέσεις σε μείζονα ζητήματα της εθνική μας ζωής (υψηλή φορολόγηση των επιχειρήσεων και της πρώτης κατοικίας, οικονομική εξόντωση της μεσαίας τάξης, πρόταση για «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο και πολλά άλλα),
η συγκυβέρνηση με τους εθνικούς μειοδότες του ΠΑΣΟΚ που θα έπρεπε να βρίσκονται στη φυλακή και για ένα πλήθος οικονομικών σκανδάλων,
οι κατά καιρούς θέσεις κορυφαίων εκπροσώπων της για ζωτικά ζητήματα του έθνους (Παυλόπουλος για λαθρομετανάστες, Μπακογιάννη για Σκοπιανό κ.λ.π.) όπως και η πλήρης ευρω-υποτέλεια των τελευταίων, κυρίως, ετών,
είναι πολύ λίγα από αυτά που μπορούν να καταλογιστούν στο κόμμα που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί τους Έλληνες πατριώτες.

Εκείνο που πέτυχε η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ όλα αυτά τα χρόνια, είναι να προσχωρήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό στις θέσεις των πολιτικών της αντιπάλων ελπίζοντας σε εκλογικά οφέλη, κι όχι να αντιπαρατεθεί σε όλα τα επίπεδα με την επικίνδυνη για το έθνος αριστερά, διαλέγοντας τον εύκολο δρόμο κι όχι τον δρόμο του αγώνα.

Υπό αυτήν την πραγματικότητα, η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ κρίνεται ΑΝΕΠΑΡΚΗΣ να υπερασπιστεί τις εθνικές ιδέες και η πολιτική της εξόντωση είναι το ελάχιστο χρέος των Ελλήνων πατριωτών.

Ασφαλώς και μια αριστερή κυβέρνηση μου προκαλεί φόβο για το μέλλον του έθνους  μας. Περισσότερο φόβο όμως μου προκαλεί μια δεξιά παράταξη που το παίζει πατριωτική για να υφαρπάζει τις ψήφους των Ελλήνων πατριωτών ώστε να «μην έρθει η αριστερά», αλλά η ίδια μια χαρά αγωνίζεται για την επικράτηση των αριστερών ιδεών.

Πιστεύω ότι στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου δύο πράγματα θα συμβούν:
Οι Έλληνες πατριώτες θα χωριστούν με τους συνειδητοποιήμένους να πάνε πιο… «δεξιά» και τους μη συνειδητοποιημένους (με ευθύνη της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ), που θα πάνε απευθείας στο….. πρωτότυπο (ΣΥΡΙΖΑ) όπως συνέβη και το 81 με το ΠΑΣΟΚ, για να την τιμωρήσουν.  
Καθήκον μας είναι να αγωνιστούμε για να μιμηθούν οι δεύτεροι τους πρώτους ώστε η κατάρρευσή της να επιταχυνθεί και την ιδεολογική μάχη με την αριστερά θα την δώσουν επιτέλους αυτοί που μπορούν.