Δολοφονήθηκαν γιατί ήταν Φοιτητές και Χριστιανοί

γράφει ο Πολ. Ιππ. Δάκογλου  

Είναι πιο εύκολο να αφανίσεις την elit ενός λαού, παρά τον ίδιο τον λαό. Κοστίζει λιγότερο και σου μένει και ένας λαός ακαθοδήγητος, για να τον κάνεις ότι θέλεις. Το γνώριζε αυτό ο Στάλιν, όταν διέταξε την σφαγή του Κατύν, όπου απορφάνισε τους Πολωνούς από 10.000 αξιωματικούς. Το γνώριζαν και οι Ισλαμιστές της αλ Σεμπάμπ, όταν δολοφονούσαν εν ψυχρώ τους 148 Χριστιανούς φοιτητές στην Κένυα.

Γράφει το newsit, με τίτλο "Οργή, θλίψη, ίσως και ντροπή»,  περιγράφοντας την εξόντωση της αυριανής elit του Κενυάτικου λαού που... συμπτωματικά ήταν όλοι Χριστιανοί. 

«148 νεκροί. Φοιτητές που πήγαν στο πανεπιστήμιο αλλά δεν γύρισαν ποτέ. Δεν έφταιξαν αλλά σφαγιάστηκαν από φανατικούς. Μακελειό. Λουτρό αίματος. Θύματα, ξανά αθώοι.

Κανείς όμως δεν έκλαψε για αυτούς τους 148 νεκρούς όπως έκλαψε όλος ο κόσμος για τους 12 νεκρούς του Charlie Hebdo. Κανείς δεν βγήκε στο δρόμο με πλακάτ όπως με το Je suis Charlie. Κανένας ηγέτης δεν έτρεξε να κάνει πορεία για τις 148 ζωές που χάθηκαν.

148 νεκροί και είναι παιδιά ενός κατώτερου Θεού γιατί κατάγονται από την Κένυα; Φαίνεται πως ναι...

…Μια τάξη γεμάτη πτώματα κι ένα προαύλιο επίσης. Εκεί τους άφησαν οι δολοφόνοι τους. Τους σκότωσαν χωρίς αιτία. Χωρίς λόγο.

«Αντίθετα από τη σφαγή του Charlie Hebdo στη Γαλλία. Όχι γιατί ο κόσμος δεν έπρεπε να κλάψει για τους νεκρούς του Charlie Hebdo αλλά γιατί έπρεπε να κλάψει και για τους νεκρούς της Κένυας... "

Ήταν αρκετό για τον γραφιά ή τον μεταφραστή του κειμένου να αναφέρει ότι«τους σκότωσαν χωρίς λόγο» και πως «ο κόσμος έπρεπε να κλάψει και για τους νεκρούς της Κένυα». Δεν θέλησε όμως ή δεν του επέτρεψαν να επισημάνει το γιατί έγινε η σφαγή, αυτών των συγκεκριμένων νέων.

Η ενίσχυση του φόβου που εμπνέουν οι αδίστακτοι ισλαμιστές, ήταν το βασικό μήνυμα της καταγραφής. Το ποιός και το γιατί εξοπλίζει και καθοδηγεί αυτούς που αφανίζουν δεν τον ενδιέφεραν. Το πώς θα αντιμετωπισθούν, ούτε που πέρασε απ’ το μυαλό του. Η καθοδηγούμενη νεκρανάσταση του ισλαμισμού ως εχθρού ή ως αναβαθμισμένου συνομιλητή της πολιτισμένης ανθρωπότητας, δεν τον ακούμπησε. Το γιατί έγινε παγκόσμιο το ζήτημα η εκτέλεση των 12 του Charlie Hebdo, δεν τον προκάλεσε να ψάξει. Ήταν αρκετή η αναφορά και η εξίσωση των δύο ενεργειών.

Στις πιο εξελιγμένες κοινωνίες, όπου εφαρμόζονται ακόμη πιο αποτελεσματικές μέθοδοι από αυτήν της γενοκτονίας ενός λαού,προτιμούν την υποταγή της elit και την συνειδητή εκ μέρους της υπηρέτηση του αξιακού συστήματος των νικητών. Και αυτό συμβαίνει σήμερα καθώς προχωράμε βήμα βήμα προς την Οργουελική κοινωνία της παγκοσμιοποίησης.

ενημέρωση Πελοποννήσου