Φταίω κι εγώ, διότι όταν έπρεπε να μιλήσω, δεν μίλησα

Δημήτρης Γκίκας

Σε μια χώρα που βουλιάζει, έχει προηγηθεί η απόλυτη απαξίωση της Παιδείας και η κατάπτωση του εκπαιδευτικού συστήματος. Προσωπικά, λοιπόν δεν απορώ ούτε για την παρακμή και την κατάντια μας, ούτε για τη αποηθικοποίηση της κοινωνίας μας γενικότερα. Όλα είναι θέμα Παιδείας. Απαξιώστε την και θα καλλιεργήσετε αγρίμια, αντί για υγιή παιδιά. Βιάστε την και θα γεννήσετε ζώα, αντί πολίτες. Διαλύστε την και θα δημιουργήσετε καμένη γη, αντί φυτώριο ελπίδας.

Η πολιτική και εκπαδευτική ηγεσία ενός τόπου είναι οι βασικότεροι παράγοντες διαπαιδαγώγησης των νέων ανθρώπων και πολιτών. Ενώ, λοιπόν δεν απορώ,

αναλαμβάνω στο ακέραιο τις ευθύνες που φέρω ως δάσκαλος. Φταίω κι εγώ, διότι όταν έπρεπε να μιλήσω, δεν μίλησα - όχι από άγνοια, αλλά από φόβο, από αδιαφορία και από ωχαδελφισμό. Φταίω κι εγώ, διότι όταν έπρεπε να διδάξω ήθος, δεν το έπραξα - όχι από αδυναμία, αλλά επειδή παρασύρθηκα από τις σειρήνες μιας ψευδεπίγραφης οικονομικής ευμάρειας που κήρυττε το τέλος της ανάγκης για ηθική. Φταίω κι εγώ, διότι όταν έπρεπε να αγωνιστώ, δεν αγωνίστηκα - όχι από έλλειψη αγωνιστικότητας, αλλά από την εντύπωση ότι κάποιοι ήξεραν να αγωνίζονται καλύτερα από μένα. Φταίω κι εγώ, διότι κάποτε ευτέλισα την πολιτική δράση - όχι από απραγία ή Μεσσιανικές αντιλήψεις, αλλά από τυφλότητα του νου, νομίζοντας πως άλλοι μπορούν να είναι καλύτεροι από μένα.
Χρωστάμε στα παιδιά μας, στους νέους ανθρώπους μια εκπαίδευση σύγχρονη, συνάμα όμως διαχρονική. Μια εκπαίδευση με κεντρικό μήνυμα την ηθική και πολιτική διάπλαση. Χρωστάμε στα παιδιά μας μια Παιδεία γεμάτη φως σαν αυτό της Πατρίδας μας, αξίες σαν αυτές που γέννησαν κάποτε ανθρώπους με ιδανικά και Πολιτισμό σαν αυτόν που φωτοδότησε ολόκληρο τον κόσμο

πηγή αναδημοσίευση