Η ειλικρίνεια της κας Μέρκελ

χρονογράφημα
του συνεργάτη μας Φοίβου Ιωσήφ

Η ΄Ανγκελα Μέρκελ έχει εκλεγεί τρείς φορές  Καγκελάριος της Γερμανίας από το 2005 μέχρι σήμερα. Είναι ένας άνθρωπος ιδιαίτερα ευφυής και αποφασιστικός. Κυρίως όμως είναι ειλικρινής στις σχέσεις της και τις υποσχέσεις της με τον Γερμανικό λαό. Σε κάθε εκλογική μάχη παίρνει σαφή, ειλικρινή  και τελείως ξεκάθαρη θέση για την πολιτική που πρόκειται να ακολουθήσει. Ακριβώς  αυτό εκτιμούν οι ψηφοφόροι και την ψηφίζουν φανατικά κάθε φορά. Η κ. Ανγκελα  δηλώνει απερίφραστα σε κάθε ομιλία της πως γραμμή του κόμματός της είναι να υποστηριχθούν από το κράτος οι Βιομήχανοι, οι Εφοπλιστές και οι μεγάλοι επιχειρηματίες. Στηρίζει την πολιτική της στο γεγονός πως οι επιχειρηματίες θα επιχειρήσουν, θα ρισκάρουν, θα πετύχουν και θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας. Πιστεύει στους επιχειρηματίες, στέκεται δίπλα τους, τους βοηθάει και με αυτόν τον τρόπο πετυχαίνει συνεχώς το μεγάλο οικονομικό θαύμα της Γερμανικής οικονομίας.

Οι εξαγωγές της Bayer σε φάρμακα και λιπάσματα ξεπερνούν την φαντασία και του πλέον ενθουσιώδους οικονομολόγου. Η βιομηχανία αυτοκινήτων BMW της Βαυαρίας έχει δημιουργήσει ένα κύμα εξαγωγών που η παλίρροιά του μεταφέρει όλο και μεγαλύτερους όγκους χρημάτων  από τις ΗΠΑ, την Κίνα και το Μεξικό στα ταμεία της Γερμανίας και κινδυνεύει να εκτοξεύσει στην στρατόσφαιρα τον δείκτη της μετοχής της εταιρείας. Τα χαλυβουργεία Krupp θεωρούνται παγκοσμίως τα καλλίτερα στην παραγωγή γερανογεφυρών, σιδηροτροχιών και αρμάτων μάχης. Η Καγκελάριος Μέρκελ τους στηρίζει με δόντια και με χέρια. Η βιομηχανία Meiller έχει κατακλύσει τον κόσμο με γερανούς που ενσωματώνονται σε φορτηγά αυτοκίνητα και μειώνουν δραστικά τα έξοδα φορτοεκφόρτωσης, πρωτοποριακή εταιρεία που εκατό χρόνια τώρα τίθεται κάθε φορά επικεφαλής στο είδος της. Η εταιρεία Opel έχει ταρακουνήσει τις πωλήσεις των Ιαπώνων στις αγορές της  Άπω Ανατολής στα μικρά και ευέλικτα επιβατικά αυτοκίνητα. Η Μέρκελ από κοντά, μάννα και αρωγός των μεγάλων βιομηχάνων. Γνωρίζει πως οι ισχυρές οικονομικές αυτοκρατορίες χτίζονται από τους τολμηρούς επιχειρηματίες και τους Κυβερνήτες μαζί.

 Η δύναμη και ο πλούτος της Γερμανίας έρχεται από τους τόρνους, τις φρέζες γραναζιών και την καθοδήγηση των Βιομηχάνων.

Εμείς έχουμε άλλη αντίληψη, εκ διαμέτρου αντίθετη. Εμείς αφήσαμε τις τύχες της ανάπτυξης μας στα χέρια του συλλόγου των συνταξιούχων του Λιμενικού σώματος και αυτού τούτου του σώματος της επαγρυπνούσης δια βίου αγροφυλακής. Εκεί εστιάσαμε τον γόνιμο οικονομικό μας προβληματισμό. Ο ένας είναι προσανατολισμένος στις εξαγωγές σιδηροτροχιών στον Καναδά και άλλος στην έγκαιρη πληρωμή των συντάξεων των υπαλλήλων του ταμείου παρακαταθηκών και δανείων ομού μετά των διπλωματούχων εξεταστών κολύμβησης του Νομού Πέλλης. Εκείνοι στα σίδερα τα βρωμερά και μείς στα καταγάλανα νερά. Ιδού η διαφορά της ποιότητος και του πολιτισμού.

Η νέα Κυβέρνησις βυθιζομένη ολοένα και περισσότερο στο όραμα ενός ανεπανάληπτου σοσιαλισμού διαβλέπει μέσα από ενοράσεις το μεγαλείο του Αριστοτελικού και Δημοκρίτειου πολιτισμού να επανέρχεται κρατώντας στο ένα χέρι μία σκούπα καθαρίστριας και στο άλλο  ένα δρεπάνι. Πάει το σφυροδρέπανο, ζήτω το σκουποδρέπανο. Τα παιδιά των καφετεριών θα βλέπουν εφεξής  από τις 7 το πρωί μέχρι  αργά το βράδυ μία αμερόληπτη κρατικοτάτη τηλεόραση που θα τα συντηρήσει στη ζωή μέχρι τον θάνατο του Παππού  και της Γιαγιάς και την λήξιν ούτως ειπείν της ζωοφόρου συντάξεως. Μετά, γαία πυρί μιχθήτω. Μέχρι τότε όμως και μέχρι της εσχάτης εκπνοής θα έχει χαρεί πλήρως την αποκάλυψη των σκοτεινών σχεδίων των  βδελυρών Ελλήνων Βιομηχάνων που επί χρόνια καταδυνάστευσαν το γένος των αναπαυομένων σοσιαλιστών. Θα λάμψει η αλήθεια ως φωστήρ, μόνο που δεν θα υπάρχει ηλεκτρικός λαμπτήρ ή έστω σπαρματσέτο.

Η λέξη Βιομήχανος στην Ελλάδα δημιουργεί επιδημία αναφυλαξίας ενώ στην Γερμανία αίσθημα σεβασμού  και εκτίμησης. Εκεί λειτουργεί ο καπιταλισμός και παράγεται πλούτος, σε μας λειτουργεί ένας κομψευόμενος σοσιαλισμός  και ένα ακατέργαστο μίσος προς τον μπροστάρη Επιχειρηματία. Σύντομα θα συναντήσουμε τα πεπρωμένα του Βουκουρεστίου, σύντομα θα ακούσουμε πως μια όμορφη, άνεργη γειτονοπούλα μας εργάζεται σε ένα κόκκινα φωτισμένο υπόγειο του Μονάχου. Θα ακολουθήσουν κι άλλες, κι άλλες, κι άλλες, αρκεί να υπάρχει μίσος για τους Βιομήχανους και αγάπη για το Κόμμα.