Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ...

Μια ματιά στα αποτελέσματα των εκλογών στα διοικητικά όργανα ορισμένων από τους μεγαλύτερους συνδικαλιστικούς φορείς στην πατρίδα μας έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Καταδεικνύουν ότι στην χώρα αυτή δεν αλλάζει τίποτε, διότι κανείς δεν θέλει να αλλάξει. Επίσης καταδεικνύουν ότι οι δομές ενός διεφθαρμένου πελατειακού κράτους παραμένουν πανίσχυρες, η κοινωνία παραμένει σε βαθειά κρίση αξιών και αποτελείται από στενόμυαλες και συμφεροντολόγες μονάδες, που δεν έχουν καμμία διάθεση να ενδιαφερθούν για το κοινό καλό και τη συλλογική πρόοδο.

Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους:

Εκλογές ΑΔΕΔΥ (29/11/2013): ΠΑΣΚΕ (ΠΑΣΟΚ) 25,2 %, ΔΑΚΕ (ΝΔ) 22,2 %. Η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ μόλις 16,5 %!

Εκλογές ΔΕΗ (23/10/2012): ΠΑΣΚΕ (ΠΑΣΟΚ – Φωτόπουλος) 28,83 %, ΔΑΚΕ (ΝΔ) 23,36 %, ΝΕΑ ΔΑΚΕ (!) 16,42 %, ΠΑΣΚΕ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ (!) 10,95 %. Η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ τελευταία με  3,65 %! Εδώ δηλαδή ο δικομματισμός ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, σε όλες τις εκφάνσεις του, συνολικά λαμβάνει το τρομερό ποσοστό του 79,56 %, με την κρίση και τα μνημόνια στο φόρτε τους!

Εκλογές ΔΟΕ (δάσκαλοι, 25/06/2013): ΔΑΚΕ (ΝΔ) 27,76 %, ΠΑΣΚΕ (ΠΑΣΟΚ) 23,24 %. Η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ μόλις 10,87 %!

Εκλογές ΟΤΟΕ (26/11/2012): ΠΑΣΚΕ (ΠΑΣΟΚ) 32,76 %, ΔΑΚΕ (ΝΔ) 16,30 %. Η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ μόλις 14,58 %!

Εκλογές ΣΥΕΤΕ (Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, 15/12/2014): ΠΑΣΚΕ (ΠΑΣΟΚ) 41,11 % (!), ΔΑΚΕ (ΝΔ) 25,45 %. Η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ μόλις 19,23 %, λίγες μόνον ημέρες πριν γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ!

Τα ίδια συμβαίνουν και σε άλλα συνδικαλιστικά όργανα, μικρότερων εργασιακών φορέων. Η αρρωστημένη αυτή κατάσταση αποδεικνύει περίτρανα ότι ο ελληνικός λαός φαντασιώνεται αλλαγές και ρήξεις μόνο στις ονειρώξεις του και μέχρι του σημείου που δεν θα επηρεάσουν στο παραμικρό την ευδαιμονία του.

Τα εκατομμύρια των βολεμένων δεν πρόκειται ούτε να ενδιαφερθούν για ... διαρθρωτικές αλλαγές ούτε να συμπονέσουν τους κακομοίρηδες που ψάχνουν στα σκουπίδια για να βρουν φαγητό ή στήνονται στα συσσίτια της εκκλησίας και των δήμων.

Το πολύ – πολύ να πετάξουν κανά δυο πακέτα μακαρόνια στο καλάθι «αλληλεγγύης» φεύγοντας με το παραφορτωμένο καρότσι τους από το Lidl  της γειτονιάς τους.

Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, πάντα δυνατό, για να περιφρουρήσει μέσα από τη μεταλλαγμένη αριστερή εκδοχή του, τα κεκτημένα του πελατειακού κράτους, για να στηρίξει τους μπαταχτσήδες στο «δικαίωμά» τους στις ρυθμίσεις των 100 δόσεων είτε για τα τραπεζικά θαλασσοδάνειά τους είτε για τις εισφορές στα ταμεία τους είτε για τα χρέη τους στην Εφορία, για όλα αυτά δηλαδή που κάποιοι ξεραίνουν το σκατό τους για να πληρώνουν αγόγγυστα μέχρι και σήμερα.

Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ για να παραμείνει άγρυπνος φύλακας της φαυλότητας, της ρεμούλας, της αναξιοκρατίας, της διαφθοράς, της αμάθειας, της ξιπασιάς, του ρουσφετιού, της χυδαιότητας, του νεοπλουτισμού και του χρηματισμού.

Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, με το νέο του προσωπείο, της «πρώτης φοράς αριστερά». Έχοντας διαλύσει την χώρα, έχοντας εκχυδαΐσει τα ήθη, έχοντας αποσυνθέσει την κοινωνία, έχοντας ξεπουλήσει τα εθνικά μας δίκαια, δεν δίστασε να παραδώσει την εξουσία στους χρήσιμους ηλίθιους των συμμο(ω)ριών του ΣΥΡΙΖΑ, με το διακύβευμα της πλήρους διαλύσεως του κράτους, με αντάλλαγμα λίγο ακόμη καιρό παραμονής στους θώκους της εξουσίας. Είτε αυτή είναι πολιτική (βουλευτές, υπουργοί, γραμματείς και κυβερνητικά στελέχη) είτε συνδικαλιστική είτε απλώς δημοσιοϋπαλληλική.

Έχοντας θυσιάσει κάποια από τα μέχρι χθες πιστά σκυλιά του που σέρνονται στα κρατητήρια, διαφύλαξε με τον τρόπο αυτό όλο τον υπόλοιπο συρφετό των αγυρτών και απατεώνων που στεγάστηκαν στις πρόθυμες αγκαλιές της «αριστεράς», με την προσδοκία να επιστρέψουν «δικαιωμένοι» στο προσκήνιο με την πρώτη ευκαιρία.

Οι άλλοι χρήσιμοι ηλίθιοι, της ελαφροδεξιάς, περιορίζονται προς το παρόν στο ρόλο κομπάρσου, προσδοκώντας κι αυτοί την ίδια ευκαιρία για να παίξουν και πάλι τον ρόλο του έτερου πόλου στο δίπολο που κατέστρεψε τη χώρα.

Δυστυχώς, σε όλο αυτό το σκηνικό, απουσιάζει ένα σοβαρό πατριωτικό κίνημα που θα αναλάβει τον ρόλο του ξεβρωμίσματος της χώρας από την πολιτική κόπρο τόσων ετών. Προδομένοι πολλοί που αγωνίστηκαν γι᾽ αυτό, είτε λόγω του ξεπουλήματος των ιδεών τους από ανάξιους αρριβίστες πολιτικάντηδες είτε λόγω της ανεπάρκειας όσων κλήθηκαν να διασώσουν τα προσχήματα, περιμένουν κι αυτοί την δική τους ευκαιρία.

Οι ευκαιρίες, όμως, προετοιμάζονται, ώστε να είναι εκμεταλλεύσιμες όταν εμφανιστούν. Η τακτική του ώριμου φρούτου δεν αποδίδει, αν δεν είσαι έτοιμος έστω να το πιάσεις πέφτοντας. Όσοι ζωντανοί, προετοιμάζονται για την στιγμή αυτή. Οι υπόλοιποι αρκούνται στις ... γραφές!

Γιάννης Χ. Κουριαννίδης

---------------------------------------------------------------------------------------------

Το άρθρο του Γιάννη Κουριαννίδη δημοσιεύθηκε στον Ελεύθερο Κόσμο που κυκλοφορεί