Στα τέλη του Μαΐου του 1917 η Ελλάδα έζησε συγκλονιστικές μέρες. Η
κορύφωση του Εθνικού Διχασμού σημαδεύτηκε με τον εξαναγκασμό σε παραίτηση του
στρατηλάτη βασιλιά Κωνσταντίνου και την ανάρρηση στον θρόνο του διαδόχου
Αλέξανδρου σύμφωνα με τις επιθυμίες της Αντάντ. Την 28η Μαΐου 1917, η Θεσσαλία,
ήδη από μήνες αποστρατικοποιημένη ουσιαστικά, σε ένδειξη καλής θελήσεως από το
βασιλικό καθεστώς, δέχεται την εισβολή δυνάμεως 20.000 ανδρών του στρατηγού
Σαράιγ και «καταλαμβάνεται» από τις δυνάμεις της Αντάντ. Αν και σύμμαχοι
πλέον, οι Γάλλοι συμπεριφέρονται σκαιά με τρόπο νικητή προς ηττημένο, θεωρώντας
και αντιμετωπίζοντας τον ελληνικό στρατό
σαν αιχμάλωτο. Στην Λάρισα έδρευαν τότε το 1/38 Σύνταγμα Ευζώνων και το 4ο Σύνταγμα Πεζικού μειωμένης δυνάμεως. Οι στρατώνες τους περικυκλώθηκαν από ισχυρότατες δυνάμεις Γάλλων σπαχήδων και πεζών και με ανοίκειο στα στρατιωτικά χρονικά τρόπο, δύο Γάλλοι ταγματάρχες ζήτησαν να τους παραδοθούν τα ξίφη των αξιωματικών και οι σημαίες των συνταγμάτων, ενώ σε όλους τους στρατούς του κόσμου οι σημαίες και τα ξίφη δεν παραδίδονται αμαχητί και σίγουρα όχι σε χαμηλότερου βαθμού αξιωματικούς. Ο διοικητής του 1/38 αντισυνταγματάρχης Αθανάσιος Φράγκου, οι αξιωματικοί του και ομόθυμα όλοι οι στρατιώτες, μαζί με άνδρες του 4ου Συντάγματος αποφάσισαν να μην παραδοθούν με αυτό τον ταπεινωτικό τρόπο.
Μαχόμενοι διέσπασαν τον κλοιό γύρω από το στρατόπεδό τους προσπαθώντας να διαφύγουν είτε προς την Αθήνα, είτε προς την Καρδίτσα. Στην θέση «Μεζούρλο», λίγο έξω από την Λάρισα, απέναντι από το σημερινό Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο και μεταξύ της οδού Λάρισας-Καρδίτσας και των σιδηροδρομικών γραμμών, κυκλώθηκαν πεζοί όντες από πολλαπλάσιες δυνάμεις Μαροκινών σπαχήδων (ιππέων) και Σενεγαλέζων πεζών (Γαλλικά αποικιακά στρατεύματα). Αρνούμενοι και πάλι να παραδοθούν υπερασπίστηκαν σε μία τρίωρη σκληρή μάχη την τιμή και την σημαία τους, πληρώνοντας βαρύ τίμημα (72 νεκροί από σύνολο 280 περίπου ανδρών) ενώ και οι Γάλλοι παρά την πλεονεκτική τους θέση θρήνησαν 10 νεκρούς. Η μάχη έληξε όταν οι επιζώντες του 1/38 περικυκλωμένοι πλήρως, αναγκάστηκαν να παραδοθούν. Στα χέρια των Γάλλων βρέθηκαν η τιμημένη σημαία, ο διοικητής του Συντάγματος Αθανάσιος Φράγκου, 13 αξιωματικοί, 35 υπαξιωματικοί και 164 στρατιώτες. Η σημαία μεταφέρθηκε στην Γαλλία σαν τρόπαιο του ίδιου του Σαράιγ, μιας μάχης ενός ακήρυκτου πολέμου, με συμμαχικό τους στρατό. Γι’ αυτό τον λόγο το ονόμασαν Ακατανόητο Τρόπαιο (Τrophee Εncombrandt) και όχι λάφυρο, βρίσκεται δε ακόμα στην Γαλλία
Με επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων στο χώρο
του μνημείου που βρίσκεται στο Μεζούρλο, ο Σύλλογος Φίλων Ιστορίας του Νομού
Καρδίτσας και η Επιτροπή Ιστορικής Μνήμης και Παράδοσης, θα τιμήσουν για τρίτη
συνεχόμενη χρονιά τους πεσόντες το 1917 στη «Μάχη της Σημαίας».
Η εκδήλωση θα γίνει την Κυριακή 7 Ιουνίου 2015, στις
11 π.μ. στο χώρο του μνημείου που βρίσκεται μπροστά στο Κλειστό Γυμναστήριο
στην οδό Καρδίτσης, πριν τη διασταύρωση για το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο.
Θα τελεστεί επιμνημόσυνη δέηση στη μνήμη των πεσόντων
της μάχης αλλά και όλων των πολεμιστών που συμμετείχαν σε αυτή και κατάθεση
στεφάνων στο ηρώο.
Ο Σύλλογος καλεί όλους τους πολίτες και
τους φορείς να τιμήσουν με την παρουσία και την συμμετοχή τους την
εκδήλωση. Σημειώνεται ότι έχει ξεκινήσει
προσπάθεια για την ενεργοποίηση των αρμοδίων πολιτικών και στρατιωτικών αρχών
για την επιστροφή της Σημαίας του 1/38 Συντάγματος Ευζώνων από την Γαλλία όπου
παράνομα κρατείται και επιδεικνύεται ως λάφυρο πολέμου(!) στην
αίθουσα τελετών του 1ου Συντάγματος Σπαχήδων που βρίσκεται στην πόλη Valence.
Η οργανωτική επιτροπή: Π. Μυλωνάς, Κ.Σαμουρέλης,
Κ.Βαϊούλης
Τηλέφωνο επικοινωνίας-πληροφορίες: 6977280865
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π