7 μήνες πολιτικής απάτης ζητάνε τη …δικαίωσή τους!

5 μήνες έκαναν ότι διαπραγματεύονταν και κατάντησαν οι αρλεκίνοι της Ευρώπης. Οργάνωσαν ένα βοναπαρτιστικό δημοψήφισμα για να εγκλωβίσουν τον λαό και το κόμμα τους και να μπορέσουν να συμφωνήσουν τα δεκαπλά από αυτά που θα μπορούσαν να συμφωνήσουν από τον πρώτο μήνα, διαλύοντας ταυτόχρονα ό,τι είχε απομείνει από την οικονομία και το τραπεζικό σύστημα. Έφεραν και ψήφισαν ένα Μνημόνιο ισοκαταστροφικό με τα δύο πρώτα. Τώρα οργανώνουν εκλογές για να ξεφορτωθούν τους ανυπάκουους του κόμματος και να κάνουν αυτό που θα μπορούσαν να κάνουν και από την παρούσα Βουλή (δηλαδή συγκυβέρνηση με τους άλλους μνημονιακούς, τους παλαιούς).

7 μήνες δεν κυβέρνησαν σχεδόν σε κανέναν τομέα, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Ο ένας, υπεύθυνος για την Παραγωγική Ανασυγκρότηση τάχα, ασχολιόταν με την αρθρογραφία της Ίσκρα (αν δεν έψαχνε Ρώσικες κατουρημένες ποδιές να φιλήσει), το ζεύγος ικανοποιούσε την φαντασίωσή του για ανοιχτά σύνορα, ο άλλος περίμενε να τον παρακαλέσουν οι δανειστές να μας …δανείσουν για να σώσει το ασφαλιστικό, έτερος αναγνώριζε το Κόσοβο, κλπ, κλπ, κλπ.

Ο εσμός αυτός τσαρλατάνων, γνωστός πλέον μετά τις αποχωρήσεις των διαφωνούντων, ως ΣΥΡΙΖΑ-Μαξίμου, έχει το θράσος να ζητάει επειγόντως την ψήφο μας για να «δικαιωθεί» για τις άοκνες προσπάθειές του για το «καλό της χώρας και του λαού». Τι απάντηση θα του δώσουμε ως λαός; Επιτρέψτε μου να μην είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος. Είμαστε τόσο αλαλιασμένοι που τη ζητάει την πολιτική απάτη το αίμα μας. Ο Χαντζόπουλος τα σκιτσάρει καλύτερα:

πηγή