«Back to school», για να γίνουν τα παιδιά μας «fluent» στα ελληνικά!

Θυμήθηκα εκείνον τον παροικιακό σχολάρχη παράγοντα και την παραινετική υπέρ της παροικιακής ΄παιδείας πιο πάνω δήλωσή του στο παροικιακό ραδιόφωνο: 'Να πάνε όλα τα παιδιά στα παροικιακά σχολεία, για να "γίνουν 'fluent' στα ελληνικά!"

Αυτό καθώς ακούω στις τηλεοπτικές διαφημίσεις για τις 'Back to school' προσφορές των ΄βιβλιο'πωλείων. Δηλαδή; 'Επώνυμες' σχολικές τσάντες, με ξενικά, 'in, ονόματα, στυλάτα στυλό, εργονομικά μολύβια, μοδάτες... ξύστρες! Βιβλία δεν ακούσαμε ποτέ να διαφημίζουν τα βιβλιοπωλεία, άρα να τα θεωρήσουμε ντεμοντέ αυτά, παλαιάς κοπής και εκτός συρμού, 'out', 'done and out';

Θυμηθήκαμε, τα αγύριστα κεφάλια εμείς, τον Ρήγα και την τσάντα του. Στο πρώτο μας αναγνωστικό. Ανώνυμη, μοσχομυριστά δερμάτινη, όχι 'made in China' με παγκοσμιοποιημένο, globalised, επώνυμο!

Ο Ρήγας κι η Βασδέκη (για να μάθουμε και τα συμφωνικά συμπλέγματα), η Άννα και η Λόλα, η κυρία Φανή κι ο πατριαρχικός, μυστακοφόρος πατήρ, που θα περιγελούσαν σήμερα αντιπατριαρχικές αναγνώστιδες του Μπαχόφεν αλλά και των glossy διαφημίσεων του Cosmopolitan.

Πιο πολύ θυμόμαστε, όμως, το πρόταγμα της μελέτης... Του βιβλίου. Μας το θύμισε η γραφή στον τοίχο, graffiti νεοελληνιστί: 'Διάβαζε, ρε, μπορείς!' Ούτω καλεί σύνθημα σε τοίχο έξω από σχολείο, στην Ελλάδα.

Tolle lege, tolle lege! Διότι, γνώθι, σημαίνει ανάγνωθι! Διαβάζεις γιατί μπορείς, και μπορείς γιατί διαβάζεις... Η γνώση σαν χειραφέτηση, και σαν τόλμη, ο διαφωτισμός, sapere aude, το Καντιανό ηθικό πρόσταγμα του "τόλμα να γνωρίζεις". Και πάλιν, επαναδιπλούμενο συμπαρακολούθημα, γνωρίζεις επειδή τολμάς, και τολμάς επειδή γνωρίζεις. Γιατί, θέλει αρετή και γνώση η ελευθερία. 'Αρετή'! Πώς την θυμηθήκαμε αυτή την λέξη!

Τίτος Χριστοδούλου