Ποικίλλει, η πραγματικότητα. Κεντρίζει, ξαφνιάζει, διαφεύγει, διαφέρει. Κι
ενδιαφέρει. Όταν, όμως, ο λόγος, η γλώσσα δεν μιλά για την
πραγματικότητα, έξω ή ένδον, όταν προσαρμόζεται στα επιτελεστικά κελεύσματα της
συμφωνίας κι υποταγής, κόβεται και ράβεται, για να... κυριολεκτήσουμε, πόσο
ενδιαφέρουσα μπορεί να είναι; Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα είναι ανιαρά
περιβάλλοντα. Κι ομοίως η γλώσσα σε αυτά. Χορογραφίες κινητικής συμφωνίας στους
επιβαλλόμενους ρυθμούς. Σήμερα, ειδικά σε Κύπρο κι Ελλάδα, χορεύουμε ένα
πολιτικό, ένα ομόρρυθμο κοινωνικό φοξ τροτ. Ένα βήμα μπροστά, δύο πίσω.
Και διαρκεί. Μέχρι τελικής πτώσης. Η έλλειψη ενδιαφέροντος, δηλωτικού περιεχομένου, αντισταθμίζεται από την ποσότητα. Σαν τις δεκάμετρες κινεζικές μινιατουριστικές δελτογραφίες. Ή, τα αραβικά 'αραμπέσκ', καλλιγραφίες που στριφογυρίζουν και πηγαινοέρχονται, χωρίς να δικαιούνται να απεικονίσουν ο,τιδήποτε ζωντανό. Το ίδιο μάκρος, ζαλιστικά στριφώματα και μονοτονία διακρίνει... αδιακρίτως, τους πολιτικούς λόγους στα ολοκληρωτικά καθεστώτα. Οκτώ και βάλε ώρες διαρκούσαν οι λόγοι του Κάστρο, περισσότερο κι από τα μεγαλύτερα πούρα του νησιού, που καθηκόντως πωλεί το περίπτερο της κουβανικής συντροφικής συμπαράστασης, στην Ακελική Γιορτή του Κρασιού - οικονομικό διάβημα του Κόμματος, φορολογία κομματική της παροικίας του Λονδίνου.
Τίτος Χριστοδούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π