Αγάπησε τον Οθωμανό, του Σενέρ Λεβέντ

Οι Ελληνοκύπριοι πολιτικοί χαίρονται επειδή κέρδισε αυτοδυναμία το κόμμα του Ερντογάν. Κάνουν διακρίσεις ανάμεσα στον κατακτητή οι καημένοι οι πολιτικοί. Αν υπάρχει Θεός, βεβαίως θα σας πιάσει η κατάρα εκείνων των παιδιών. Των παιδιών τα άψυχα κορμιά των οποίων ξεβράζονται στην ακτή σαν ψάρια.

Των παιδιών που χάθηκαν στα βάθη των γαλανών νερών του Αιγαίου και της Μεσογείου. Και του Μπερκίν, ο οποίος δολοφονήθηκε από σφαίρα αστυνομικού καθώς πήγαινε να αγοράσει ψωμί. Και άλλων πολλών ακόμα. Αν υπάρχει Θεός, λέω. Αν δεν υπάρχει, κανένα πρόβλημα. Χαρείτε. Κάντε μπαϊράμι. Γιορτάστε. Παρακαλέστε να μην υπάρχει. Γιατί αν υπάρχει, καήκατε. Σίγουρα δεν θα μείνει ατιμώρητος ο εορτασμός της γιορτής του τυράννου.

Χαίρεστε τώρα επειδή θα σας χαρίσει τη λύση που θέλετε; Εύχομαι να σας τη χαρίσει. Με συγχωρείτε, αλλά είμαι πολύ περίεργος από πού και ώς πού ελπίζετε κάτι τέτοιο. Δεν το χωράει το μυαλό μου. Κάντε τον κόπο να μου το εξηγήσετε. Μήπως θα αποσύρει τον στρατό του; Μήπως θα σας επιστρέψει τη Μόρφου; Μήπως θα πάρει πίσω τον πληθυσμό που μετέφερε εδώ; Μήπως θα δώσει το δικαίωμα στους Ελληνοκύπριους να εγκατασταθούν όπου επιθυμούν; Μήπως θα επιστρέψει το Βαρώσι χωρίς όρους; Μήπως θα σβήσει τη σημαία από τον Πενταδάκτυλο; Πέστε μου. Να μάθω και εγώ τον λόγο αυτής σας της χαράς. Είναι παράξενο που χαίρεται όπως εσάς η μερίδα των εθνικιστών πατριδοκάπηλών μας στον βορρά. Στάζει μέλι από το στόμα τους. Όλοι στάθηκαν σούζα να τον χαιρετίσουν. Μπήκαν στη σειρά για να τον συγχαρούν. Κανείς δεν νοιάζεται αν στις εκλογές υπήρξε δόλος ή αν έγινε το ένα ή το άλλο. Το αποτέλεσμα να κοιτάς, το αποτέλεσμα. Καταμέτρηση με μεγάλη ταχύτητα. Και ιδού το αποτέλεσμα. Ο αριθμός των ψηφοφόρων στην Κωνσταντινούπολη είναι δέκα εκατομμύρια. Ενώ ψήφισαν δεκαεφτά εκατομμύρια! Τι ωραία, τι ωραία! Δεν μπορώ να καταλάβω, πώς βρίσκεσαι εσύ στο ίδιο καλάθι με τους δικούς μας τους σοβινιστές; Εσύ χαίρεσαι γιατί αυξήθηκαν οι ελπίδες σου για λύση τώρα, ενώ οι δικοί μας χαίρονται επειδή έχουμε στεριώσει τη δουλειά! Τότε να ρίξουμε κορώνα - γράμματα. Να δούμε τι θα βγει.

Οι Οθωμανοί κατέλαβαν το νησί το 1571. Οι Τούρκοι το 1974. Η απόλαυση των Οθωμανών διήρκεσε 300 χρόνια. Των Τούρκων 41 χρόνια προς το παρόν. Λέω προς το παρόν διότι είναι ανοικτού τέλους. Ούτε εγώ δεν ξέρω πόσο θα διαρκέσει. Αλλά αφού επέστρεψαν ξανά οι Οθωμανοί, τα 41 χρόνια μπορούν να γίνουν και 101 και 301. Το πνεύμα των Οθωμανών σουλτάνων, των Μέθυσων και των Κατακτητών. Η ανάρτηση των σημαιών με τα τρία μισοφέγγαρα. Το ζωντάνεμα του Οθωμανού. Μήπως θες και εσύ να συνδέσεις δρόμο από τη Λάρνακα στην Ανατολία, όπως τον δρόμο που συνδέθηκε από την Κερύνεια; Κάνε το τότε. Ποιος σε κρατάει; Δεν θα εκπλαγώ καθόλου αν αφαιρέσει τη σημαία από τον Πενταδάκτυλο και βάλει στη θέση της μια πράσινη σημαία με τρία μισοφέγγαρα.

Μήπως μπορεί να γίνεται διαχωρισμός ανάμεσα στα πολιτικά κόμματα του κατακτητή μας; Όλα είναι το ίδιο σόι. Όλοι το ίδιο μας βλέπουν. Για όλους το Κυπριακό είναι εθνικό ζήτημα. Εγώ δεν ξεχωρίζω κανέναν. Εσύ το κάνεις. Κάνε το και περίμενε. Να σου δώσει ο Θεός αυτό που επιθυμείς. Αν ο λαός στην Τουρκία είναι ερωτευμένος με τον δήμιό του, εσύ είσαι ερωτευμένος με τον κατακτητή σου. Δεν σε ενδιαφέρει ότι έχει στενές σχέσεις με τους τζιχαντιστές οι οποίοι κόβουν κεφάλια στη Συρία. Δεν σε ενδιαφέρει καθόλου που έχει το πνεύμα του Σαντάμ, έτσι δεν είναι;

Δεν πέρασε κανένας σωστός ηγέτης επικεφαλής της δικής μας κοινότητας, αλλά ούτε και από τη δική σου κοινότητα πέρασε σωστός ηγέτης, Ελληνοκύπριε αδελφέ. Εσύ έχεις έναν επαναστάτη Τσίπρα, ενώ εγώ έναν δικτάτορα τώρα. Θες λύση; Πρόσεχε μην χάσεις και αυτά που έχεις.

πηγή