Αδελφέ μου (ποίημα του συν. Κώστα Καρδαρά)

Αδελφέ μου,

Πέθανες τη μέρα που γεννιόσουνα

Μια στάλα δάκρυ μέσα στο αίμα Σου

Με τον ήλιο κρατώντας στη χούφτα σου

Με Νικηφόρο Σάλπισμα στην κραυγή σου.

Αδελφέ μου,

Ανάσα στο στήθος μου

Μια στάλα αίμα στο δάκρυ μου.

Μια χούφτα Ήλιος στο αίμα μου.

Θελήσαμε την άνεση του μυρωδάτου καπνού των πούρων μας, την ωραία μουσική μας- βολικό προπέτασμα του θρήνου της ερπύστριας-

Συμβιβαστήκαμε.

Αδελφέ μου

Δεν μπόρεσαν να κρύψουν τον ήλιο στα όπλα τους.

Δεν μπόρεσαν να βάψουν αίμα την καρδιά τους

Μια μάζα σίδερο πάνω από τα μαύρα της Νύχτας ρούχα τους.

Αδελφέ μου

Συμβιβαστήκαμε. Μα πάλι η καρδιά Σου

που ζει στο βλέμμα μου χτυπάει

Στην σφιγμένη γροθιά μου ο ήλιος

ανασαίνει την ορφάνια σου

διψά να λιώσει τα παγωμένα τους σίδερα.

Αδερφέ μου

Ας τους δώσουμε το Σκοτάδι

Ας τους χαρίσουμε το Σκοτάδι

Είναι δικό τους

ΤΟΥΣ ΑΝΗΚΕΙ!

Στο αίμα σου

Αγώνα Υπόσχεση δίνω

Και στην Τιμή Σου

Νίκης κραυγή αποθέτω:

Για τον άνθρωπο!

Για τον Πολιτισμό!

Το ποίημα του συναγωνιστή Καρδαρά δημοσιεύθηκε στο εθνικιστικό περιοδικό ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ τον Οκτώβριο του 1978 στο αφιέρωμα για την εξέγερση της Τσεχοσλαβακίας εναντίον του Σοβιετικού ζυγού και στην θυσία του Γιαν Πάλατς στην αποκαλούμενη «Άνοιξη της Πράγας»

Το δημοσιεύουμε προς τιμή του συναγωνιστή μας για τα εξηκοστά του γενέθλια και την μεγάλη του ανιδιοτελή προσφορά στον Αγώνα. Τιμή μας που σε έχουμε συναγωνιστή μας Κώστα Καρδαρά. Ευχόμαστε να είσαι γερός και δυνατός και σε όλα τα πεδία των μαχών να βγαίνεις νικητής.

Κοινός Παρονομαστής