Δυο δρόμοι υπάρχουν για να πορευτούμε!

γράφει ο Πολύδωρος Iπ. Δάκογλου
Ζούμε σε μια μεγαλειώδη εποχή. Σε μια εποχή όπου ένας πολιτιστικός κύκλος ολοκληρώθηκε και το σύστημα αξιών που καθιέρωσε, υποχωρεί. Ένας άλλος πολιτιστικός κύκλος αναδεικνύεται και ένα άλλο σύστημα αξιών επικρατεί.

Οι αξίες του Ηρωισμού, της ανάλωσης υπέρ του συνόλου, της λατρείας της φύσης, της αναγνώρισης του Έθνους, της προστασίας της διαφορετικότητας, της αλληλεγγύης και της υπερηφάνειας για τη ράτσα στην οποία ανήκεις, παρακμάζουν… ξεθωριάζουν… ωθούνται στο περιθώριο.

Στην θέση τους αναδεικνύονται οι «αξίες» του βολέματος, του ατομισμού, της εκμετάλλευσης της φύσης, της διεθνιστικής παγκοσμιοποίησης, της επιβολής της ομοιομορφίας, της κοινωνικής πολιτικής και της αποκοπής από την ρίζα τους των

λαών που έχουν να επιδείξουν ιστορία.

Το σύστημα αξιών που καθιέρωσε ο Ελληνισμός, υποκύπτει στο σύστημα αξιών που πρεσβεύει ο Σιωνισμός. Η παρακμή εμφανίζεται σαν εκσυγχρονισμός και η ανατροπή της πυραμίδας των αξιών και των αξίων ονομάζεται μεταρρύθμιση. Το χρήμα και τα παράγωγά του έγινε το μέτρο αξιολόγησης των πάντων. Η Τιμή, η Αλήθεια, η Προσφορά στο σύνολο, είναι πλέον παρωχημένες έννοιες. Η πουτανιά, η πουστιά και η εξαπάτηση, είναι πλέον τρόπος ζωής. Τρόπος ζωής που καθορίζει ακόμη και την λειτουργία του πολιτεύματος, και των οργάνων του, «στην πολιτισμένη Δύση».

Στην αιώνια πάλη των δύο κοσμοαντιλήψεων που εναλλάσσονται στην ηγεσία και καθοδήγηση του πνεύματος (ανθρώπων και λαών), του Ελληνισμού και του Σιωνισμού, η εναλλαγή έχει ήδη συντελεσθεί και οι λαοί υφίστανται ήδη το τίμημα. Ένα τίμημα που πληρώνουν οι πολλοί και εισπράττουν οι λίγοι. Αυτοί που κατέχουν το χρήμα και την δύναμη που απορρέει από την διαχείρισή του.

Η Ευρώπη των Εθνών, στην οποία πιστεύουν και για την οποία αγωνίζονται οι Εθνικιστές, αποτελεί πια μακρινό όνειρο.

Η Ευρώπη των Λαών, στην οποία πιστεύουν και για την οποία αγωνίσθηκαν οι κομμουνιστές, αποδείχθηκε φενάκη.

Η Ευρώπη των πολυεθνικών, στην οποία προσέβλεπαν οι τεχνοκράτες και οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών, υπερκεράσθηκε.

Η Ευρώπη των Πολιτών, για την οποία αγωνίσθηκαν και προσπαθούν ακόμη κάποιοι ουτοπιστές, εκτρέπεται και γίνεται Ευρώπη των υπηκόων. 

Γίνεται αυτό που οι καθοδηγητές του νέου πολιτισμικού κύκλου επιθυμούν και για το οποίο πάλεψαν επί αιώνες, ροκανίζοντες το σύστημα αξιών και τα ήθη που είχαν διαμορφωθεί κατά την διάρκεια του κύκλου του Ελληνισμού.

Η Ευρώπη του τραπεζικού κεφαλαίου και των αφεντικών του, έβγαλε ήδη το κεφάλι της έξω από τη μήτρα και οι πρώτες σπαρακτικές φωνές ακούγονται. Η τερατογέννηση έχει συντελεσθεί.

Νέες αξίες, παρά φύσιν, θα προβληθούν και θα επιβληθούν ως αξίες της πολιτικής ορθότητας που επικρατεί. Νέα ήθη, αντιανθρώπινα, θα καθιερωθούν σαν συνέπεια αυτής της αλλαγής.

Η λατρεία του χρήματος θα γίνει η νέα θρησκεία όπου ο προκαθήμενος θα λέγεται Ρότσιλντ ή Ροκφέλερ, οι επίσκοποι θα είναι οι επικεφαλείς των Κεντρικών Τραπεζών, οι ιερείς θα είναι οι κορυφαίοι των πολιτικών κομμάτων και οι πιστοί ή οι άπιστοι, θα είναι οι Λαοί.

Ο κύκλος αυτός, της παρακμής, θα κλείσει γρήγορα. Είναι η δυναμική της υπερσυγκέντρωσης που θα επιβάλλει την εξάντληση των δυνατοτήτων του.

Οι αξίες του Ελληνισμού θα αναταχθούν. Θα επανέλθουν θριαμβευτικά. Μια νέα εποχή Δόξας του Ανθρώπου θα ξεκινήσει και πάλι.

Μέχρι τότε, δυο δρόμοι υπάρχουν για να πορευτούμε. Κάποιοι θα υποκύψουν και θα γίνουν ένα τίποτα και κάποιοι θα φυλάξουν τις Θερμοπύλες για να δώσουν το Ηθικό Πλεονέκτημα και τον χρόνο προετοιμασίας, στους νικητές της παρακμής που ανασυντάσσονται …στο μέλλον.