Ψηφίδες από την Ιστορία του Κινήματος: Το παρασκήνιο δημιουργίας της ΕΝΕΠ. ΜΕΡΟΣ 3ο

γράφει ο ιστορικός Αρχηγός του Ενιαίου Εθνικιστικού Κινήματος - ΕΝ.Ε.Κ. συν. Πολύδωρος Δάκογλου

Η συνάντηση της οδού Αλωπεκής με τον Στέφανο Στεφανόπουλο.

Στην συνάντηση με Στέφανο Στεφανόπουλο, πήγα με συγκεκριμένους στόχους. Για να τους πετύχω έπρεπε να βρω «ένα κώδικα επικοινωνίας» μαζί του. Δεν ήταν εύκολο. Ήταν μεγάλος σε ηλικία πολιτικός, από πολιτικό σόι που είχε περάσει από όλα τα αξιώματα και είχε φτάσει να διατελέσει Πρωθυπουργός της Ελλάδος. Είχε υπάρξει υπουργός σε παραγωγικά υπουργεία όπου είχε να επιδείξει έργο υπέρ της Ελλάδος, των Ελλήνων και του Ελληνισμού. Ήταν από τους πολιτικούς που είχαν βαθειά κατάρτιση σε θέματα Ελληνισμού.

από εκδήλωση ης ΕΝΕΠ  για τον Τουρκικό επεκτατισμό

Είχε γράψει βιβλία αξιόλογα, ένα των οποίων το προτείναμε ως στοιχείο βιβλιογραφίας στους εκπαιδευτικούς Πυρήνες του Κινήματος. Εγώ, ήμουν νέος και άγνωστος, με πρακτική πολιτική παιδεία μηδενική και εκπροσωπούσα ένα άγνωστο Κίνημα που το χαρακτήριζε η νιότη, η επαναστατικότητα και η απόφαση θυσίας. Ήμασταν άνθρωποι που «μιλάγαμε άλλη γλώσσα από τον Στεφανόπουλο».

Μελετώντας τον συνομιλητή μου, μέσα από τα βιβλία του και άρθρα εφημερίδων (από την εποχή της ενεργού ανάμειξής του στην πολιτική), διέκρινα μια τάση να μιλά συγκεκαλυμμένα και να μην αποκαλύπτει τον σκοπό και τον στόχο του. Σε αντίθεση με μας που θέταμε πάντοτε το θέμα ευθέως. Έπρεπε λοιπόν να είμαι και προσεκτικός και τυχερός.

Από πολιτική συνεστίαση της ΕΝΕΠ στο
ξενοδοχείο ΚΑΡΑΒΕΛ 

Με υποδέχθηκε στο γραφείο του, και είχε την ευπρέπεια να σηκωθεί όρθιος και να με χαιρετίσει όταν ο Διευθυντής του, Γιώργος Στασινόπουλος, έκανε τις συστάσεις λέγοντας: «Κύριε Πρόεδρε να σας γνωρίσω τον κ. Δάκογλου που ηγείται μιας μεγάλης ομάδας νέων οι οποίοι είναι πρόθυμοι να αποτελέσουν τον πυρήνα του κόμματος προεκλογικά για να βοηθήσουν στην πτώση του Καραμανλή». 

Η συζήτηση εξελισσόταν διερευνητικά και χωρίς να μπαίνουμε στο ζουμί μέχρι την στιγμή που είχα την έμπνευση να του πω « …κ. Στεφανόπουλε, όπως γράφετε στο βιβλίο σας ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ - ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΑΙ ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΑΤΟΜΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΑΡΞΙΚΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ, το οποίο διδάσκουμε στα μέλη μας, ….» και του ανέφερα τις απορριπτικές για τον Μαρξισμό θέσεις μας.

δημοσίευμα του Ελεύθερου Κόσμου για την
χοροεσπερίδα της ΕΝΕΠ με παρουσία του
Σπύρου Θεοτόκη

Ήταν σαν να είχα βρει το «πασπαρτού» που άνοιγε όλες τις πόρτες. Πέρασε την συζήτηση σε φιλοσοφικό επίπεδο και εντυπωσιάσθηκε που μπορούσα να τον ακολουθώ και να συμμετέχω. Η αναφορά στον Περικλή Γιαννόπουλο και στον προορισμό του Έλληνος, που έκανα, ήταν η τελική βολή στην όποια αμφιβολία είχε για μια συνεργασία με μια ομάδα νέων που, ο ίδιος δεν γνώριζε.
Όταν μάλιστα του είπα ότι είναι πεποίθηση όλων των μελών του Κινήματος πως «η ιστορία του κόσμου γράφεται από την αέναη πάλη της κοσμοθεωρίας του Ελληνισμού με την κοσμοθεωρία του Σιωνισμού». Και ότι «απαιτείται αγώνας γιατί βρισκόμαστε στο μεταίχμιο εκείνο όπου –δυστυχώς- οι αξίες του Ελληνισμού υποχωρούν μπροστά στις προελαύνουσες αξίες του Σιωνισμού», ένοιωσα -χωρίς να μου απαντήσει σ’ αυτό- ότι είχαμε κερδίσει το παιχνίδι. (Όπως προέκυψε από τις μετέπειτα τακτικές συνεργασίες μας κατά την διάρκεια του προεκλογικού αγώνα, είχε βαθειά συναίσθηση της αντιπαλότητας Ελληνισμού – Σιωνισμού, χωρίς όμως να τρέφει άσχημα αισθήματα κατά των Εβραίων).
Με κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα με ανέκφραστο πρόσωπο, ακούμπησε την πλάτη του πίσω, στην πολυθρόνα του, και μου ζήτησε να επανέλθω την επομένη το πρωί με ένα πλάνο δράσης της νεολαίας.

ΑΥΡΙΟ: ΨΗΦΙΔΑ 22 (Τι ζήτησα από τον Στεφανόπουλο και τι κατάλαβα πως τον απασχολούσε).