Ψηφίδες από την Ιστορία του Κινήματος: Ο Οργανωτικός Διευθυντής της Εθνικής Παράταξης και η εκδήλωση της Κατερίνης

από αριστερά:
Πολύδωρος Δάκογλου Στέφανος Στεφανόπουλος,
Θόδωρος Περρωτής και στο βάθος Κων Χατζησταύρου   

γράφει ο ιστορικός Αρχηγός του Ενιαίου Εθνικιστικού Κινήματος - ΕΝ.Ε.Κ. συν. Πολύδωρος Δάκογλου

Αν και η δημιουργία της Ε.Ν.Ε.Π. (Ελληνική Νεολαία Εθνικής Παρατάξεως), όπως τουλάχιστον την σχεδιάσαμε, είχε ημερομηνία λήξης την επομένη των εκλογών του 1978, ήρθαν έτσι τα πράγματα (θα υπάρξει σχετική ψηφίδα) που οδηγηθήκαμε στην αναθεώρηση του σχεδιασμού. Ο νέος σχεδιασμός προέβλεπε την εκ των έσω «κατάληψη της Εθνικής Παράταξης» και την σταδιακή μετατροπή του κόμματος σε πολιτικό φορέα προβολής του εθνικιστικού πολιτικού προγράμματος.
Για να επιτευχθεί αυτό, έπρεπε να διαφυλαχθούν κάποιες προϋποθέσεις. Μία από αυτές, κορυφαία, ήταν η ύπαρξη του κόμματος της Εθνικής Παράταξης. Δηλαδή, του «πολιτικού ξενιστή» που θα επέτρεπε την προβολή και καθιέρωση δεκάδων πολιτικών στελεχών κορυφής και βάσης.

Όμως, εδώ υπήρχε ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα. Η μη εκλογή του Στέφανου Στεφανόπουλου, η μικρής δύναμης βουλευτική εκπροσώπηση, η διαμάχη των Παπαδοπουλικών με τους Βασιλικούς και τους φιλοκαραμανλικούς, είχαν οδηγήσει το κόμμα σε μετεκλογική παράλυση. Μια παράλυση που, εκείνη την εποχή όπου τα κόμματα ανθούσαν κάτω στην βάση, ερχόταν σε πολύ μεγάλη αντίθεση σε σχέση με την εντυπωσιακή ανάπτυξη της Ε.Ν.Ε.Π. (Νεολαίας της Εθνικής Παράταξης). Έπρεπε λοιπόν να προσπαθούμε όχι μόνον για την ανάπτυξη της Ε.Ν.Ε.Π. και την ενδυνάμωση των δεσμών των στελεχών του Κινήματος με τους νεολαίους σε όλη την Ελλάδα, αλλά και να φροντίζουμε να κρατάμε ζωντανό το κόμμα.

Υπηρετώντας αυτόν τον σχεδιασμό, οργανώναμε πολιτικές ομιλίες ανά την Ελλάδα, όπου, οι ψηφοφόροι του κόμματος συνήθιζαν την καθοδηγητική αρμοδιότητα των κατά τόπους επικεφαλής της νεολαίας και προωθούσαμε την αναγνωρισιμότητα των κορυφαίων στελεχών του Κινήματος. Μια τέτοια πολιτική εκδήλωση οργανώθηκε και στην Κατερίνη όπου η Τοπική της Ε.Ν.Ε.Π. ήταν πολύ δυνατή σε αντίθεση με την ανύπαρκτη Τοπική της Ε.Π., που όμως είχε πολλούς ψηφοφόρους.
Ανταποκρινόμενοι στο αίτημα του Χατζηβασιλείου και των άλλων παιδιών, συνεννοηθήκαμε με τον Αποστολάκο (Βουλευτή της Εθνικής Παράταξης και φίλο της Νεολαίας), να πάμε μαζί και να μιλήσει στους αδημονούντες Εθνικοπαραταξίτες για την επικείμενη οργάνωση και ενεργοποίηση του κόμματος. Η Ε.Ν.Ε.Π., Τ.Ο. Κατερίνης, με αυτή την εξαγγελία, οργάνωσε πολιτική συνεστίαση (για να μαζέψουν οι νεολαίοι και χρήματα για τις ανάγκες του αγώνα) που όπως μας ενημέρωσαν θα είχε τετρακόσιους περίπου παριστάμενους (τόσες προσκλήσεις είχαν πουληθεί). 

Όμως, το πρωί της ημέρας της ομιλίας, ο Αποστολάκος έπαθε λουμπάγκο και ήταν αδύνατο να μετακινηθεί. Θέμα αναβολής της εκδήλωσης δεν υπήρχε, και σε άλλο βουλευτή δεν θέλαμε να απευθυνθούμε γιατί οι σχέσεις μας με αυτούς δεν ήταν στο επιθυμητό επίπεδο. Από την άλλη πλευρά, οι παριστάμενοι στην ομιλία που ήταν μεγάλης ηλικίας και «δεξιών, συντηρητικών απόψεων», δεν μπορούσαν να αποδεχτούν έναν 25άρη ή έναν 30άρη να τους μιλάει για την πορεία του κόμματος. Έτσι, με ένα κόμμα χωρίς οργάνωση και στελέχη αλλά και χωρίς βουλευτή, που λόγω τίτλου θα τους κέρδιζε την εμπιστοσύνη, υπήρχε ένα θέμα δυσεπίλυτο.
Η λύση που δώσαμε ήταν η εξής. Τηλεφώνησα αμέσως στον συναγωνιστή Θάνο Καλαχάνη να έρθει από την Πάτρα και να πάμε μαζί στην Κατερίνη. Εκεί θα τον παρουσιάζαμε, στους παριστάμενους, ως Διευθυντή του κόμματος που θα τους ενημέρωνε για την επικείμενη έναρξη οργάνωσης και θα τους μετέφερε ένα χαιρετισμό του Στέφανου Στεφανόπουλου. Η ηλικία του (55 ετών) και το παράστημά του εξασφάλιζαν την επιδιωκόμενη εικόνα. Η εμπειρία του όμως δεν ήταν αρκετή για να φέρει εις πέρας την ομιλία που έπρεπε να έχει σχέση με το κόμμα της Εθνικής Παράταξης. 

Το στρατήγημα ήταν απλό. Οι νεολαίοι συναγωνιστές θα παρουσίαζαν τον Θάνο Καλαχάνη ως Διευθυντή του κόμματος, αυτός θα διάβαζε το μήνυμα του Στεφανόπουλου και θα παρέδιδε το ακροατήριο σε μένα λέγοντας ότι ήμουν, εκτός από Αρχηγός της ΕΝΕΠ, και ο αρμόδιος εισηγητής της ομάδας μελέτης οργάνωσης του κόμματος.
Ό συναγωνιστής Θάνος Καλαχάνης ήρθε στην Αθήνα το μεσημέρι και φύγαμε κατ’ ευθείαν για Κατερίνη όπου φτάσαμε λίγο πριν από την προγραμματισμένη έναρξη της εκδήλωσης.
Έπαιξε τον ρόλο του άψογα. Εγώ, παρέλαβα την σκυτάλη και έκανα την ομιλία. Οι παριστάμενοι ικανοποιήθηκαν. Τους άρεσε που δεν άκουσαν τα τετριμμένα για Βασιλιά και Παπαδόπουλο, αλλά για Ελλάδα, νεολαία και αγώνα. Όταν τελείωσα, μαζί με τον Θάνο Καλαχάνη, γυρίσαμε τα τραπέζια και μιλήσαμε μαζί τους «φτιάχνοντας κλίμα». Η ατμόσφαιρα για την νεολαία έγινε πάρα πολύ θετική και οι μεγάλης ηλικίας Εθνικοπαραταξίτες, έκτοτε, «πλαισίωσαν» και στήριξαν τον αγώνα της νεολαίας που «αυγάτισε» και προώθησε την ιδέα του Εθνικισμού στην περιοχή.
Ο συναγωνιστής Θάνος Καλαχάνης δεν είναι πλέον εν ζωή. Πάλευε όμως για τον Εθνικισμό μέχρι την τελευταία του πνοή.

ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ: ΨΗΦΙΔΑ 15 (Πως απέτυχε η προσπάθεια ελέγχου της ηγεσίας της ΟΝΝΕΔ)