Μερικές σκέψεις για την σημερινή απεργία.

Έχω υπάρξει και φτωχός αλλά και σχετικά εύπορος.

Έχει τύχει να είμαι άνετος οικονομικά αλλά και να μην έχω να πάρω τσιγάρα.

Έχω υπάρξει οικονομικός μετανάστης σε χώρες που μου έκαναν την τιμή να με υποδεχθούν.

Έχω επιχειρήσει κι έχω κερδίσει αλλά έχω βιώσει και επαγγελματική καταστροφή.

Ποτέ όμως δεν μίσησα τον πλούτο. Ούτε τους πλούσιους,

Ακόμη κι όταν δεν είχα να πάρω τσιγάρα, δεν μου έφταιγαν οι συμπατριώτες μου που ζούσαν άνετα ή κονομούσαν τρελά.

Δεν είναι η πάλη των τάξεων που ρυθμίζει τις ζωές των ανθρώπων. Όλα είναι θέμα ικανότητας, ταλέντου, συγκυριών, υπομονής, επιμονής και, πολλές φορές,

τύχης.

Πάνω από όλα όμως είναι θέμα βούλησης και ικανότητας του κράτους. Να καταφέρνει δηλαδή το κράτος να δημιουργεί προϋποθέσεις ώστε ο πληθυσμός του να μπορεί να αναπτύξει ελεύθερα τα ταλέντα του. Να εκμεταλλευτεί σωστά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα του τόπου προς όφελος των πολιτών του.

Την ευημερία θα την φέρει μια ευνομούμενη πολιτεία με θέληση κι όχι μπουλούκια απεγνωσμένων που τους φταίνε οι πάντες πλην του εαυτού τους.

Είναι η πολιτική που καθορίζει την οικονομία κι εκεί ας αναζητήσουμε το πρόβλημα και την λύση του.

ΝΙΚΟΣ ΤΖΙΟΠΑΣ