Γ. Κοντογιώργης: Εάν το δημοψήφισμα ήταν δημοκρατικό δεν θα το θεσμοθετούσε η μοναρχευομένη ολιγαρχία.

Για να μεταβούν οι κοινωνίες στο μέλλον πρέπει να αποτινάξουν τις αλυσίδες των βεβαιοτήτων που εγκατέστησαν στο μυαλό τους οι ολιγάρχες του Διαφωτισμού και τις διακινεί σήμερα η διεθνής της ολιγαρχικής κομματοκρατίας και των αγορών. Να πάψουν να αίρονται και να φέρονται από τους πολιτικούς δημοσιώνες της μοναρχευομένης ολιγαρχίας ή από τους εναλλακτικούς δυνάστες της "αμεσοδημοκρατίας", που όχι μόνο ταξινομούν τη νεοτερική ολιγαρχία στις δημοκρατίες, αλλά και με πρόσχημα το λεγόμενο «δημοψήφισμα» επιζητούν τρόπους για να υποκαταστήσουν σε ρόλους «καθοδήγησης» της κοινωνίας τους τωρινούς της δυνάστες. Εάν το δημοψήφισμα ήταν δημοκρατικό δεν θα το θεσμοθετούσε η μοναρχευομένη ολιγαρχία.

Εάν οι κοινωνίες θέλουν πραγματικά να βγουν στο ξέφωτο των συσχετισμών και να ατενίσουν ξανά την ελπίδα στον ορίζοντα, έχουν μόνο ένα δρόμο. Να μεταβούν στο μέλλον που με νύχια και με δόντια όλοι μαζί οι ολιγάρχες τους αποκρύπτουν, κρατώντας τες δέσμιες στο σπήλαιο της άγνοιας. Να διεκδικήσουν την ανάκτηση της ιδιότητας του εντολέα, να μεταβληθούν σε καθημερινό θεσμό της πολιτείας και να αποφασίζουν οι ίδιες για τη μοίρα τους.

 Είναι εφιαλτικό να εναποθέτουν σε ένα πρόσωπο, τον πρωθυπουργό, τις τύχες μιας ολόκληρης κοινωνίας και της χώρας, να του εκχωρούν την βούλησή τους και την εν λευκώ διαχείριση των συμφερόντων τους, και συγχρόνως να τον εγκαθιστούν στο βάθρο του ανεύθυνου άρχοντα, έξω από την πολιτεία δικαίου, παραιτούμενες από κάθε δικαίωμα ελέγχου, αναζήτησης ευθυνών και συμμόρφωσης με τη βούλησή της. Το μέλλον της ελπίδας δεν κατοικεί στην εναλλαγή της δυναστικής κομματοκρατίας στην εξουσία, ούτε στις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας στους δρόμους, αλλά με την αξίωση της κοινωνίας να ανακτήσει την πολιτική της κυριαρχία, αρχής γενομένης από την ιδιότητα του εντολέα, που τώρα κατακρατεί κατά τρόπο ολοκληρωτικό ο πολιτικός ηγεμόνας.

Γεώργιος Κοντογιώργης