ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ: Στο Μέτωπο του Αιώνος

Ή Ελληνική ιδεολογικοπολιτική Κρίσις, πού άρχισε εδώ και πενήντα χρόνια, δεν τελείωσε ακόμη. θα διαρκέσει πέρα από το τέλος αυτής, ίσως μάλιστα πέρα από τα μέσα της επομένης δεκαετηρίδας. Προχωρεί ακάθεκτη προς τα τελικά αποφασιστικά της γεγονότα, με την αδιαλλαξία μιας μεγάλης ιστορικής μοίρας, απ' την οποίαν δεν μπόρεσε να ξεφύγει καμία γενεά του παρελθόντος και πού καθορίζει απόλυτα όλες τις γενεές του παρόντος.

Αυτός πού κηρύσσει το τέλος της, η πού νομίζει ότι την νίκησε, αυτός δεν την καταλαβαίνει.

Κάθε προσωπικότητα πού εμφανίζεται στο προσκήνιο την εποχή αυτή, ό Βενιζέλος, ό Μεταξάς, ό Πλαστήρας, ό Πάγκαλος, ό Ζαχαριάδης ό Παπάγος, ό Καραμανλής, ό Παπανδρέου, ό Παπαδόπουλος, κάθε μεγάλο γεγονός, ή Μικρασιατική καταστροφή, ό δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, ή κατοχή, τα Δεκεμβριανά, ό συμμοριτοπόλεμος, ή 21η Απριλίου, η το Κυπριακό δράμα, όλα αυτά δεν είναι παρά μορφές κάτω από τις όποιες πραγματοποιείται αυτή ή πανεθνική κρίσις, δηλαδή ή κρίσις της οργανικής δομής των ιδεολογικοπολιτικών συστημάτων πού μέχρι σήμερα κυριαρχούσαν πάνω στον Λαό των Ελλήνων. Πρόκειται για πρόσωπα και για φαινόμενα μιας εποχής παρακμής και καταρρεύσεως.

"Όλες οι περασμένες  ιδεολογικοπολιτικές δομές γνώρισαν το ίδιο αυτή την Κρίση να ξεπετάγεται από μέσα τους.    Και είχε πάντα, σαν καταγωγή, το έξαλλο μίσος, πού γεννιέται από την κατάρρευση των ονείρων και την συντριβή  των προσδοκιών των ομάδων και των Λαών.

Για πολύ καιρό και μέχρι σήμερα, σ αυτήν εδώ την χώρα, είμαστε όλοι χωρίς εξαίρεση σκλάβοι της θελήσεως των γεγονότων, τα βοηθητικά όργανα της παγκοσμίου εξελίξεως· Προδομένοι από διανοητικά και φυσικά διεφθαρμένα πολιτικά κόμματα, έχοντας δεχτεί, χωρίς διόλου ν' αμυνθούμε, τις κλωτσιές όλου του κόσμου, αλλοτριωμένοι χωρίς εξαίρεση σε ξένα συμφέροντα, κρατούσαμε μονάχα την θλιβερή ανάμνηση εκείνων πού σκόρπισαν τα κόκαλα τους στις πεδιάδες της Μ.Άσίας, στα υψίπεδα της Αλβανίας, στις βραχώδεις οροσειρές του Βίτσι και του Γράμμου, μάταια, για όνειρα πού αποδείχθηκαν ψεύτικα και για σκοπούς πού προδόθηκαν.

Μας μιλούσαν για την ελευθερία του κοινοβουλευτισμού και δεν βλέπαμε την διανοητική γάγγραινα πού παρέλυε κάθε θέληση του Λαού μας για πραγματική ελευθερία και ανεξαρτησία.Μας μιλούσαν για την προοδευτικότητα τού σοσιαλισμού και δεν βλέπαμε την συντριβή και την διάλυση κάθε οργανωμένου τρόπου ζωής, κάθε πειθαρχημένης αφοσιώσεως και αυτοκυριαρχίας μπροστά σ' ένα μεγάλο έργο. Μας μιλούσαν για την δικαιοσύνη τού κομμουνισμού και δεν είπαμε ότι το πιο ελεύθερο κράτος αυτού τού αρρωστιάρικου ρητορισμού είναι ή Ρωσία, όπου δεν υπάρχει πια "κόμμα" άλλα μια ορδή τεχνοκρατών, σύμφωνα με το παλιό ασιατικό είδος πού Βασιλεύει μ' αυτό το όνομα. Μας μιλούσαν για την αναγκαιότητα της Δικτατορίας και δεν βλέπαμε το πολύ απλό γεγονός ότι ή Δικτατορία είναι το τέλος μιας παλαιάς εποχής και όχι ή αρχή της καινούριας. 

"Όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Σ' αυτήν την γιγαντιαία μονομαχία ανάμεσα στις μεγάλες τάσεις, πού άρχισε να εκτυλίσσεται εδώ και ένα χρόνο μέσα   στο Λαό μας, στη μέση αυτής της αλλαγής,  όπου ό τρομοκρατημένος αστός, μαζί με τον αγκυλωμένο κομμουνιστή γραφειοκράτη και τον διεφθαρμένο σοσιαλιστή διανοούμενο, ακούν το ουρλιαχτό των στοιχειακών δυνάμεων τού  Εθνικισμού,  ξεπετάγεται το ΚΙΝΗΜΑ.  Προβλέποντας το μέλλον πού έρχεται,  τρέχουν όλοι να κρυφτούν κάτω από όρους πού τούς προφέρουν για πρώτη φορά στη ζωή τους, κάτω από συνθήματα όπως "Έθνος,   Ιστορία, Λαός, Πατρίδα και  Εθνική  ανεξαρτησία. Βγαίνουν στους δρόμους τρομοκρατημένοι από τα γεγονότα πού τούς έχουν περικυκλώσει και κραυγάζουν την ηθική δειλία τους στο μέλλον πού έρχεται      και πού δεν το κατανοούν, γιατί δεν το ξέρουν.    Και γράφουν. Γράφουν για τα εσωτερικά προβλήματα,  τις υδατοπτώσεις και τις συντάξεις σ' ένα χείμαρρο από προγράμματα πού δεν λένε τίποτα γιατί τούς λείπει ή ψυχή.    'Η ρωμαλέα Ιδεολογία.

Στην Ελλάδα όμως ή επερχόμενη ιστορία σηκώνεται πολύ πέρα από τις οικονομικές ανάγκες και τα ιδεώδη της εσωτερικής πολιτικής. Αιδώ, για πρώτη φορά ύστερα από πολλά χρόνια, μπαίνουν σε διαμάχη οι στοιχειώδεις δυνάμεις της ίδιας της ζωής και σ' αυτόν τον αγώνα, ή αρχή είναι ή  Όλα η Τίποτα. Ή διαφθορά των ιδεολογικοπολιτικών δομών θα γίνει  πολύ γρήγορα πιο οριστική, πιο συνειδητή και λιγότερο κρυμμένη· Οι μάσκες, πού προέρχονται από την κοινοβουλευτική εποχή των μεταβολών, θα πέσουν εντελώς. "Όλες οι προσπάθειες να αιχμαλωτισθεί το περιεχόμενο του μέλλοντος σε κόμματα, θα ξεχασθούν γρήγορα· Οι μαρξιστικές μορφές αυτών των δεκαετιών θα αντικατασταθούν από νέες μορφές, απρόβλεπτες, και ό ευδαιμονισμός του σημερινού τύπου, θα εξαφανισθεί εξ ίσου· Το μόνο πού θα μείνει παντού θα είναι το αγωνιστικό πνεύμα. Ή μοίρα πού κάποτε κρυσταλλώθηκε σε μορφές γεμάτες νόημα και σε μεγάλες παραδόσεις, θα επενδυθεί, για να κάνη την Ιστορία, την μορφή των άμορφων φυλετικών δυνάμεων. Οι λεγεώνες του Αξιοκρατικού Εθνικισμού αρχίζουν να προσχωρούν.

Οι τελευταίες αποφάσεις περιμένουν τούς ανθρώπους τους. Μπροστά τους σβήνουν οι μικροί    θόρυβοι και οι μικρές ιδέες της σημερινής πολιτικής.  Ό Αγώνας αρχίζει παντού.  Εκεί όπου υπάρχει έστω   και ένας τρομοκρατημένος αστός, πρόθυμος να κάνη τα πάντα για να σώσει το τομάρι του.  Εκεί όπου υπάρχει έστω και ένας αγκυλωμένος κομμουνιστής γραφειοκράτης, πρόθυμος να σκοτώσει κάθε μορφή ζωής και Φυλετικής ζωντάνιας.  Εκεί όπου υπάρχει έστω και ένας σοσιαλιστής διανοούμενος, έτοιμος να ξεχύσει την λυρική διαφθορά του πάνω σ' έναν Λαό πού μάχεται με την ίδια την Ιστορία. Γιατί Εκεί είναι το Μέτωπο·

 
Εθνικιστικό Περιοδικό ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ αρ. τεύχου 5 15 Δεκεμβρίου 1975