Ο Σώρρας στην κυβέρνηση, ο λαός στην εξουσία

Πρόλογος από τον Πολύδωρο Ιππ. Δάκογλου

Ένα εντυπωσιακά καυστικό, καθαρά πολιτικό άρθρο, αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα Liberal.gr.

Γραμμένο από τον εύστοχο και διεισδυτικό Γ. Παπαδόπουλο – Τετράδη, θέτει ουσιαστικά ένα μεγάλο θέμα που, από την μεταπολίτευση και μετά, αποτελεί ταμπού για τους πολιτικούς αναλυτές.

Τα ερωτήματα που προκύπτουν σε κάθε σκεπτόμενο Πολίτη είναι πολλά. Καταγράφω μερικά από αυτά ως συμβολή μου σε ένα ευρύτερο προβληματισμό.

* Μπορεί, στην εποχή μας, ο κοινοβουλευτισμός να αποτελεί σύστημα επιλογής ηγεσιών και διακυβέρνησης μιας χώρας;

* Επιτρέπεται, με μόνο κριτήριο το όριο ηλικίας, να ονομάζονται πολίτες και να αποκτούν δικαίωμα ψήφου όλοι ανεξαιρέτως;

* Ποια είναι η ευθύνη των πολιτικών και άλλων παραγόντων, που επηρεάζουν προς λάθος κατεύθυνση το λαό, για όσα δυσμενή προκύπτουν από τις ιδιοτελείς ή ανεύθυνες συμπεριφορές και αποφάσεις τους;

* Εν τέλει, σε μια εποχή όπου η αριστεία και η καινοτομία είναι τα επιτακτικώς ζητούμενα, γιατί πρέπει να διοικούν ένα λαό άνθρωποι και θεσμοί «δυσλειτουργικοί»;

* Τέλος, υπάρχουν άλλες προτάσεις διακυβέρνησης που να είναι, συμβατές με τα δικαιώματα των ανθρώπων, τα συμφέροντα της χώρας, την προστασία της ιστορίας και τους περιορισμούς του πολιτικού περιβάλλοντος της εποχής; 

Διαβάστε το άρθρο του Γ. Παπαδόπουλου – Τετράδη, και προβληματισθείτε.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ

Αν αναρωτιέται κανένας εχέφρων άνθρωπος πώς γίνεται και ο Σώρρας κυκλοφορεί ελεύθερος και δικαιωμένος από δικαστήρια (!) την ώρα που φαίνεται πεντακάθαρα από 100 χιλιόμετρα ότι η ιστορία του βρωμάει και πώς γίνεται να τον ακολουθεί πλήθος ανθρώπων, που ορκίζεται σε καφενεία και σε δυνάμεις υπερκόσμιες, η απάντηση είναι απλή: Δείτε τα εκλογικά αποτελέσματα.

Μετά τη μεταπολίτευση, γιατί πριν οι κάτοικοι της χώρας ας πούμε ότι ήταν αμόρφωτοι, εμφανίστηκαν διάφορα φαινόμενα τύπου Σώρρα.

Το 1976 εμφανίστηκε ένας τύπος που υποστήριζε ότι διαθέτει το νερό που γιατρεύει τον καρκίνο! Κατά πλήθη συνέρρεαν οι πολίτες με μπιτόνια και μπουκάλια για να πάρουν από τα χέρια του το νερό και μερικοί, κατά τα άλλα σοβαροί άνθρωποι, διατείνονταν ότι είδαν γιατρειά! 

Το ανήκουστο ήταν που η εφημερίδα με τη μεγαλύτερη κυκλοφορία, «Τα Νέα», υποστήριζε τον εμφανώς απατεώνα και έβλεπε τις πωλήσεις των φύλλων της να απογειώνονται! Ποιος ήταν διευθυντής της; Ο γνωστότατος δημοσιογράφος και μετέπειτα υπουργός Εξωτερικών Γιάννης Καψής!

Η ιστορία του Καματερού ξεφούσκωσε όταν αποδείχτηκε με χημικές έρευνες ότι το νερό που πάσαρε στα πλήθη δεν ήταν παρά νεράκι και άρχισε να επιβάλλεται η λογική επί της υστερίας του πλήθους. Ο Καματερός πήγε σπίτι του και το 1998 αυτοκτόνησε!

Εκεί γύρω στις αρχές του 1980 τα πλήθη άρχισαν να συρρέουν πάλι κατά χιλιάδες σε μια άλλη πηγή λύσης των προβλημάτων τους, στο Αιγάλεω. Μια πανέξυπνη γυναίκα διαπίστωσε στη ζωή του δρόμου πόσο ανόητοι είναι οι άνθρωποι και μεταμορφωμένη σε μοναχή Αθανασία είχε αρχίσει ήδη μετά την Κατοχή να… κάνει θαύματα, να γιατρεύει αρρώστους, να λύνει ατομικά και οικογενειακά προβλήματα, με την απαραίτητη βοήθεια μερικών μπιστικών.

Η Αγία Αθανασία του Αιγάλεω είχε μαζέψει περιουσία ολόκληρη από τις δωρεές και τα τάματα και τις προσφορές των πιστών μέχρι τη μέρα που ένας καλός εισαγγελέας παρενέβη σπρωγμένος από ρεπορτάζ δημοσιογράφων και η Αγία αποκαθηλώθηκε και οδηγήθηκε στη δικαιοσύνη για τα περαιτέρω, παρά την αδυναμία που της είχε δημοσίως ο τότε υπουργός Εργασίας Κ. Λάσκαρης! Αθωώθηκε φυσικά, αλλά τα δημοσιεύματα είχαν ήδη κλονίσει την πίστη των οπαδών. Μέχρι το 2013 ήταν γνωστό ότι ζούσε ανάπηρη στην Αίγινα.

Τη δεκαετία του ’80 φύτρωσε ένας άλλος τύπος, που καλή ώρα σαν τον Σώρρα, έλεγε ότι έχει τεράστια περιουσία και καλούσε τον κόσμο να γίνει συμμέτοχος σε μια μεγάλη επένδυση, από την οποία θα κέρδιζε πολλά λεφτά. Ο Τροχανάς δε σταμάτησε εκεί. Μπήκε και στην ΑΕΚ, την αγόρασε, την πούλησε, ενώ πλήθη κόσμου άρχισαν να βάζουν τις οικονομίες τους «στην επένδυση», που δεν ήταν παρά κάτι στρέμματα στην Κρήτη!

Κι αυτή η ιστορία ξεφούσκωσε με πλήθος από δίκες, λίγο πιο δύσκολα, γιατί οι οπαδοί του Τροχανά ήταν φανατικοί και, όπως όλοι σχεδόν οι εξαπατημένοι δύσκολα παραδέχονταν ότι είχαν πιαστεί κορόιδα και είχαν χάσει τα λεφτά τους.

Λίγα χρόνια μετά αποκαλύφθηκε ότι η μισή Ήπειρος και χιλιάδες άλλοι πολίτες από όλη τη χώρα είχαν χάσει τις οικονομίες τους από έναν απατεώνα που υποσχόταν μεγάλες αποδόσεις αν του έδιναν τα λεφτά τους. Τα έδωσαν, λοιπόν, στον Γούκο και τραβήχτηκαν για χρόνια στα δικαστήρια επί ματαίω, αφού κι εδώ ο εισαγγελέας έδωσε τη χαριστική βολή στην απάτη μεν, αλλά από το 1995 και μετά ο Γούκος συνέχισε τη ζωή του κανονικά.

Τις επόμενες δεκαετίες άνθησε ένα νέο είδος αφαίμαξης των πολιτών, πιο νόμιμο και επίσημο: Το κόλπο με το Χρηματιστήριο, που δια στόματος του τότε υπουργού Γιάννου Παπαντωνίου θα πλούτιζε τους μετόχους στο όνομα της απογείωσης της ελληνικής οικονομίας! Μερικά εκατομμύρια Έλληνες έχασαν τα λεφτά τους από την αμυαλιά να νομίζουν ότι οι μετοχές είναι χρυσόχαρτα με διαρκή ανοδική πορεία μέχρι πλουτισμού του τελευταίου πολίτη!

Αυτό το σκάνδαλο κατέρρευσε όχι από παρέμβαση εισαγγελέα, όπως θα έπρεπε, αλλά από το νόμο της αγοράς, της λογικής και της απάτης όσων ξέρουν τα κόλπα της χρηματαγοράς. Από τους πραγματικούς ενόχους ελάχιστοι πλήρωσαν στη δικαιοσύνη και φυσικά ούτε που αγγίχτηκε ως ηθικός αυτουργός ο υπουργός Γιάννος Παπαντωνίου!

Πολύ πριν εμφανιστεί ο Σώρρας στο στερέωμα, ένας πολιτικός με το ψεύτικο σύνθημα «λεφτά υπάρχουν» υφάρπαξε την ψήφο των πολιτών και αφού αποδείχτηκε στην πράξη ότι λεφτά δεν υπήρχαν, κατάργησε την κυριαρχία της χώρας και παρέδωσε τη διαχείρισή της σε ξένους ιδιώτες και κυβερνήσεις, αφού τη φέσωσε με ένα σκασμό δις. σε πρόσθετο χρέος!

Επιπλέον, έθαψε τις λίστες με τα αφορολόγητα λεφτά των Ελλήνων κεφαλαιούχων στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατόν νομικά να πάρει πλέον το κράτος τα εκατομμύρια των φόρων που του οφείλονται.

Αυτές οι απατεωνιές δεν κυνηγήθηκαν ποτέ από κανέναν εισαγγελέα και κανένας υπεύθυνος δεν πλήρωσε. Αντίθετα, η καταστροφή από αυτή την εγκληματική ανευθυνότητα, για να μην υποθέσουμε δόλο, εξακολουθεί και βασανίζει τον τόπο μέχρι σήμερα με ακόμα χειρότερες από τις πρώτες συνέπειες.

Γιατί, προτού εμφανιστεί ο Σώρρας, εμφανίστηκε μία ολόκληρη οργάνωση ανθρώπων που υποσχέθηκε λύτρωση από τα μνημόνια, χάρισμα φόρων και προστίμων, ατιμωρησία ενόχων σε παρανομίες, αυτόματο κούρεμα 450 δις. χρέους με έναν νόμο, επιστροφή 300 δις ευρώ από τη Γερμανία που μας τα χρωστάει, 13η σύνταξη και αυξήσεις σε όλους και ξανακέρδισμα της εθνικής ανεξαρτησίας.

Αυτή η απατεωνιά αποδείχτηκε στην πράξη από την αύξηση του χρέους κατά 185 δις., την τρύπα στο νερό με τα χρωστούμενα της Γερμανίας, τη δραματική μείωση των συντάξεων και των αμοιβών, την υποθήκευση ολόκληρης της περιουσίας του δημοσίου σε ξένους για 99 χρόνια, την πλήρη υποδούλωση της χώρας σε ξενόφερτους μηχανισμούς, που καθιστούν πιά τη διακυβέρνηση από ελληνική κυβέρνηση μια διακυβέρνηση κατ ευφημισμό. Μια διακυβέρνηση αιχμάλωτης κυβέρνησης αιχμάλωτου λαού.

Κι αυτές τις δύο τελευταίες μεγάλες απατεωνιές από το 2009 και δώθε δεν τις ακολούθησαν μερικές χιλιάδες σαν του Σώρρα ή του Καματερού, αλλά μερικά εκατομμύρια Ελλήνων.

Και σου ‘ρχεται αβίαστα το ερώτημα: Εδώ ο λαός έφερε τον Λεβέντη και τον Καμμένο στη Βουλή και ξαναέκανε πρωθυπουργό τον Τσίπρα μετά την απάτη του δημοψηφίσματος. Θα κωλώσει να φέρει και τον Σώρρα για κυβέρνηση;

Γ. Παπαδόπουλος - Τετράδης

ΠΗΓΗ 

και ενημέρωση Πελοποννήσου