Η παγκοσμιοποίηση ηττάται κατά κράτος. Τα έθνη επιζούν.
Οι μνήμες δεν σβήνουν. Η πολιτισμική ιδιοσυστασία των λαών δεν λησμονείται. Η
παράδοση νικά τη νεωτερικότητα της αποδόμησης. Ενώ υποτίθεται ότι η «ροπή» στον
πλανήτη είναι η διαμόρφωση υπερκρατών, που θα απορροφήσουν όλα τα έθνη, τις
κοινότητες και τους λαούς, και θα πολτοποιήσουν τις ιδιαιτερότητές τους, η
Ιστορία δείχνει προς την αντίθετη κατεύθυνση. Οι Καταλανοί δεν θέλουν πλέον να
αποτελούν μέρος του ισπανικού κρατικού συνόλου. Επιδιώκουν την ανεξαρτησία, την
αυτοδιάθεση, την απόσχισή τους από μια δομή που δεν τους εκφράζει.
Αδιαφορούν επιδεικτικά για τις απειλές περί αποβολής
από την Ευρωπαϊκή Ενωση, την πιθανότητα διακοπής εμπορικών σχέσεων με τον
περίγυρο και την ενδεχόμενη διεθνή απομόνωσή τους. Αυτά τα φληναφήματα δεν
λειτουργούν σε συλλογικές καρδιές που είναι ακόμα ζωντανές και πάλλονται στον
ρυθμό της ελευθερίας. Οι εξελίξεις αυτές τις ημέρες στην Ισπανία δεν είναι μεν
ευχάριστες, αλλά δύναται να εξηγηθούν σχετικά εύκολα.
Η περιληπτική αποτίμηση όσων διαδραματίζονται
είναι η εξής: Η Ισπανία με τον πολιτισμό της, το στιβαρό κράτος με την έντονη
παρουσία στην Ευρωπαϊκή Ενωση και με μια γλώσσα που την ομιλούν περίπου
570.000.000 άνθρωποι δεν κατάφερε να αφομοιώσει τους Καταλανούς!
Περιμένει οποιοσδήποτε εχέφρων άνθρωπος ότι θα μπορέσει
η Ευρώπη να αφομοιώσει τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς, που δεν έχουν ούτε
κοινή με εμάς θρησκεία ούτε γλώσσα, παραδόσεις, ήθη και έθιμα; Αν γίνει μια…
προβολή στο μέλλον, όταν οι ισλαμιστές της γηραιάς ηπείρου θα έχουν πολλαπλασιαστεί
και θα επιδιώξουν (αναπόφευκτα) να επιβάλουν τη σαρία, τότε οι ταραχές στην
Καταλονία φαντάζουν, συγκριτικά με όσα θα συμβούν, καβγαδάκια νηπίων σε παιδική
χαρά.
Οσα γίνονται στην ήπειρό μας, αλλά και στον κόσμο
ολόκληρο πρέπει να μας αφυπνίσουν, και μάλιστα γρήγορα. Η φούσκα του
«μονόδρομου» της παγκοσμιοποίησης σκάει με κρότο και πρέπει να προετοιμαστούμε
για να αντιμετωπίσουμε όσα θα ακολουθήσουν τη διάλυση αυτής της χίμαιρας.
Αποσχιστικά κινήματα μπορεί να υπάρξουν σε οποιαδήποτε
χώρα ανά πάσα στιγμή.
καλα ολα αυτα
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλα μια δομη που δεν εκφραζεται στην κρατική οντότητα στην οποια ανηκει πχ των μουσουλμανων της Θρακης... τι θα μπορουσες να αντιταξεις σε περιπτωση που εκφρασουν επιθυμία αποσχισης τους απο Ελληνικο Κράτος;
Ας είμαστε πιο προσεκτικοί κι ας μην πανηγυρίζουμε για αλλους...
Οι καιροί είναι πονηροί...
Αν το μουσουλμανικό στοιχείο της Θράκης είχε γαλουχηθεί εθνικά, με κορυφή του τους Πομάκους, αντί να σπρώχνεται με όλους τους τρόπους που το τουρκικό προξενείο ορίζει - «υπαγορεύει» στις ανθελληνικές προδοτικές κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης προς την «μητέρα Τουρκία», τώρα δεν θα κάναμε καμία αναφορά σε αυτό. Άρα η απόσχιση της Θράκης απόκειται στις ξένες δυνάμεις που διαχειρίζονται το ελλαδικό προτεκτοράτο και στα συμφέροντά τους και όχι στο τι θα αντιτάξουμε εγώ ή εμείς. Οι διαθέσεις μάλιστα ανιχνεύθηκαν με την τροπολογία Κοντονή για την αναγνώριση τουρκικών σωματείων στην Θράκη. Αν περνούσε από το χέρι μου με 5 κινήσεις το τουρκικό στοιχείο στην Θράκη θα είχε αποδυναμωθεί και η ίδια η Θράκη θα είχε εποικιστεί από Έλληνες ομογενείς σε τέτοιο βαθμό που θα ξεχνούσαν για πάντα οι Τούρκοι την Θράκη. Το άρθρο της εφ. Δημοκρατία το οποίο αλιεύσαμε (παραπομπή) κάνει αναφορά στους πονηρούς καιρούς στον επίλογο.
ΔιαγραφήΔεν θεωρώ ότι υφίσταται πανηγυρισμός παρά μόνο επισήμανση των δεδομένων εξελίξεων που φαίνεται να πηγαίνουν ενάντια στα συμφέροντα της παγκοσμιοποίησης αλλά γίνεται λόγος στον κίνδυνο του εποικισμού της Ευρώπης από τους μουσουλμάνους και ξεκάθαρη αναφορά στο έθνος και την δυναμική του εθνικισμού που στο τέλος θα επικρατήσει.