Το πρώτο βήμα προς την πολιτική μας ελευθερία είναι ο πατριωτισμός.

Γράφει ο Δημήτρης Γκίκας

Ψευδεπίγραφες ταμπέλες και διαχωρισμοί συνιστούν θεμελιώδες τέχνασμα σύγχυσης του πολίτη και σκόπιμης παραπληροφόρησής του.
Ο πρώτος διαχωρισμός είναι ο μικροπολιτικός "δεξιοί - αριστεροί". Βασισμένος, υποτίθεται, σε ιδεολογικές διαφοροποιήσεις, συνιστά πρωτεύοντα διχαστικό παράγοντα των πολιτών μιας χώρας. Έτσι, οποιαδήποτε μορφή άμυνας έναντι εξωτερικών εχθρών, είτε ατονεί στο σύνολό της, είτε δεν διαθέτει χαρακτηριστικά παλλαϊκής και συμπαγούς συμμετοχής, είτε δημιουργεί εμφύλιες συγκρούσεις μεσούσης της προσπάθειας άμυνας (το είδαμε αυτό και στην Ελληνική Επανάσταση και στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο).
Ο δεύτερος διαχωρισμός, πολυσύνθετος και πολύπλοκος, είναι αυτός μεταξύ του διεθνισμού και του τοπικισμού. Ο διεθνισμός εδράζεται στο, υποτίθεται γενικώς αποδεκτό, "αίτημα" περί παγκόσμιας κοινότητας και εκφράζεται με την οικονομική παγκοσμιοποίηση του νεοφιλελευθερισμού ή τον "αριστερού τύπου" διεθνισμό των λαών/τάξεων.

Προσαρμόσου στον χρυσό κανόνα του κοινοβουλευτισμού....

Μετέτρεψαν τα νησιά μας σε κολαστήρια ψυχών, Λαθρομεταναστών, Προσφύγων και Ελλήνων.
Μετέτρεψαν το Λιμενικό Σώμα σε γραφείο ρυμούλκησης υπερφορτωμένων πλωτών, με προορισμό την Κω, την Ρόδο, τη Λέσβο και τη Χίο.
Μετέτρεψαν τους αστυνομικούς και τους Λιμενικούς που υπηρετούν εκεί σε προπηλακιζόμενες Φιλιπινέζες χωρίς δικαίωμα ανάπαυσης, διαμαρτυρίας ή αντίστασης.
Οι χιλιάδες των αστράτευτων φυγάδων, που αρνήθηκαν να υπερασπιστούν την πατρίδα τους από τους φονιάδες του ΙΣΙΣ ή τους χρηματοδοτούμενους υπηρέτες του Ερντογάν, του Κατάρ και των ΗΠΑ, ονομάσθηκαν «πρόσφυγες πολέμου» από κάποια κυρία Τασία που παρίστανε την υπουργίνα πριν ακόμη της ανατεθούν καθήκοντα. 

Γιατί ο Αριστερός ανεθνισμός συμπλέει με τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση;

Ο αντεθνικός χαρακτήρας της λεγομένης πολιτικής Αριστεράς έχει πλέον βρει ερείσματα (πολιτικά, οικονομικά και ευρύτερα πολιτιστικά) στις νεοφιλελεύθερες ιδεολογίες. Αυτό, εκ πρώτης όψεως, μοιάζει παράταιρο κι ανίερο. Αρκεί να παρατηρήσει, όμως κάποιος τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας τη σταδιακή απάλειψη των διαχωριστικών γραμμών, ανάμεσα στα δύο αυτά πολιτικά μεγέθη, μια απάλειψη που στηρίχτηκε στην εύσχημη δικαιολογία «για το… καλό του κράτους συμπράττουμε». Η δικαιολογία αυτή εμφανίστηκε σχεδόν ακαριαία από την ώρα που οι πάλαι ποτέ άσπονδοι πολιτικά εχθροί ΠΑΣΟΚ και ΝΔ συνεργάστηκαν σε μια κυβέρνηση – έκτρωμα που κατάργησε κάθε έννοια πολιτικής διαφοροποίησης και, κατ’ ουσίαν, εξαφάνισε κάθε περίπτωση σοβαρής αντιπολιτευτικής δύναμης (ο παντελώς ανίκανος και παρωχημένος λόγος του ΣΥΡΙΖΑ σε καμία περίπτωση δεν ήταν δυνατόν να διαμορφώσει συνθήκες άσκησης σοβαρής αντιπολίτευσης).

Ζήτω το περήφανο Μνημόνιο της Αριστεράς!

941 σελίδες Μνημονίου = Νέο 1941
Χαμοσκοτωμός, υπερπροσφορά, προλάβετε, τ’ αφεντικό τρελάθηκε! Με κάθε ελασίτικη υπουργική ατάκα, δώρο ένα νέο Μνημόνιο και μια αφίσα Βελουχιώτη!

Η Ιλιάς του Ομήρου από τις εκδόσεις Αγρα σε υποδειγματική απόδοση στα νέα ελληνικά του Δημήτρη Μαρωνίτη αριθμεί 626 σελίδες. Η ομηρική Οδύσσεια από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης στην ιδιαίτερη, ολοζώντανη νεοελληνική απόδοση του Γιώργου Ψυχουντάκη είναι 496 σελίδες. Το διαπραγματευτικό έπος του Αλέξη Τσίπρα, όπου οι Λαιστρυγόνες, οι Κύκλωπες, οι Λάμιες, οι Κύκλωπες, τα ζόμπι, τα Ορκ, τα Νάζγκουλ και τα Γκρέμλιν της ξενοκρατίας μάς κυνηγούν (και τελικά μας φτάνουν), είναι 941 σελίδες!

Αγωνιστικό Ημερολόγιο: Οι Αντιδράσεις των Εθνικιστών στον εορτασμό για τα 100 χρόνια από την γέννηση του Κεμάλ Αττατούρκ

Τότε ήμασταν μόνοι. Για την ακρίβεια, ήμασταν οι μόνοι.
Μια ολόκληρη Τοπική Οργάνωση, αυτή της Θεσσαλονίκης (πλην ενός που έπρεπε να μας ενημερώνει για τις εξελίξεις) αφέθηκαν να συλληφθούν, για να γίνει γνωστό το θέμα του αγώνα τους. Το έγκλημά τους ήταν πως... αντιδρούσαν με πορεία, συνθήματα και αφισοκολλήσεις, στον επίσημο εορτασμό της απόβασης του Κεμάλ στην Σαμψούντα (19 Μαΐου). Έναν εορτασμό που τον έκρυβαν πίσω από τα εγκαίνια του ανακαινισμένου Τουρκικού Προξενείου, στα οποία παρίστατο με επίσημη παρουσία ως υπουργός εξωτερικών, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.
Σήμερα, η νεολαία των Τούρκων γιορτάζει την απόβαση του Κεμάλ στην Σαμψούντα, ως εθνική εορτή. Ήταν η αφετηρία των σφαγών του Ελληνισμού.  Πολύδωρος Δάκογλου