Γιάννης Σχοινάς: μια προσωπική εξομολόγηση (βίντεο)

Ιανουάριος του 2015. Ο συναγωνιστής Γιάννης Σχοινάς στην κοπή της καθιερωμένης πίτας του εκδοτικού οίκου και βιβλιοπωλείου ΝΕΑ ΘΕΣΙΣ δίνει τον λόγο στον συναγωνιστή Υπερείδη Γλαύκιππο μέλος της  συντακτικής ομάδος και διαχειριστή του ιστολογίου Κοινού Παρονομαστή της οποίας μέλος ήταν και ο ίδιος. Αυτός αναφέρεται στην σημαντική συμβολή του συν. Σχοινά στην σύνταξη και δημοσιοποίηση του Αγωνιστικού ημερολογίου το οποίο επιμελείτο ο Γιάννης  και πόσο σημαντικό ήταν αυτό. Ο ίδιος  αποκαλύπτει στον συναγωνιστή αλλά και στους παρευρισκομένους  τα σχέδια του για να μας δώσει ψηφιακά και να αναρτήσουμε το σύνολο  της εθνικιστικής μας ιδεολογίας από την εποχή της Λομβάδου 10 όπως θα τον ακούσετε να λέει και ο ίδιος. 

Με φωτιές και «Γρηγορόπουλους» ο Τσίπρας δεν πέφτει...

γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου

Ενόχλησε το προηγούμενο άρθρο μου στο οποίο ανέφερα πως, όλα τα κόμματα του κοινοβουλίου υπήρξαν (μέχρι σήμερα) δεκανίκια του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτή είναι η αλήθεια. Ιδιαιτέρως η Νέα Δημοκρατία και η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ, τα κατ’ εξοχήν συστημικά κόμματα, ευθύνονται, όχι μόνον για την άνοδο των διεφθαρμένων κομμουνιστών στην κυβέρνηση αλλά και για την παραμονή τους σε αυτή. Παραμονή που επέτρεψε τη νομοθέτηση δεκάδων νόμων και τροπολογιών με βάση τους οποίους φτωχοποιήθηκε η κοινωνία, καταστράφηκαν δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις, περιθωριοποιήθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες παραγωγικοί Έλληνες και ξεπουλήθηκε ιδιωτικός και δημόσιος πλούτος η αξία του οποίου (σε τιμές 2009) υπερβαίνει το συνολικό  χρέος της χώρας.

Κωνσταντίνος Καβάφης: Ο Εθνικιστής

Η γνωστή λογοτέχνιδα Καλλιόπη Α. Σφαέλλου προσθέτει μια νέα άποψη για την ελληνολατρεία καί τον εθνικισμό του Καβάφη, όρους πού επεξηγεί καί τεκμηριώνει, στη μελέτη της, απόσπασμα της οποίας ακολουθεί.

Αλεξανδρινή καί ή ίδια ή συγγραφέας, έχει την άμεση εμπειρία της προπολεμικής Α­λεξάνδρειας καί τή γνώση του κοινωνικού περίγυρου πού προσδιόρισε την ποίηση τού Καβάφη. Μέσ’ άπό τά ίδια τά καβαφικά κείμενα αποδεικνύε­ται τό πόσο εκτιμούσε καί 

πε­ρηφανευόταν ό ποιητής γιά τόν έθνικισμό του. Καθόλου κραυγαλέος άλλά έμμεσος ό εθνι­κισμός τού Καβάφη δεν έχει τήν αρχαία στενή έννοια τής αφοσιώσεως στό «άστυ», άλλά χωρίς νά γνωρίζει σύνορα, α­πλώνεται σ' ολόκληρη τή φυλή.

Γράφει ή κ. Σφαέλλου πού τονίζει τό γεγονός, ότι ό εθνικισμός του Καβάφη δεν ήταν μιά στιγμιαία παροδική έξαρση, αλλά καλύπτει όλο τόν ελληνισμό, σ' όλες τις εκδηλώσεις καί σ' όλες τίς εποχές. Παρουσιάζεται   σταθερά  άπό " τά πρώτα κιόλας βήματα του, ώς τις παραμονές τού θανάτου του, όταν τό 1931 διαλαλούσε τις νίκες τού Μεγάλου Αλεξάνδρου καί τη δημιουργία ενός καινούριου  μεγάλου κόσμου, πιστεύοντας στην ενότητα τής ελληνικής φυλής. 

42 χρόνια από την έκδοση του περιοδικού ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ: Το 1ο τεύχος

42 Χρόνια πριν! Οκτώβριος του 1975 εκδίδεται το πρώτο αγωνιστικό τεύχος του περιοδικού ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ Η γραφομηχανή και ο πολύγραφος είναι τα τεχνικά μέσα των δημιουργών  της έκδοσης, όπλα και οδηγός τους, όπως αποτυπώνονται στα αρχικά κείμενα του περιοδικού , η αποφασιστικότητα και η ΠΙΣΤΗ για αγώνα !

Οι κομμουνιστές τότε είχαν την χρηματοδότηση από την κομμουνιστική μαμά Ρωσία, οι «Δημοκράτες» τον θείο Σαμ. Εμείς οι εθνικιστές κανένα! Όπως πάντα! Μόνο τον εαυτό μας και την θέλησή μας. Τις λύπες μας, τις πίκρες μας, τις απογοητεύσεις μας τις ανθρώπινες…Τις χαρές μας, τις  ελπίδες , τις βεβαιότητες μας τις αγωνιστικές. Και πάνω απ’ όλα το αίμα μας που βράζει μέσα μας στο ατσάλινο κύπελλο της ψυχραιμίας μας. Γιατί «ΔΕΙ ΤΟΙΣ ΕΛΛΗΣΙΝ ΤΗΝ ΕΧΘΡΑΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ» είπε ο Θεόδωρος κάποτε. Και είχε δίκιο!

Η σημερινή παρουσίαση έχει  επετειακό χαρακτήρα, ο Κοινός Παρονομαστής σας παρουσιάζει μέσα από την ίδια την γραφίδα των δημιουργών του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ , το πρώτο άρθρο του πρώτου τεύχους του περιοδικού ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ για να μάθουν οι Νέοι και να αναβαπτιστούν οι παλαιοί… 

Σκάει η φούσκα της παγκοσμιοποίησης

Η παγκοσμιοποίηση ηττάται κατά κράτος. Τα έθνη επιζούν. Οι μνήμες δεν σβήνουν. Η πολιτισμική ιδιοσυστασία των λαών δεν λησμονείται. Η παράδοση νικά τη νεωτερικότητα της αποδόμησης. Ενώ υποτίθεται ότι η «ροπή» στον πλανήτη είναι η διαμόρφωση υπερκρατών, που θα απορροφήσουν όλα τα έθνη, τις κοινότητες και τους λαούς, και θα πολτοποιήσουν τις ιδιαιτερότητές τους, η Ιστορία δείχνει προς την αντίθετη κατεύθυνση. Οι Καταλανοί δεν θέλουν πλέον να αποτελούν μέρος του ισπανικού κρατικού συνόλου. Επιδιώκουν την ανεξαρτησία, την αυτοδιάθεση, την απόσχισή τους από μια δομή που δεν τους εκφράζει.

Είμαστε ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ και ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ (του Κώστα Καρδαρά)

Ο Εθνικισμός δεν είναι ούτε συντηρητισμός ούτε ριζοσπαστισμός. Δεν μπορεί να ενταχθεί ούτε σε εκείνους που αρνούνται κάθε σοβαρή μεταβολή στις κοινωνικές δομές και θεσμούς ούτε και σ’ αυτούς που θέλουν να ανατρέψουν κάθε τι παλιό, θεσμούς, δομές και αξίες, οικοδομώντας σύμφωνα με άλλοτε άλλα πρότυπα.

 Αν κάποιος έμπαινε στον πειρασμό να τοποθετήσει τον Εθνικισμό στο φάσμα «συντηρητισμού» και «ριζοσπαστισμού» που είναι ένας ακόμα προσδιορισμός του διχαστικού διπόλου «Δεξιά»-Αριστερά», θα έκανε λάθος τοποθετώντας τον είτε «δεξιά», επειδή υπερασπίζεται κάποιους από τους υπάρχοντες υγιείς θεσμούς όπως της θρησκείας, της γλώσσας των παραδόσεων κ.λπ., είτε «αριστερά», λόγω του κοινωνισμού και της κοινωνικής δικαιοσύνης που περιλαμβάνουν η κοινωνική και οικονομική του πολιτική.

Αυτό γιατί ενώ ο συντηρητισμός υπερασπίζεται ουσιαστικά την μη αλλαγή των κατεστημένων αξιών, θεσμών και δομών ανεξάρτητα από την φύση τους, ο Εθνικισμός υπερασπίζεται τις παραδοσιακές αξίες (όχι πάντα τις δεδομένες και όχι μόνο αυτές)επειδή εκπορεύονται από το Έθνος ή συμπορεύονται με το εθνικό συμφέρον.

Σήμερα Κυριακή 1η Οκτωβρίου η γιορτή του ΙΩΝΟΣ στο Polis Art Cafe

Σήμερα Κυριακή 1η Ὀκτωβρίου θά διεξαχθεῖ το δεύτερο μέρος τῆς Γιορτῆς τοῦ Ἴωνος 2017 στόν πολυχώρο τοῦ Polis Art Cafe (Πεζμαζόγλου 5) στό αἴθριο τῆς στοᾶς βιβλίου. Ἐκθέσεις, προβολές, ἀφιερώματα, τραπέζια συζητήσεων καί παρουσίαση ἄγνωστων πτυχῶν τοῦ ἔργου τοῦ Ἴωνος Δραγούμη θά ὁλοκληρωθοῦν με πρόγραμμα ζωντανῆς μουσικῆς.

Φέτος ἀκόμα πιό πλούσια σε συμμετοχές καί νέους εἰσηγητές, ὅπως καί σε ἀξιόλογους καλλιτέχνες πού θά τήν πλαισιώσουν, ἡ Γιορτή τοῦ Ἴωνος καθίσταται πιά ἕνας θεσμός πολιτισμοῦ, τέχνης καί ἀναζήτησης νέων δρόμων γιά το μέλλον τοῦ Ἑλληνισμοῦ.