Το ισλάμ μη συμβατό με την Ευρώπη. (του Ευθυμίου Πέτρου)

Η περίπτωσις μουσουλμάνας πρωθυπουργού στην Ρουμανία

Η ορθή κρίσις του προέδρου της Ρουμανίας Κλάους Γιοχάννις απέτρεψε την αναρρίχηση στην πρωθυπουργία μιας χώρας-μέλους της Ευρωπαϊκής Ενώσεως προσώπου μουσουλμανικού θρησκεύματος. Έτσι ελάχιστοι κάτοικοι της Γηραιάς Ηπείρου αντελήφθησαν πόσο κοντά φθάσαμε στο ενδεχόμενο να μετέχει με πλήρη δικαιώματα στις συνόδους κορυφής της ΕΕ ένα πρόσωπο που διαπνέεται από τις αρχές του ισλάμ. Δεν έχει καμμία σημασία το εάν η εν λόγω Σεβίλ Σαϊντέχ (προερχομένη από την ταταρική μειονότητα της χώρας) θεωρείται μετριοπαθής και δεν φορά το ένδυμα-σύμβολο χεζάπ με το οποίο καλύπτουν το κεφάλι τους όλο και περισσότερες μουσουλμάνες. 

Ούτε βεβαίως τίθεται ζήτημα «ανεξιθρησκίας» όπως ίσως θελήσουν ορισμένοι να υποστηρίξουν. Και τούτο διότι το ισλάμ δεν είναι ακριβώς θρησκεία. Είναι πολιτικό σύστημα, το οποίο στις μουσουλμανικές χώρες υποκαθιστά κατά θεσμικό τρόπο την ανάγκη για ύπαρξη συντάγματος. Επιπροσθέτως απορρίπτει την θεμελιώδη για το «ευρωπαϊκό κεκτημένο» αρχή της διακρίσεως των εξουσιών.

Αρνείται την ανάγκη υπάρξεως νομοθετικής εξουσίας, ως περιττής, αφού «έχει νομοθετήσει ο Προφήτης», την δε δικανική υποβαθμίζει σε επίπεδο δεισιδαίμονος ερασιτεχνισμού με τους ιερατικούς λειτουργούς να παριστάνουν τους δικαστές. Σαρία απέναντι στο διεθνές δίκαιο των ατομικών ελευθεριών...
Το χειρότερο όμως είναι ότι το ισλάμ απορρίπτει αυτήν καθαυτήν την έννοια της ανεξιθρησκείας. Η τελεολογία του επιβάλλει στους πιστούς του να θεωρούν δεδομένη την νομοτέλεια της τελικής επιβολής του σε ολόκληρο τον κόσμο. Ως εκ τούτου όλοι οι μη μουσουλμάνοι θεωρούνται άπιστοι και συνεπώς πρόσωπα με μειωμένα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα. Αυτά αναφέρει το Κοράνι και αυτά δέχονται ως θέσφατα οι «μετριοπαθείς» μουσουλμάνοι μεταξύ των οποίων και η κα Σαϊντέχ. Στους ιδίους «μετριοπαθείς» μουσουλμάνους συγκαταλέγονται ο δήμαρχος του Λονδίνου Σαντίκ Χαν καθώς και πολυάριθμοι ακόμη δημοτικοί άρχοντες μικροτέρων και λιγώτερο σημαντικών ευρωπαϊκών πόλεων. Είναι απορίας άξιον, αν οι πολίτες που τους εψήφισαν είχαν συναίσθηση των πραγματικών τους πιστεύω. Τι να υποθέσει δε κανείς και για τα κόμματα που τους υπεστήριξαν; 

Τα φαινόμενα δεικνύουν μια τάση μιθριδατισμού από μιαν αφελή Ευρώπη που υποβαθμίζει την απειλή του ισλάμ. Αν όμως σε αυτή την Ευρώπη, η ιστορία και οι παραδόσεις έχουν κάποια αξία, πρέπει να επιμείνουμε ότι δεν επιτρέπεται οι καμπάνες να σταματήσουν να ηχούν και δεν επιτρέπεται να απαγορεύονται οι ευχές των Χριστουγέννων όπως ήδη συμβαίνει στην πόλη του «μετριοπαθούς» Σαντίκ Χαν.

το άρθρο δημοσιεύθηκε στην ΕΣΤΙΑ της Τετάρτης