ΟΛΟΙ ΑΥΡΙΟ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΦΡΕΝΟ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ

Σήμερα είναι μια ιστορική μέρα. Για πρώτη φορά ο ελληνικός λαός, χωρίς πλάτες κρατικές, κομματικές και άλλες μαζεύεται με τέτοιο πάθος και σε τέτοιο πλήθος για το όνομα της Μακεδονίας μας. Πάνω που κάποιοι νόμιζαν ότι κοιμηθήκαμε μπροστά στις οθόνες, ή ότι μας τσάκισαν η φτώχεια και τα αδιέξοδα, μας βρίσκουνε μπροστά τους ανυποχώρητους στη γραμμή που μας θέλει η Ιστορία μας και ο πολιτισμός μας. Είναι αυτή σήμερα μια μεγάλη κατάκτηση και αξίζουν συγχαρητήρια σε όλους εσάς που δίνετε το παρών αλλά και στους διοργανωτές που ανέλαβαν και έφεραν σε πέρας έναν τέτοιον άθλο!

Γιατί είμαστε σήμερα εδώ, πού απευθύνεται η απίστευτη αυτή συγκέντρωση;
Πρώτα πρώτα σ’ εμάς, στον λαό μας και το ηθικό του. Προδοθήκαμε στο μέτωπο της οικονομίας την άνοιξη του 2010 και το καλοκαίρι του 2015, όμως δείχνουμε σήμερα ότι δεν θ΄ αφήσουμε κανέναν να μας ξεφτιλίσει διεθνώς. Ο κάθε χαφιές των ΜΜΕ, ο κάθε κομιτατζής της κομματοκρατίας μπορεί να λέει ό,τι θέλει, για τις 140 χώρες που αναγνώρισαν τα Σκόπια ως Μακεδονία, για τις ανάγκες των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ, για το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό κτλ αλλά η ηττοπάθεια απέναντι στην Ψευτομακεδονία δεν περνάει: έχουμε δίκιο, το διεκδικούμε και θα το κερδίσουμε. Κι όταν γίνει μια αρχή, ανοίγει ο δρόμος και για τη συνολική χειραφέτηση της κοινωνίας.

Δεύτερος στόχος η πολιτική φάρα που μας κουμαντάρει. Δυστυχώς η πατρίδα μας δεν είναι μια κανονική χώρα. Είναι μια αποικία της Δύσης, στην οποία οι παλιοί κοτζαμπάσηδες ντύθηκαν κομματάρχες και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να ληστεύουν τον τόπο και να εξυπηρετούν τα ξένα αφεντικά. Έτσι ήμασταν ανέκαθεν, με ελάχιστα φωτεινά διαλείμματα.

Μιλάμε για τη Μακεδονία εν έτει 2018. Ας θυμηθούμε, όταν ξεκίνησε ο Μακεδονικός Αγώνας από τις ντόπιες δυνάμεις σαν τον καπετάν Κώττα ή τον Γερμανό Καραβαγγέλη, πόσα χρόνια έκανε η επίσημη Ελλάδα να αρχίσει να ενισχύει τους ηρωικούς εκείνους αγωνιστές; Τόσα που κόντεψε να χαθεί ο τόπος! Ελευθερώθηκε η Μακεδονία. Όταν αργότερα μας προέκυψε η άλλη, η μαϊμού Μακεδονία του Τίτο, πού ήταν οι ελληνικές αντιδράσεις; 47 ολόκληρα χρόνια αδράνειας και φτάσαμε στο 1991-2. Τι μήνυμα έστειλαν οι τότε κυβερνήσεις μας προς τα έξω; Διάλογος! Αν εξαιρέσουμε το 20μηνο εμπάργκο του 1994-95 που μας απέφερε κάποια ψίχουλα, μόνο …συζητάμε: Και τι συζητάμε; Αν ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Έλληνας; Αν ο Αριστοτέλης έγραφε σλάβικα; Αν η Μακεδονική Δυναστεία του Βυζαντίου ήταν κρυφοσκοπιανοί; Το 2008 κρατήσαμε κάποια προσχήματα και τώρα μας λένε ότι κι αυτά πρέπει να τα πετάξουμε. Ποιος είναι άραγε ο κατάπτυστος; 

Αλλά και πού προκόψαμε με την ψευτοελίτ που κυβερνάει; Είδαμε κάτι καλό στην Κύπρο απ’ αυτήν; 

Αυτή χαντάκωσε τον αγώνα της ΕΟΚΑ για να μη χαλαστούν οι Άγγλοι, 

αυτή επέτρεψε τον Αττίλα, 

αυτή υπέγραφε με δέκα χέρια το Σχέδιο Ανάν. 

Πόσο διαφύλαξε τον ελληνισμό της Πόλης, 

πόσο νοιάστηκε για Ίμβριους και Τενέδιους, 

πόσα κάνει ακόμα και σήμερα στη Θράκη όπου αλωνίζει το βαρβαρικό Προξενείο… 

Να πούμε για τη Βόρεια Ήπειρο, που την δεκαετία του ’90, με όλες τις συγκυρίες υπέρ μας, εμείς καθόμασταν θεατές σαν να επρόκειτο για κάποιαν εξωτική χώρα; Αλλά και πέρα από την εξωτερική πολιτική, μήπως στο εσωτερικό της πατρίδας μας δεν βλέπουμε καθημερινά πόσο σκοτίζονται οι εκάστοτε κρατούντες για τον τόπο μας και τον λαό; Αυτοί που σπρώχνονται ποιος πρώτα θα ξεγυμνώσει τη χώρα από την δημόσια περιουσία της, οι μαζορέτες της Ελντοράντο και οι πλασιέ της ΔΕΗ θα υπερασπιστούν το μακεδονικό όνομα; (Μήπως το πούλησαν κιόλας;) 

Αυτοί είναι οι βασικοί αποδέκτες του σημερινού μηνύματος, αδέρφια, αυτοί που διαχειρίζονται και τσακίζουν τις τύχες των Ελλήνων. Κι αν η σημερινή Κυβέρνηση δεν έχει την ίδια αφετηρία με τις προηγούμενες, το πλαίσιο στο οποίο κινείται είναι το ίδιο ακριβώς. Χώρια που ξέρουμε καλά τις ελεεινές απόψεις πολλών συριζαίων για το θέμα, αυτές που εξέφρασε και χθες μέσες άκρες ο πρωθυπουργός, βρίσκοντας λογικά τα παπατζιλίκια με τις ονομασίες. Είναι ο γνωστός υπερκομματικός αθηναϊσμός: μυξοπαρθένικος, φιλελέδικος και παρασιτικός, η χολέρα της Ελλάδος.

Τέλος, αγαπητοί φίλοι, πρέπει σήμερα να βγει προς τα έξω μια εικόνα ελληνικής ισχύος – κι ένας λαός σε εγρήγορση είναι τεράστια ισχύς. Όχι τόσο για τους Σκοπιανούς, που είναι αξιοθρήνητοι μέσα στην άγνοια, τον φανατισμό και τα προβλήματά τους, αλλά για τον ξένο παράγοντα και κυρίως για τους Αμερικανούς οι οποίοι μας πιέζουν. Έχουμε λοιπόν ένα χαρτί στα χέρια μας, το βέτο για τα Σκόπια σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, και τι μας ζητάνε; Να το κάψουμε! Και γιατί παρακαλώ; Γιατί μας χαμογέλασε ο Ζάεφ! Να δώσουμε δηλαδή εμείς το μακεδονικό μας όνομα, ώστε να κλείσει το ΝΑΤΟ άλλη μια πιθανή πόρτα της Ρωσίας στην Βαλκανική, μην τυχόν και θυμώσει η Αμερική. Ας θυμηθούμε εδώ τι προσβολές και προκλήσεις ανέχεται αυτή η Αμερική από την Τουρκία του Ερντογάν σε καθημερινή βάση, έτσι για να ζυγίζουμε σωστά και μην φοβόμαστε και τη σκιά μας.

Κλείνω: κανένας διάλογος για το όνομα δεν έχει νόημα σήμερα. Εφόσον οι γείτονες αρνούνται να μάθουν την μακεδονική Ιστορία που γνωρίζει κάθε 12χρονο από το Μεξικό ώς την Ινδία, ας μείνουν κλεισμένοι στο καβούκι τους. Φαντασιώνονται εκεί μέσα ότι απελευθερώνουν την βόρεια Ελλάδα από τους Έλληνες; Στ’ αχαμνά μας, που θάλεγε κι ο Καραϊσκάκης, δεν θα αναλάβουμε εμείς την συλλογική τους ψυχοθεραπεία. Αν μια μέρα αποδείξουν (αν προλάβουν…) ότι λογικεύτηκαν, και υπάρχει γλώσσα συνεννόησης, τότε και μόνο τότε να ξανασυζητήσουμε. Αν όμως η Κυβέρνησή μας τολμήσει να δεχθεί συμφωνία, απαιτούμε δεσμευτικό δημοψήφισμα, να ρωτηθεί ο ελληνικός λαός! Πάντως ό,τι και να γίνει, Μακεδόνες και Κρητικοί, Θρακιώτες και Πόντιοι, Ηπειρώτες και νησιώτες, Θεσσαλοί και Μωραΐτες έχουμε μπροστά μας μεγάλο έργο: να διεκδικήσουμε, λίγο πριν τα 200 χρόνια από την Επανάστασή μας και λίγο μετά τα 100 χρόνια ελεύθερης Μακεδονίας, ένα πραγματικό ελληνικό κράτος. Δημοκρατικό, ισχυρό, πολιτισμένο, κι αν όχι αντάξιο ενός Αλέξανδρου κι ενός Αριστοτέλη, τουλάχιστον να μην ντρεπόμαστε γι’ αυτό. Εμείς θάμαστε εδώ κι ο Θεός της Ελλάδας μαζί μας!

αποσπάσματα από την ομιλία του Κώστα Καραίσκου από την συγκέντρωση της Θεσσαλονίκης