Οι Τούρκοι φαίνονται και μπορείς να τους πολεμήσεις. Την
παρακμή δεν την αντιλαμβάνεσαι εύκολα για να ξεσηκωθείς
Xθες συμπληρώθηκαν 565 χρόνια από την Αλωση της
Κωνσταντινουπόλεως από τους Τούρκους. Χθες, σήμερα, αύριο και μεθαύριο, η
πρωτεύουσα του ελληνόφωνου κράτους, η Αθήνα, θα φαίνεται και θα είναι αλωμένη
από το πιο βαθύ σκοτάδι της βαρβαρότητας. Στη φωτογραφία βλέπουμε ένα πάλαι
ποτέ όμορφο, κομψό, επιβλητικό κτίριο, που κατάντησε τσαντίρ μαχαλάς,
παράπηγμα: Είναι η… Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Πειραιώς! Η κατάντια, της
κατάντιας, ω αισθητική της χωματερής!
Χωματερή η Αθήνα, σαν την ψυχή των κυβερνώντων. Η πόλη μας
βρομάει και ζέχνει. Στα πεζοδρόμια, στάμπες από τα στρώματα βρόμας που έχουν
κατακάτσει το ένα πάνω στο άλλο και αφηγούνται τα διαδοχικά στάδια της ήττας
των Ελλήνων. Οι λεροί δρόμοι, γεμάτοι με στρωματσάδες αστέγων, Ελλήνων που δεν
είχαν την «τύχη» να γεννηθούν αλλού και να έλθουν λαθραία στην πατρίδα μας για
να αξιώσουν στέγη, φαγητό χαλάλ, ασύρματο δωρεάν δίκτυο για το ίντερνετ,
επιδόματα και προνομιακή πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες της δημόσιας
υγείας.
Πιο πέρα από τις στρωματσάδες και τους ανθρώπους με τα μαλλιά που έχουν κολλήσει από την αλουσιά, οι πάγκοι των πωλητών λαθραίων, οι οποίοι στήνονται μπροστά από τα νόμιμα καταστήματα, που ετοιμάζονται να κλείσουν. Η εισβολή του χάους ήταν αργή, αλλά τώρα κλιμακώνεται, επιταχύνεται, σαν τους ρυθμούς της ασφυξίας σ’ ένα τούνελ που σφραγίστηκε λόγω κατολίσθησης.
Oπου υπάρχουν λάμψη και ισχύς, πίσω τους κρύβεται μια αναξιότητα, ένας δόλος ή και τα δύο μαζί. Μπροστά από τηλεοπτικούς προβολείς, δίπλα σε πάνοπλες φρουρές, μέσα σε θωρακισμένα οχήματα, σε επαύλεις και σε Κοινοβούλια, τα σκουπιδιάρικα των συνειδήσεων μαζεύουν χρήμα, ψήφους και εντυπώσεις.
Χθες ήταν η μνήμη της Aλωσης της Πόλης. Σήμερα έχουμε μείνει αμανάτι με μια Αθήνα αλυσοδεμένη στη συμφορά της ανελλήνιστης χειριστοκρατίας. Ανδράποδα κάνουν τους αφέντες και αποτροπαϊκά ξόανα προσποιούνται ομορφιά που δεν έχουν, και γι’ αυτό κατά βάθος την εχθρεύονται. Ναι, να την ελευθερώσουμε την Πόλη μας. Γιατί, όμως, να μην ξεκινήσουμε πρώτα από την Αθήνα;
Πιο πέρα από τις στρωματσάδες και τους ανθρώπους με τα μαλλιά που έχουν κολλήσει από την αλουσιά, οι πάγκοι των πωλητών λαθραίων, οι οποίοι στήνονται μπροστά από τα νόμιμα καταστήματα, που ετοιμάζονται να κλείσουν. Η εισβολή του χάους ήταν αργή, αλλά τώρα κλιμακώνεται, επιταχύνεται, σαν τους ρυθμούς της ασφυξίας σ’ ένα τούνελ που σφραγίστηκε λόγω κατολίσθησης.
Oπου υπάρχουν λάμψη και ισχύς, πίσω τους κρύβεται μια αναξιότητα, ένας δόλος ή και τα δύο μαζί. Μπροστά από τηλεοπτικούς προβολείς, δίπλα σε πάνοπλες φρουρές, μέσα σε θωρακισμένα οχήματα, σε επαύλεις και σε Κοινοβούλια, τα σκουπιδιάρικα των συνειδήσεων μαζεύουν χρήμα, ψήφους και εντυπώσεις.
Χθες ήταν η μνήμη της Aλωσης της Πόλης. Σήμερα έχουμε μείνει αμανάτι με μια Αθήνα αλυσοδεμένη στη συμφορά της ανελλήνιστης χειριστοκρατίας. Ανδράποδα κάνουν τους αφέντες και αποτροπαϊκά ξόανα προσποιούνται ομορφιά που δεν έχουν, και γι’ αυτό κατά βάθος την εχθρεύονται. Ναι, να την ελευθερώσουμε την Πόλη μας. Γιατί, όμως, να μην ξεκινήσουμε πρώτα από την Αθήνα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π