Ο Ηγέτης γεννιέται στις ώρες της παρακμής!

γράφει ο Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου 

Είναι ένα κείμενο που γράφτηκε από τα βάθη της καρδιάς μου καθώς, μια ημέρα κοιτούσα μια φωτογραφία όπου, κρεμασμένος από τα κάγκελα της Αγροτικής Τράπεζας Φαρσάλων, μιλούσα εκφράζοντας την θέληση των εκατοντάδων συναγωνιστών που ζητούσαν -χωρίς να το λένε-, να αγωνιστούμε για να μην περάσει ο πρώτος πολιτικός διωγμός που έκανε η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ... ο διωγμός του Γρηγόρη Κράβαρη από τα Φάρσαλα στην Άμφισσα.

Ο Ηγέτης γεννιέται στις ώρες  της παρακμής!

Θα σας άρεσε ένας τέτοιος Ηγέτης;
Υπάρχουν, λένε, πολλά μοντέλα ηγεσίας. Εγώ πιστεύω πως, το πρότυπο που ταιριάζει στον Έλληνα, πρέπει να υπακούει σε τρεις απλές αρχές 

Δεν θα καταγραφείς ποτέ σου ως Ηγέτης, αν πρώτα δεν υπάρξεις υπηρέτης και συναγωνιστής όλων εκείνων, των ξεχωριστών, που ζήτησες να γίνουν σύντροφοί σου στον κοινό αγώνα.

Δεν θα σε αποδεχθούν ποτέ τους σαν Ηγέτη, αν δεν σε νιώσουν, βαθειά μεσ’ την ψυχή τους, να παλεύεις γι’ αυτούς και για όσα πιστεύουν.

Δεν θα νιώσεις ποτέ το μεγαλείο της Ηγεσίας, αν δεν την ασκήσεις, με συντροφικότητα, ανιδιοτέλεια και απολυτότητα, στην χωρίς τέλος πορεία υπηρέτησης του κοινού σκοπού.

Και ας μην ξεχνάμε, ο Ηγέτης γεννιέται …δεν κατασκευάζεται …ούτε εκλέγεται. Και γεννιέται στις ώρες της παρακμής, για να καθοδηγήσει τους συναγωνιστές του …αντίθετα στο ρεύμα.