Το παιχνίδι των λέξεων και των όρων,ή έντεχνος προπαγανδιστική μεταβολή της πραγματικότητος,ή δημιουργία συρμών εποχιακών, παίζουν σημαντικό ρόλο, ιδιαίτερα στην εποχή μας, στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης.
Φαινόμενο ιδιαίτερα έντονο στήν· σημερινή Ελληνική
πραγματικότητα, όπου τά κόμματα, τόσο της αριστεράς, όσο και της δεξιάς καί του
"κέντρου", συναγωνίζονται στο να εκπέμπουν νεφελώδη κηρύγματα
νοθεύουν τήν πραγματικότητα η πολλές φορές να τήν διαστρεβλώνουν τελείως.
Παράδειγμα ό όρος Σοσιαλισμός. Συνεπείς η ασυνεπείς σοσιαλιστές, κάθε είδους,
έχουν κατάκλυσει την αγορά των κηρυγμάτων.
Φανατισμένοι ημιμαθείς οι περισσότεροι, φθάνουν στο σημείο
νά παρουσιάζουν τον σοσιαλισμό σαν την πανάκεια πού θα λύση όλα..τα βιοτικά μας
προβλήματα. Συζητήσεις επί συζητήσεων, λόγια χωρίς τίποτε το συγκεκριμένο. Οι
μαρξιστές και οι συνοδοιπόροι παίζουν ένα παιχνίδι εις βάρος του λαού των
Ελλήνων, ένα παιχνίδι λέξεων ένα παιχνίδι απάτης, γιατί άλλα προσδοκούν στην πραγματικότητα. Έχουν
δημιουργήσει έντεχνα το λεγόμενο ευνοϊκό κλίμα υπέρ του σοσιαλισμού τους και μιλούν
συνέχεια χωρίς τίποτε το θετικό.
Στην πραγματικότητα ο σοσιαλισμός θα ήταν δυνατόν να αναφερθεί σαν γενικός όρος πού αφορά στην οικονομική πολιτική ενός κράτους, και πού στην Ελληνική
αποδίδεται καλύτερα με τον όρο Κοινωνισμός. Οι ομιλούντες όμως περί σοσιαλισμού
σήμερα δίνουν ο καθένας την δική του ερμηνεία, σύμφωνα με την πολιτική τους τοποθέτηση.
Χωρίς αμφιβολία, το καπιταλιστικό η νεοκαπιταλιστικό σύστημα, σήμερα,
παρουσιάζεται παρηκμασμένο, σάπιο και ανίκανο να παρακολούθηση τήν εξέλιξη.
Είναι ικανό μόνο στην δημιουργία νέων, τεχνητών εν πολλοίς,
αναγκών. Ο σοσιαλισμός από τήν άλλη πλευρά, οποιουδήποτε
τύπου, όπου καί αν εφαρμόστηκε είχε τρομερή αποτυχία καί τό αποτέλεσμα ήταν το
φοβερά χαμηλό βιοτικό επίπεδο καί ή παραγνώρησις των ανθρωπίνων ενστίκτων καί
βιωμάτων.
Που βρίσκεται λοιπόν το μυστικό της διπλής αυτής αποτυχίας;
Στο σημείο αυτό προβάλλει μια τρομερή αλήθεια. Το ότι σοσιαλισμός και
καπιταλισμός έχουν κοινή προέλευση.
Ιδεολογικά καί πρακτικά, προβάλλουν ότι πρωταρχικός παράγων στις ανθρώπινες
σχέσεις είναι ή
οικονομία. Αυτό είναι το λάθος τους. Αποτελούν συστήματα που
δημιουργήθησαν μέ τήν κατάρρευση του Ευρωπαϊκού πολιτισμού. Ή ύλη είναι ο
επιούσιος θεός των ανθρώπων της εποχής μας, πού ζουν μέσα σ' αυτό το κλίμα της
καταρρεύσεως, και άγγελοι αυτού του θεού οι
Εβραίοι. Σχήμα οξύμωρο ή σοσιαλδημοκρατία νά αποτελεί "ασπίδα" του νεοκαπιταλιστικού
συστήματος. Καί όμως συμβαίνει.
Την αδυναμία του καπιταλισμού νά εξανθρωπίσει την προσπάθεια για την ανύψωση του βιοτικού επιπέδου του λαού καί την μακροχρόνια αποτυχία του εκμεταλλεύεται τώρα ή φαινομενικά
αντίθετος του παράταξις. Αυτό πού γίνεται σήμερα δεν είναι άλλο από ένα
προεκλογικό και κομματικό τέχνασμα, σύμφωνα με τις συνθήκες της συγχρόνου Ελληνικής πραγματικότητος. Συνοδοιπορία προς
τους ορθοδόξους μαρξιστές, πού μ' αυτό τον τρόπο εκπληρώνουν τον
προπαγανδιστικό τους στόχο.
Μετά από όσα ανεφέρθησαν προηγουμένως γεννάται ένα ερώτημα. Γιατί
δεν σταματούν επί τέλους αυτή τήν τακτική; Πότε θά σταματήσει το παιχνίδι εις
βάρος ταυ Ελληνικού λαού; Γιατί ο Ελληνικός λαός στην ιστορική του πορεία έχει
ανάγκη από δυνατή εθνική οικονομία, γιά νά εξυπηρετηθούν οι ανάγκες του καί νά
τεθούν επί τέλους οι βάσεις για την οικονομική του αυτάρκεια καί νά προχώρηση
στην πραγματοποίηση της πολιτικής του αποστολής.
Σαν γενική θέση προβάλλεται ό σωστός διακανονισμός και ή
σχεδιοποίησις της οικονομίας σύμφωνα προς το εθνικό συμφέρον. Αυτά αποτελούν
βασικούς παράγοντες για τήν εξασφάλιση εθνικής οικονομικής πολιτικής. Ή
πολιτική να καθορίζει την οικονομία καί όχι αυτό πού γίνεται σήμερα.
Σήμερα ή ιθύνουσα τάξις καθώς και ολόκληρο το φάσμα
των πολιτικών κομμάτων, ανασταλτικοί παράγοντες στην ιστορική μας πορεία, είναι
ανίκανοι για την σωστή αντιμετώπιση του προβλήματος, καθώς προβάλλουν σαν
παράγοντες αντεθνικού καί αντιλαϊκού στην υπηρεσία εξωγενών, εγωιστικών
συμφερόντων. Παράλληλα όλοι τους βαρύνονται με εθνικές προδοσίας. Αυτή είναι ή
αλήθεια.
Χρειάζεται πολιτική επανάσταση καί σοβαρή αντιμετώπιση σύμφωνα με τα συμφέροντα του λαού μας, πού
πρέπει επί τέλους να βρει τον δρόμο του, στην ιστορική του προσπάθεια για την
δημιουργία του Νέου Ελληνικού Αιώνος·-
Αυτά δεν τα γράψαμε σήμερα αλλά πριν 40 χρόνια Αυτές ήταν οι
απόψεις μας οι οποίες υπάρχουν δημοσιευμένες στο εθνικιστικό περιοδικό ΤΟ
ΚΙΝΗΜΑ στο τεύχος 11 τον Μάρτιο του 1976
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η ομάδα του Κοινού Παρονομαστή δίνει την ευκαιρία στον καθένα να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς ύβρεις και προσωπικές αντιπαραθέσεις
Οι απόψεις, θέσεις του συγγραφέα- αρθρογράφου δεν υιοθετούνται απαραίτητα από την συντακτική ομάδα του Κοινού Παρονομαστή
Σχόλια που δεν θα είναι σύμφωνα με το πνεύμα της ομάδος διαχείρισης δεν θα προβάλλονται
Ομάδα Κ.Π